Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις μετά την απόφαση της Σοφίας Μπεκατώρου να μιλήσει για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη στο παρελθόν, από παράγοντα της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας. Το περιστατικό που συνέβη πριν από 23 χρόνια δεν το γνώριζε ούτε ο πρώην σύζυγος της Σοφίας Μπεκατώρου και πατέρας των δύο παιδιών τους, Ανδρέας Κοσματόπουλος.
«Την έχω δει να κουβαλάει την αδερφή της στην πλάτη της κατάκοιτη και να πεθαίνει στα χέρια της. Και μετά από δυο μήνες να παίρνει την Ολυμπιακή πρόκριση και να γίνεται σημαιοφόρος στην ολυμπιακή μας ομάδας. Την έχω δει να βγαίνει με αυτή την καταγγελία, που πιστεύω ότι δεν τη θυμήθηκε τώρα, αλλά δεν την ξέχασε ποτέ. Και πιστεύω αυτό ήταν πολύ πιο δύσκολο να το κάνει από όλα τα προηγούμενα που κατάφερε. Τη Σοφία την ξέρω τη θαυμάζω και τη σέβομαι. Είναι πολύ γενναία» είπε με «σπασμένη» φωνή ο πρώην σύζυγος της Σοφίας Μπεκατώρου.
Σοφία Μπεκατώρου: Η συνέντευξή της στο Πρώτο Θέμα μετά την αποκάλυψη σοκ
Η χρυσή Ολυμπιονίκης παραχώρησε συνέντευξη στη δημοσιογράφο Εβίτα Τσιλοχρίστου και στην εφημερίδα Πρώτο θέμα και αιτιολόγησε την απόφασή της να μιλήσει μετά από τόσα χρόνια για την κακοποίηση, δήλωσε ότι το συζήτησε με τα παιδιά της πριν δημοσιοποιηθεί, ενώ ανέφερε αν την προσέγγισε ο συγκεκριμένος άνθρωπος μετά την συγκλονιστική εξομολόγησή της στην ημερίδα του υφυπουργείου Αθλητισμού.
«Για μένα ήταν πολύ σημαντική η πρόσκληση σε αυτή την ημερίδα του υφυπουργείου Αθλητισμού, διότι υπάρχει μια ξεκάθαρη στρατηγική για τη σεξουαλική βία στον αθλητισμό για τους ανήλικους, υπάρχει βιβλιογραφία, αλλά και μια σειρά από τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου με στόχο την εκπαίδευση. Αυτή ήταν και η ουσία της ημερίδας και είμαι στη διάθεση των φορέων για να βοηθήσω στην περαιτέρω εκπαίδευση και μετάδοση αυτού του σωστού οδηγού, για τα παιδιά και με στόχο την ενημέρωση και γενικά το γκρέμισμα του ταμπού, να το πούμε έτσι, δηλαδή να φύγουν πια αυτά τα στερεότυπα τού δεν μιλάμε, να ξέρουμε ότι αυτά τα πράγματα – ατυχώς- συμβαίνουν, αλλά όταν γίνονται, πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε κατάματα, να υπάρχουν υποστηρικτικές δομές από τους φορείς αλλά και από την οικογένεια φυσικά και από ειδικούς, έτσι ώστε να μπορεί το άτομο να το ξεπεράσει και να μπορέσει να προχωρήσει στην κανονικότητα.
Επέλεξα να το απωθήσω εντελώς στο υποσυνείδητό μου…
Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να επανέλθουν στην κανονικότητα, διότι προκαλεί διάφορα ψυχολογικά προβλήματα όλη αυτή η διαδικασία – και σωματικά φυσικά. Πράγματα τα οποία τα κρατάς για πολλά χρόνια… Και στη δική μου την περίπτωση που ουσιαστικά επέλεξα να τα απωθήσω εντελώς στο υποσυνείδητό μου, αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι το ξέχασα. Απλά υπήρχε εκεί, δημιουργούσε τις δυσκολίες που δημιουργεί μια τέτοια κατάσταση, πολύ ψυχολογική πίεση κ.λπ., και σε κάθε πτυχή βίας βγαίνει στην επιφάνεια, αλλά και εσύ αν ακούσεις και κάποιο άλλο παρόμοιο περιστατικό, αμέσως ταυτίζεσαι και το ζεις και το ξαναζείς» .
Έχουν περάσει κάποιες εβδομάδες μετά τη συνέντευξή μας και την πρώτη σου εξομολόγηση, αλλά και μία ημέρα από την ομιλία σου στη διαδικτυακή ημερίδα. Σε πλησίασε κάποιος άνθρωπος από την Ομοσπονδία ή από κάποιο φορέα του αθλητισμού, δείχνοντας ενδιαφέρον για το ποιος είναι ο άνθρωπος για τον οποίο μιλάς; Για το τι συνέβη;
Δε με πλησίασε κανένας από την Ομοσπονδία, ούτε από τον αθλητισμό γενικότερα. Δεν με ρώτησε κανένας τίποτα!
Πιστεύεις θα υπάρξουν τελικά συνέπειες σε αυτό τον άνθρωπο;
Εύχομαι να υπάρξουν συνέπειες, διότι αφενός έχω την εντύπωση πως δεν είμαι η μόνη, αφετέρου τέτοιοι άνθρωποι με τέτοιο χαρακτήρα εκδηλώνουν ξανά την ίδια συμπεριφορά και σε άλλους με τον α’ ή τον β’ τρόπο. Επομένως, για μένα είναι πολύ σημαντικό, αφενός να προστατέψω τον χώρο μου, αφετέρου και τον χώρο της ιστιοπλοΐας, γιατί είναι ένας χώρος ο οποίος έχει προσφέρει πάρα πολλά οφέλη στα παιδιά και στον αθλητισμό γενικότερα και δυστυχώς αμαυρώνεται από τέτοιου είδους περιστατικά. Νομίζω έχουμε όλοι χρέος να αξιολογούμε τους παράγοντες που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης. Πρέπει λίγο διαφορετικά να αξιολογούμε τους ανθρώπους που στηρίζουν το αθλητικό κίνημα.
Δεν είναι θέμα πολιτικής, αυτές οι θέσεις δεν είναι για ανθρώπους που θέλουν να ανελιχθούν πολιτικά, να ξεχωρίσουν και να έχουν δύναμη. Είναι για ανθρώπους που αναγνωρίζουν το αντικείμενο και που έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα, που θέλουν να συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Πρόκειται δηλαδή για κάτι που έχει να κάνει περισσότερο με λειτούργημα και όχι τόσο με μια θέση ευθύνης, που προσφέρει δύναμη.
Ελπίζεις σ’ ένα καλύτερο αύριο μετά την απόφασή σου να μιλήσεις; Να βγουν περισσότερες περιπτώσεις στην επιφάνεια; Το ποσοστό της σεξουαλικής παρενόχλησης είναι πολύ μεγάλο εντός και εκτός του αθλητισμού.
Το ποσοστό ναι, είναι πολύ μεγάλο στον αθλητικό χώρο, αλλά είναι και ως γενικότερο φαινόμενο. Είναι πολύ άσχημο να προσπαθεί κάποιος να δουλέψει, να κάνει αθλητισμό, να κάνει κάποια ενέργεια και ξαφνικά να έρχεται αντιμέτωπος με μια άλλη απειλή, για την οποία δεν είναι υπεύθυνος αυτός. Εύχομαι να εμπλακώ και με φορείς έτσι ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα θετικό μήνυμα και κίνημα, έτσι ώστε όσες γυναίκες έχουν υποστεί τη βία να νιώσουν αυτή την υποστήριξη, για να μπορέσουν να μιλήσουν ή ακόμη και να μπορέσουν να διαχειριστούν όλη αυτή την εμπειρία, γιατί αρκετές γυναίκες απλά το θάβουν μέσα τους και απλά ζουν με αυτό. Και είναι τρομερό το βάρος και το πόσο δύσκολα μπορεί να περνά ένας άνθρωπος που έχει βιώσει κάτι τέτοιο.
Νιώθεις καλύτερα μετά από όλη την έκταση που έχει πάρει το θέμα και την απόφασή σου να μιλήσεις;
Το συναίσθημα είναι περίεργο. Δεν μπορώ να σου πω ότι νιώθω αγαλλίαση, με την έννοια ότι έχω αναγκαστεί να ζω και να ξαναζώ το ίδιο γεγονός, να θυμάμαι λεπτομέρειες από το παρελθόν τις οποίες ήθελα να ξεχάσω. Ωστόσο, το έκανα προκειμένου να βοηθήσω άλλους ανθρώπους και να δώσω το θάρρος στις γυναίκες να μιλήσουν, κι επίσης για να μπορέσω να εκπαιδεύσω και τα δικά μου παιδιά, γιατί κι αυτά μπορεί αύριο μεθαύριο να βρεθούν σε μια αντίστοιχη περίπτωση, και θα ήθελα να ξέρουν πώς πρέπει να συμπεριφερθούν και τι επιλογές έχουν. Αυτά είναι από τα πιο δυνατά κίνητρα, να βγω και να μιλήσω ανοιχτά, και για μένα επίσης είναι πολύ σημαντικό το ότι μπόρεσα να το μοιραστώ με τα παιδιά μου πριν ακόμη γίνει αυτό και πριν πάρει τόσο μεγάλη έκταση. Προσπάθησα να τους εξηγήσω τι έχει συμβεί και να νιώθουν εντάξει με αυτό και να ξέρουν γιατί μίλησα.
Να φανταστώ ότι ούτε ο συγκεκριμένος άνθρωπος, ο παράγοντας, σε προσέγγισε καθόλου;
Όχι, καθόλου! Αυτό που έχω να πω είναι ότι με προσέγγισαν συναθλητές μου, με προσέγγισε ο παλιός μου προπονητής με τον οποίο συζητήσαμε για ποιο λόγο δεν το μοιράστηκα τότε μαζί του, και του εξήγησα τις δυσκολίες που ένιωθα μ’ εκείνη την κατάσταση, το συζήτησα με τον πρώην σύζυγό μου, ο οποίος και τότε ήταν συναθλητής, με πήρε και η συναθλήτριά μου Αιμιλία, όλη η ομάδα ουσιαστικά ενδιαφέρθηκε και με πλησίασαν και άγνωστοι άνθρωποι.
Πολλές γυναίκες, οι οποίες δυστυχώς έχουν ανάλογη εμπειρία, και μου είπαν ότι έχουν πάρει κουράγιο από εμένα και ότι επιτέλους αποφάσισαν να κάνουν κάτι. Κάποιες ξεκίνησαν θεραπεία, το οποίο είναι πολύ σημαντικό, κι επίσης μου έστειλαν κάποια μηνύματα και άντρες που θέλησαν να εκφράσουν τον θαυμασμό τους για το γεγονός ότι επιτέλους κάποιος μίλησε ανοιχτά. Υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων που δεν λειτουργεί με λανθάνοντα τρόπο και καλό είναι να μην το ξεχνάμε αυτό. Δηλαδή υπάρχουν φυσικά αυτοί οι οποίοι λειτουργούν άσχημα, αλλά υπάρχει και η καλή μερίδα των ανθρώπων που γνωρίζουν τα όρια και σέβονται και το άλλο φύλο. Είναι πολύ σημαντικό να ενισχύσουμε αυτή την εικόνα και να απωθήσουμε το άσχημο.
