Τι προμηνύει η Συμφωνία Ισραήλ-Αιγύπτου Στις 22 Φεβρουαρίου, το Ισραήλ και η Αίγυπτος έκλεισαν μία σημαντική ενεργειακή συμφωνία με στόχο τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω υπεράκτιου αγωγού από το γιγαντιαίο κοίτασμα Leviathan στους δυο τερματικούς σταθμούς στην Αίγυπτο και τη μεταφορά του από εκεί προς την Ευρώπη σε μορφή LNG. Την Κυριακή στην επίσκεψη του Αιγύπτιου Υπoυργού Ενέργειας, Τάρεκ ελ Μόλλα, στο Ισραήλ ανακοινώθηκαν από τον ίδιο και τον Ισραηλινό ομόλογό του, Στάινιτς, τα συμφωνηθέντα της δημιουργίας του υπεράκτιου αγωγού.
Από την Γεωργία Πολυτάνου
Σύμβουλος ενεργειακής ασφάλειας, Μaster in “Energy: Strategy, Law and Economy”
Μάλιστα, αυτή είναι και η πρώτη και μεγαλύτερη συνεργασία αυτού του είδους μετά την ειρηνευτική συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ πριν από 40 περίπου χρόνια, ενώ συζητάται ακόμη και η επέκτασή της. Οι Ισραηλινοί και Αιγύπτιοι Υπουργοί ενέργειας ήταν οι ιδρυτές του Eastern Mediterranean Gas Forum.Το τελευταίο χρόνο το Ισραήλ εξάγει φυσικό αέριο στην Αίγυπτο ενώ με την ίδρυση του φόρουμ σηματοδοτείται συνάμα και μία οικονομική συνεργασία μεταξύ των χωρών.
Οι δύο τους συζήτησαν εξίσου για την ενεργειακή ανεξαρτησία των Παλαιστινίων, με τον Μόλλα να μιλάει για συμφωνία ανάπτυξης ενός θαλάσσιου κοιτάσματος φυσικού αερίου 30 μιλίων ανοικτά της Γάζας το οποίο εκτιμάται ότι μπορεί να περιέχει έως και ένα τρισεκατομμύριο κυβικά και με το οποίο υφίσταται η δημιουργία ενός σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στο Τζένιν παρέχοντας φυσικό αέριο στους Παλαιστινίους.
Η Αίγυπτος με τη συμφωνία αυτή παραγκωνίζει τις βλέψεις του Ερντογάν για τάχα προστασία των Παλαιστινίων ενώ εμφανίζεται η ίδια ως εγγυητής των συμφερόντων των Παλαιστινίων έναντι των Ισραήλ. Αποτελεί μία κίνηση ματ και από τις δύο πλευρές. Με την χθεσινή συμφωνία Ισραήλ-Αιγύπτου μπαίνει φρένο στις όποιες βλέψεις της Τουρκίας για να γίνει η χώρα hub στη μεταφορά του φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο είτε ακόμη και να αποκτήσει μερίδιο από αυτή.
Η Τουρκία επιθυμούσε τη μεταφορά του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου προς την Ευρώπη μέσω αγωγού που θα διέσχιζε το έδαφος της, κάνοντας την Ευρώπη να εξαρτάται ολοένα και περισσότερο ,τόσο από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες όσο και από τις διαθέσεις του ‘Σουλτάνου’. Βέβαια,η συμφωνία αυτή έχει και αντίκτυπο στο μεγαλεπήβολο σχέδιο του αγωγού East Med αν και ήταν γνωστό πως πιο πολύ είχε πολιτικό αντίκτυπο παρά πρακτικό, δηλαδή ολοκλήρωσης.
Εξαιτίας του σχεδίου του έργου αυτού συστάθηκε το «Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου» (EMGF),το οποίο έχει θεσμική μορφή και εδρεύει πλέον στο Κάιρο με την Ελλάδα και την Κύπρο να παίζουν σημαντικό ρόλο.Mέσω του φόρου μπορούν οι χώρες να εγγυηθούν την απρόσκοπτη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη παραγκωνίζοντας χώρες όπως η Ρωσία, γεγονός που θα ικανοποιήσει και τις αμερικανικές επιδιώξεις. Η Ελλάδα μπορεί να παίξει καίρια θέση με αυτή τη συμφωνία γίνοντας κόμβος υποδοχής του LNG από την Αίγυπτο διοχετεύοντάς το στην Ε.Ε. είτε χρησιμοποιώντας την υφιστάμενη υποδομή προς Ιταλία που θα διασυνδεθεί με την Κρήτη είτε κάνοντας χρήση των κάθετων διασυνδετήριων αγωγών με τη Βουλγαρία.
