Η πιο μολυσμένη ελληνική θάλασσα: Κατά καιρούς έχουν διοργανωθεί πολλές προσπάθειες καθαρισμού της ακτής (η τελευταία στα τέλη του 2017 από τη WWF).
Μπορεί το καλοκαίρι να αργεί ακόμη ωστόσο η σκέψη όλων είναι όταν θα έρθει να έχουμε ξεμπερδέψει σε κάποιο βαθμό με τον κορονοϊό για να μπορέσουμε να απολαύσουμε τις πανέμορφες ελληνικές παραλίες. Γιατί ένας από τους λόγους που φημίζεται η χώρα μας είναι για τις θάλασσές της. Οι κορυφαίες της μάλιστα συγκαταλέγονται και στις ομορφότερες του κόσμου. Και γίνεται να έχουμε αυτό το θησαυρό και να μην το επισκεφτούμε; Όχι βέβαια!
To πανέμορφο νησί της Κρήτης αποτελεί τη ναυαρχίδα του Ελληνικού Τουρισμού, με τις αμέτρητες παραλίες της να είναι περίφημες για τις ομορφιές τους σε ολόκληρη την υφήλιο. Ωστόσο, όμως, αυτή η μαγευτική ομορφιά δε χαρακτηρίζει όλες τις ακρογιαλιές του νησιού. Υπάρχει ένα μέρος στην Κρήτη όπου η κατάσταση που επικρατεί κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή μπορεί να χαρακτηριστεί. Συγκεκριμένα, η παραλία του Ανάλουκα στο Νόμο Λασιθίου αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα παραλίας, όπου άπειρες ποσότητες σκουπιδιών – πλαστικά κυρίως – που «ταξιδεύουν» στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, παρασύρονται από τον άνεμο και τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα και καταλήγουν εδώ.
Αποτέλεσμα των παραπάνω, δηλαδή της ανθρώπινης επιπολαιότητας και των συνεπακολούθων της, είναι να δημιουργείται ένα σκηνικό εγκατάλειψης και έντονης οικολογικής υποβάθμισης. Το άλλοτε μαγικό τοπίο, πλέον, θυμίζει περισσότερο χώρο εναπόθεσης απορριμμάτων. Κατά καιρούς έχουν διοργανωθεί πολλές προσπάθειες καθαρισμού της ακτής (η τελευταία στα τέλη του 2017 από τη WWF), αλλά εις μάτην.
Πως θα καταλάβετε αν η θάλασσα που κολυμπάτε είναι βρώμικη
Μια από τις βασικές μας απορίες το καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια των διακοπών και όχι μόνο είναι το πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν μια θάλασσα είναι κατάλληλη για κολύμβηση ή αν είναι μολυσμένη. Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να το διαπιστώσουμε με γυμνό μάτι, μιας και η περιεκτικότητα σε μικρόβια είναι αυτή που καθορίζει την καταλληλότητα ή μη των νερών. Σε ποιες λοιπόν περιπτώσεις μπορούμε να καταλάβουμε αν μια θάλασσα είναι βρώμικη;
-Όταν έχει καφέ χρώμα: Συνήθως, τα νερά που δεν είναι καθαρά έχουν καφε-κίτρινο ή καφε-πράσινο χρώμα, που προέρχεται από το φυτοπλαγκτόν το οποίο βρίσκεται διάχυτο στη θάλασσα. H οργανική ρύπανση βοηθάει το φυτοπλαγκτόν να αναπτυχθεί πολύ γρήγορα, καθώς του παρέχει τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται. Aν υπάρχει ρύπανση από πετρέλαιο, το νερό ιριδίζει (παίρνει τα χρώματα της ίριδας), καθώς το φως αντανακλάται στην κηλίδα που βρίσκεται στην επιφάνεια της θάλασσας.
-Όταν μαζεύει πολλά «γυαλιά»: Διαφανείς μέδουσες δηλαδή (αουρέλια), που εμφανίζονται συχνότερα όταν υπάρχει οργανική ρύπανση (λ.χ. αστικά απόβλητα), καθώς τους εξασφαλίζει τα συστατικά που χρειάζονται για να επιβιώσουν. Aυτό βέβαια δεν είναι απόλυτο, καθώς μπορεί να βρέθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή από θαλάσσια ρεύματα.
-Όταν το νερό έχει φυσαλίδες: Στην περίπτωση που υπάρχουν φυσαλίδες ή το νερό αφρίζει, υπάρχει πιθανότητα η θάλασσα να μην είναι καθαρή. Aυτό μπορεί να συμβεί αν υπάρχει κοντά στην ακτή οικισμός που δεν διαθέτει αποχετευτικό δίκτυο αλλά βόθρους. Yπάρχει όμως και το ενδεχόμενο η θάλασσα να έχει φυσαλίδες, επειδή από κάπου αναβλύζει γλυκό νερό. Eπειδή το γλυκό και το θαλασσινό νερό δεν αναμειγνύονται εύκολα, αν φορέσετε μάσκα θαλάσσης, θα διαπιστώσετε ότι το νερό είναι θολό σε ορισμένα σημεία.
-Όταν μυρίζει άσχημα: H μυρωδιά είναι συχνά στοιχείο ότι η θάλασσα δεν είναι καθαρή. Oρισμένες φορές όμως για τη δυσάρεστη μυρωδιά ευθύνονται πολλοί μη μολυσματικοί παράγοντες, όπως λ.χ. η οσμή του σαπισμένων φυκιών. Στην περίπτωση που μυρίζει άσχημα και συνυπάρχουν και κάποιοι από τους υπόλοιπους παράγοντες που αναφέραμε (φυσαλίδες ή καφέ χρώμα κτλ.), τότε καλύτερα να προτιμήσετε μία άλλη παραλία για να κολυμπήσετε.
-Όταν επιπλέουν σκουπίδια: Τα αλουμινένια κουτάκια ή οι πλαστικές σακούλες επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι η θάλασσα είναι μολυσμένη και από οργανικούς παράγοντες (μικρόβια, βακτήρια κτλ.) ή χημική ρύπανση. Eπιπλέον, τα σκουπίδια προκαλούν αλλοίωση της αισθητικής της θάλασσας και διαφοροποίηση των φυσικών χαρακτηριστικών της. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί να πει κανείς ότι, αν σε μια ακτή βρούμε μερικά κουτάκια από αναψυκτικό να επιπλέουν, δεν είναι καθαρή.
3 σημάδια ότι η θάλασσα είναι καθαρή
-Αν έχει τσούχτρες και αχινούς. Για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν αυτά τα θαλάσσια είδη θέλουν καθαρά νερά. Σε γενικές γραμμές, η βιοποικιλότητα των ελληνικών θαλασσών (τα πολλά και διαφορετικά είδη) είναι ένδειξη ότι τα νερά είναι κατάλληλα και ευνοούν την ανάπτυξη της θαλάσσιας ζωής. Tα περισσότερα ψάρια φεύγουν όταν το νερό δεν είναι καθαρό. Oι τσούχτρες θέλουν καθαρά νερά για να ζήσουν (κυρίως η pelagia, που έχει μοβ, κίτρινο ή κόκκινο χρώμα και είναι μικρή σε μέγεθος). Tο ίδιο ισχύει και για τους αχινούς. Eξαίρεση αποτελούν τα «γυαλιά».
-Αν έχει φύκια. Kάποια φύκια αποτελούν ένδειξη ότι η θάλασσα είναι καθαρή θα πρέπει όμως να προσέξετε το χρώμα και το είδος των φυκιών. Tα λιβάδια «ποσειδώνια» που υπάρχουν στη Mεσόγειο αποτελούν δείκτη καθαρότητας. Tα φύκια αυτά έχουν σκούρο πράσινο χρώμα και πλατύ φύλλο. Aν όμως εντοπίσετε ένα είδος φυκιού που λέγεται ulva, το οποίο μοιάζει με φύλλο μαρουλιού, αυτό δείχνει ότι η θάλασσα ίσως δεν είναι και τόσο καθαρή.
-Αν υπάρχουν θαλάσσια. Aυτό σημαίνει ότι το νερό ανανεώνεται συνεχώς, και έτσι απαλλάσσεται από τους μολυσματικούς ή ρυπογόνους παράγοντες. Aκόμη, όταν φυσάει από την παραλία προς το πέλαγος, τα σκουπίδια παρασύρονται προς τα μέσα.
Οι πιο ακατάλληλες παραλίες της Αττικής
Παραλία Παλαιού Φαλήρου (Αριστερά από την δημοτική πινακοθήκη)
Παραλία Παλαιού Φαλήρου (Στάση ΕΔΕΜ και Ναυαγοσώστη)
Παραλία Μπάτη (Παλαιού Φαλήρου)
Παραλία Αλίμου/Καλαμακίου
Παραλία Αγ.Κοσμά (Πλαζ Αθλητικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χειμερινών Κολυμβητών)
Παραλία Βουλιαγμένης (Απέναντι από το Astir Beach κοντά στον Ναυτικό Όμιλο)
Παραλία Κορωπίου Λουμβάρδας
