Γιατρός Μαραντόνα συνομιλία: Στη δημοσιότητα ο διάλογος των γιατρών την ώρα που ο Ντιέγκο έφευγε από τη ζωή
Ο θάνατος του Ντιέγκο Μαραντόνα βύθισε στη θλίψη ολόκληρο τον πλανήτη. Ο «Θεός του ποδοσφαίρου» έχασε τη μάχη να κρατηθεί στη ζωή, αφού η καρδιά του τον πρόδωσε σε ηλικία 60 ετών και σόκαρε την ποδοσφαιρική κοινότητα και όχι μόνο. Ο Μαραντόνα λατρεύτηκε όσο κανείς στην Αργεντινή, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Ήταν και θα είναι ο λόγος που πολλά παιδιά θέλησαν και θα επιχειρήσουν στο μέλλον να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο, αφού οι ιστορίες του θα παραμείνουν ζωντανές στο χρόνο. Κι όμως, οι γιατροί που υποτίθεται ήταν στο πλευρό του, δεν ένιωθαν τίποτα την ώρα που ο Ντιέγκο φαινόταν πως εγκαταλείπει.
Ο νευροχειρούργος Λεοπόλδο Λούκε, προσωπικός γιατρός και στενός φίλος του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και η ψυχίατρος Αγουστίνα Κοσάτσοφ, οι οποίοι ερευνώνται για την πιθανότητα ιατρικής αμέλειας, μίλησαν στο τηλέφωνο, την ώρα που ο πρώτος μετέβη στο σπίτι όπου ο Ντιεγκίτο άφηνε την τελευταία του πνοή, στις 25 Νοεμβρίου. Σοκάρει η ψυχρότητα με την οποία μιλάει ο Λούκε σε έναν από τους συνεργάτες του, αλλά και στην Κοσάτσοφ, ενώ ο Μαραντόνα μπορεί να ήταν ήδη νεκρός.
«Ναι ρε μαλ…, φαίνεται πως ήταν καρδιακή ανακοπή και έχει πεθάνει. Θα χεστεί πεθαίνοντας ο χοντρός, δεν έχω ιδέα τι συνέβη. Πάω προς τα εκεί» ακούγεται στην αρχή της τηλεφωνικής συνομιλίας να λέει ο Λούκε σε έναν από τους συνεταίρους του. «Εμείς το κάναμε χειρωνακτικά, τώρα είναι με την ομάδα, προσπαθούν να τον συνεφέρουν και τον διασωληνώνουν. Αλλά πρώτα ήμασταν εμείς 10-15 λεπτά, γιατί δεν ερχόταν το ασθενοφόρο» προσθέτει η Κοσάτσοφ για την απέλπιδα προσπάθεια ανάνηψης του Μαραντόνα, εν αναμονή του ασθενοφόρου.
Η συνέχεια του διαλόγου
Λούκε: «Καταλαβαίνω, αυτή είναι η προσπάθεια ανάνηψης, αλλά αυτό που ρωτάω είναι: Συνεχίζουν την ανάνηψη ή τον διασωληνώνουν; Ανέκτησε τον σφυγμό ή δεν ανέκτησε τον σφυγμό; Αυτό που θέλω να ξέρω είναι αν η καρδιά είναι ενεργή, γιατί αν έχει περάσει μισή ώρα, ουσιαστικά έχει πεθάνει. Αυτό θέλω να ξέρω».
Κοσάτσοφ: «Όχι, μπήκαμε στο δωμάτιο και ήταν παγωμένος. Αρχίσαμε να κάνουμε την προσπάθεια ανάνηψης και ανέκτησε λίγο το χρώμα και ανέκτησε λίγο την θερμοκρασία σώματος. Όλο αυτό κράτησε περί τα δέκα λεπτά, όταν κάναμε το RCP χειρωνακτικά, η νοσοκόμα, ο «μαύρος» (σ.σ. ένας φίλος του Μαραντόνα) και εγώ. Και μετά ήρθε το ασθενοφόρο. Τώρα το έχουν αναλάβει εκείνοι. Δεν μας λένε πως είναι η κατάσταση. Εγώ βγήκα από το δωμάτιο, δεν μου λένε τίποτα».
Λούκε: «Εντάξει, το τελευταίο που θέλω. Εγώ είμαι καθ’ οδόν, θα είμαι εκεί σε σαράντα λεπτά. Τον σφυγμό του τον ένιωσες κάποια στιγμή ή δεν είχε σφυγμό; Εννοώ αν ανέκτησε τον σφυγμό, φαντάζομαι γι’ αυτό προσπάθησαν να κάνουν την ανάνηψη, αλλά αν ανέκτησε τον σφυγμό; Εσείς είδατε κάποια στιγμή να έχει και πάλι σφυγμό ή όχι; Ψυχραιμία, έτσι έχουν τα πράγματα. Είναι ένας δύσκολος ασθενής και, εντάξει, θα συμβεί ό,τι είναι να συμβεί. Εμείς θα είμαστε εκεί και θα αντέξουμε ό, τι είναι να γίνει».
