Αν παρακολουθήσει κανείς την πολιτική διαδρομή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τις προσωπικές του έριδες και τη φιλοσοφία που έχει μεταφέρει στην τουρκική εξωτερική πολιτική, θα διαπιστώσει ότι είναι λάτρης του chicken game. Θα κοντραριστεί δηλαδή με την αντίπαλη πλευρά μέχρι του σημείου που η σύγκρουση θα μοιάζει σχεδόν αναπόφευκτη για να δει ποιος θα κάνει πίσω πρώτος. Αυτό ακριβώς είναι και το σημείο κατά την προσωπική του εκτίμηση που ξεχωρίζει αυτούς που το «παίζουν» από αυτούς που είναι διατεθειμένοι να το φτάσουν στα άκρα. Και σημειωτέον μόνο τους τελευταίους σέβεται (και φοβάται). Το παιχνίδι αυτό το έχουμε δει να το παίζει με πολλους και κυρίως με την Ελλάδα.
Η αγορά των S 400, ωστόσο, τον έφερε στην κόντρα με τις ΗΠΑ. Η αγορά ενός τέτοιου οπλικού συστήματος έβλαπτε πολλαπλά τις ΗΠΑ και το κύρος του ΝΑΤΟ γενικότερα. Η τουρκική παρασπονδία επισημάνθηκε από τις ΗΠΑ, αλλά ο Ερντογάν τραβούσε το σκοινί και το έπαιζε αδιάλλακτος τεστάροντας μέχρι πού τον παίρνει. Βέβαια τον «έπαιρνε» γιατί η κυβέρνηση Τραμπ φρόντιζε σταθερά η σύγκρουση αυτή να μην είναι μετωπική. Τα πράγματα άλλαξαν όμως και στο προσκήνιο ήρθε ο Μπάιντεν. Πάρα τις αρχικές δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων, που πονηρά και ανατολίτικα επιχειρούσαν να προκαταβάλλουν τις εξελίξεις, Ερντογάν και Μπάιντεν δεν έχουν μιλήσει ακόμη ούτε τηλεφωνικά. Και ο νέος πρόεδρος φρόντισε το αμερικανικό Πεντάγωνο να ξεκαθαρίσει νωρίς νωρίς στην Αγκυρα ότι «η απόφασή της να αγοράσει S-400 είναι ασύμβατη με τις δεσμεύσεις της ως συμμάχου των ΗΠΑ και του NATO».
Τουρκία S-400: Αλλαγή της τουρκικής στάσης
Έτσι ενώ μέχρι πρότινος οι Τούρκοι αξιωματούχοι διαλαλούσαν ότι «δεν αγοράσαμε τους S-400 για να τους έχουμε μέσα στο κουτί», τώρα ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ δήλωσε πως «η Τουρκία δεν χρειάζεται να χρησιμοποιεί συνεχώς τους S-400» και πρόσθεσε πως η Αγκυρα είναι ανοιχτή να συζητήσει ένα μοντέλο παρόμοιο με τους S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη. Και κάπου εδώ ξεκινάει το τούρκικο παζάρι, καθώς η Τουρκία έριξε την ιδέα να ακολουθήσει το μοντέλο των S-300 που διαθέτει η Ελλάδα και βρίσκονται στην Κρήτη.
Τουρκία S-400: Οι ελληνικοί S 300
Έτσι η Τουρκία επιχειρεί να θολώσει τα νερά δηλώνοντας ότι και η Ελλάδα διαθέτει ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα, τους S-300 στην Κρήτη. Και συνακόλουθα και η Τουρκία μπορεί να κάνει το ίδιο και να έχει τους S-400 ενεργούς κατά περίπτωση. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση δεν ξύπνησε ξαφνικά ένα πρωί και αγόρασε από τη Ρωσία τους S-300. Είναι γνωστό ότι προορίζονταν για την Κύπρο. Η αγορά τους έγινε το 1997 από την Κυπριακή Δημοκρατία. Επρόκειτο για σύστημα με 4 τετραπλούς εκτοξευτές πυραύλων, με 48 πυραύλους και βεληνεκές 150 χλμ. που θα χρησιμοποιούνταν για την άμυνα της Κύπρου. Ωστόσο ύστερα από τις σφοδρές αντιδράσεις της Αγκυρας – απειλούσε ακόμα και με πόλεμο αν οι πύραυλοι εγκαθίσταντο στην Κύπρο – το αντιαεροπορικό σύστημα εντάχθηκε με περιπετειώδη τρόπο στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία, συγκεκριμένα στην Κρήτη, το 1999.
Η Ελλάδα απέκτησε και τυπικά την ιδιοκτησία των S-300 το 2007 πληρώνοντας στην Κύπρο το αντίτιμο της αγοράς τους. Μάλιστα, πέρασαν 14 χρόνια έως ότου γίνει η πρώτη δοκιμή τους το 2013. Δεν είναι διασυνδεμένοι με το ΝΑΤΟ, αλλά είναι επιχειρησιακοί. Αντίθετα με την Ελλάδα, που στην ουσία έκανε μια… εξυπηρέτηση σε όλους, η Τουρκία αγόρασε τους S-400, τους εγκατέστησε και άμεσα, το περασμένο φθινόπωρο, έκανε και δοκιμές στη Σινώπη. Τα ραντάρ τους ανιχνεύουν στόχους σε απόσταση έως και 600 χλμ. και η εμβέλεια των πυραύλων φτάνει από 200 έως 380 χλμ.
