Εντυπωσιακά αρχαιολογικά ευρήματα, μεταξύ των οποίων αμφορείς και κεραμεικά διαφόρων τεχνικών και εποχών, αποκαλύφθηκαν σε ναυάγια που εντοπίστηκαν στον θαλάσσιο χώρο της Κάσου. Ένα εξ αυτών, το οποίο κρίνεται ως το σημαντικότερο, τοποθετείται στην Ρωμαϊκή περίοδο και χρονολογείται μεταξύ του 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ. Οι παραπάνω αποκαλύψεις έγιναν κατά την διάρκεια της δεύτερης υποβρύχιας ερευνητικής αποστολής που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, υπό τη διεύθυνση των αρχαιολόγων Ξανθής Αργύρη και Γεωργίου Κουτσουφλάκη.
Είκοσι τρεις εξειδικευμένοι επιστήμονες και τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων πραγματοποίησαν πάνω από εκατό 100 ομαδικές καταδύσεις, παραμένοντας στο βυθό για περισσότερες από 200 ώρες και ερεύνησαν το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο του τριετούς ερευνητικού έργου (2019 – 2021) που πραγματοποιείται, για πρώτη φορά, στον θαλάσσιο χώρο της ακριτικής Κάσου. Πρόκειται, εξάλλου, για μια περιοχή με ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς υπήρξε σταυροδρόμι πολιτισμών και σημαντικό κέντρο ναυσιπλοΐας από την αρχαιότητα έως και τα νεότερα χρόνια.
Στο φορτίο του ναυαγίου της Ρωμαϊκής περίοδου βρέθηκαν αμφορείς ελαίου που κατασκευάζονταν, από τον 1ο έως τον 3ο αιώνα μ.Χ.σε εργαστήρια της Ισπανίας και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή του Γκουαδαλκιβίρ και κατατάσσονται στην κατηγορία «Dressel 20». Ανάμεσά τους όμως υπήρχαν και αμφορείς από εργαστήρια της σημερινής Τυνησίας, που χρονολογούνται μεταξύ του 2ου και του 3ου αιώνα μ.Χ και ανήκουν στην ευρύτερη κατηγορία «Africana I».
Η πρόσφατη ενάλια αρχαιολογική έρευνα έφερε στο φως τρία ακόμη ναυάγια το φορτίο των οποίων είχε ελληνική ταυτόητα. Πρόκειται αμφορείς που κατασκευάζονταν στο Βόρειο Αιγαίο κατά τον 1ο αιώνα π.Χ αλλά κάποιους ακόμη προερχόμενους από την αρχαία Μένδη του 5ου αιώνα π.Χ. Ανάμεσα στα τρία αυτά ναυάγια υπάρχει και ένα που χρονολογείται στους νεώτερους χρόνους.
