Σε «δολοφονία χαρακτήρων» και «ακραία ομοφοβικών, σεξιστικών και οπισθοδρομικών απόψεων» αναφέρεται σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε, μέσω της συνηγόρου της, Χρύσας Παπαδοπούλου, η γυναίκα που κατέθεσε λίγες ώρες πριν συλληφθεί ο Δημήτρης Λιγνάδης. Θυμίζουμε πως, σύμφωνα με όσα είχαν γίνει γνωστά, η κατάθεση μιας γυναίκας «έδεσε» τα όσα κατήγγειλαν μεταξύ άλλων ο Ν.Σ. και άλλοι καταγγέλλοντες και στοιχειοθέτησαν την έκδοση του εντάλματος σύλληψης εις βάρος του Δημήτρη Λιγνάδη.
Μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωσή του ο Αλέξης Κούγιας, συνήγορος του Δημήτρη Λιγνάδη, έκανε λόγο για δυσάρεστη έκπληξη σε ό,τι αφορά στη δικογραφία και μιλά για χοντροκομμένα ψέματα και καταγγελίες από αναξιόπιστες προσωπικότητες, αλλά και για δήθεν μάρτυρες.
Αναλυτικά το δελτίο Τύπου της συνηγόρου της μάρτυρος
«Η παλαιομοδίτικη τακτική της “δολοφονίας χαρακτήρων” και της επίρριψης ευθυνών στα θύματα είναι μια απελπισμένη προσπάθεια να στραφεί η προσοχή μακριά από την ουσία αυτής της υπόθεσης και να υποβιβαστεί αυτή σε θέαμα της κλειδαρότρυπας. Μέσω ακραία ομοφοβικών, σεξιστικών και οπισθοδρομικών απόψεων απευθύνονται στην κοινωνία της Ελλάδας του 1960. Αλλά, δυστυχώς για αυτούς, είμαστε στο 2021 και η προσπάθειά τους να σιγήσουν οι φωνές των επιζώντων σεξουαλικής βίας και των μαρτύρων θα αποτύχει.
Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας αυτής, όμως, θίγεται βάναυσα η αλήθεια, η τιμή και η υπόληψη της εντολέως μου, όταν διαδίδονται σε τηλεοπτικές εκπομπές, δελτία ειδήσεων, εφημερίδες, στο διαδίκτυο συκοφαντικά ή/και δυσφημιστικά γεγονότα για την ίδια, την προσωπική της ζωή και αυτή των οικείων της, γεγονός για το οποίο επιφυλάσσεται παντός νομίμου δικαιώματός της».
Αυτή είναι η αίτηση ακυρότητας Λιγνάδη που κατέθεσε ο Κούγιας
Κατά πάντων βάλλει ο Δημήτρης Λιγνάδης, μέσω της αίτησης ακυρότητας που υπέβαλε προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών ο συνήγορός του, Αλέξης Κούγιας. Τα βέλη του στρέφονται και κατά των μηνυτών του, και κατά της 40χρονης μάρτυρα – “κλειδί” αλλά και κατά της διαδικασίας που προηγήθηκε της σύλληψής του.
“Ο εισαγγελέας απέρριψε το αίτημά μου και περάτωσε την ανάκριση χωρίς να με καλέσει σε εξηγήσεις “και χωρίς μια απλή έρευνα στο internet να διασταυρώσει αν αντιστοιχούν στην αλήθεια οι ημερομηνίες διαφόρων γεγονότων και εκδηλώσεων που αναφέρονται στις μαρτυρικές καταθέσεις των δυο δήθεν παθόντων (όλες είναι λάθος) άσκησε ποινική δίωξη σε βάρος μου για βιασμό κατά συρροή… Με τον τρόπο αυτό όμως προκλήθηκε απόλυτη ακυρότητα κατά την άσκηση δίωξης εναντίον μου” αναφέρει μεταξύ άλλων το εν λόγω έγγραφο.
Παράλληλα, κατηγορεί την 40χρονη μάρτυρα για “εμμονική προσπάθειά της ήδη από τα φοιτητικά της χρόνια και συγκεκριμένα από το έτος 2000 να συνάψει ερωτική σχέση” με τον γνωστό ηθοποιό και σκηνοθέτη, “χωρίς ωστόσο να αντιληφθεί έστω και μια σεξουαλική επαφή μου με ή χωρίς συναίνεση με έστω και ένα ανήλικο πρόσωπο”.
Την ίδια ώρα, διαψεύδει τα όσα έχουν καταγγέλλονται σε βάρος του, βάζοντας στο στόχαστρό του και τους μάρτυρες, λέγοντας ότι “δύο από τους μάρτυρες αναφέρονται αόριστα σε φήμες που έχουν ακούσει σχετικά με εμένα για σχέσεις που υποτίθεται ότι είχε με ανήλικα αγόρια …”.
Αυτό είναι το έγγραφο ένστασης
“Την 5/2/2021 υπεβλήθη από τον Βασίλειο Κ. μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, στην οποία ουσιαστικά δεν περιέγραψε κάποια αξιόποινη συμπεριφορά, αφού κατά τους ισχυρισμούς του, και αληθείς υποτιθέμενους, οι δήθεν σεξουαλικές επαφές μαζί του, έγιναν με τη συναίνεσή του ενώ ήταν ήδη 15 ετών και χωρίς να έχω την ιδιότητα του παιδαγωγού του. Σε κάθε δε περίπτωση το χρονικό διάστημα, στο οποίο αναφέρεται είναι μεγαλύτερο της εικοσαετίας από την ενηλικίωσή του και εν όψει των περί παραγραφής διατάξεων το περιεχόμενο της αναφοράς του ήταν ποινικά αδιάφορο.
Ο εισαγγελέας έλαβε ένορκη κατάθεση από μάρτυρα που πρότεινε ο κ. Κ. Ο μάρτυρας αυτός κατέθεσε πως “κατά το χρονικό διάστημα 2014 έως 2016, δηλαδή σε ηλικία 16 προς 17 ετών, δήθεν είχε σεξουαλική σχέση μαζί μου με τη θέλησή του και ότι μια φορά εντός αυτού του χρονικού διαστήματος ανάμεσα σε πολλές άλλες σεξουαλικές επαφές μας υπήρξε και μια που κατά τους ισχυρισμούς του “δεν ήθελε”.
Εμμονή της μάρτυρα να συνάψει ερωτική σχέση μαζί μου
Την ίδια ημέρα, αναφέρει στο αίτημα ακυρότητας ο κ. Κούγιας κατέθεσαν και δυο ακόμη μάρτυρες, ένας άνδρας και μια γυναίκα. Από τους μάρτυρες αυτούς ο ένας “δεν κατέθεσε τίποτα απολύτως σε βάρος μου, αφού δεν υπέπεσε στην αντίληψή του οποιαδήποτε μεμπτή συμπεριφορά μου προς οποιοδήποτε ανήλικο πρόσωπο”. Η δε γυναίκα μάρτυρας “απλώς και μόνο εξιστόρησε την ατυχή και εμμονική προσπάθειά της ήδη από τα φοιτητικά της χρόνια και συγκεκριμένα από το έτος 2000 να συνάψει ερωτική σχέση μαζί μου, χωρίς ωστόσο να αντιληφθεί έστω και μια σεξουαλική επαφή μου με ή χωρίς συναίνεση με έστω και ένα ανήλικο πρόσωπο”.
“Στις 19/2 ο δικηγόρος Γιάννης Βλάχος κατέθεσε στην εισαγγελία την από 17/2 μήνυση έγκληση του (…) στην οποία αναφέρεται ότι δήθεν τον Αύγουστο του έτους 2010 τέλεσα σε βάρος του το αδίκημα του βιασμού ενώ ο μηνυτής ήταν ηλικίας 14 ή 15 ετών, χωρίς αυτό να προκύπτει με ακρίβεια αφού αναφέρει μόνο το έτος της γεννήσεως του, το 1995. Ο μηνυτής πρότεινε και έναν μάρτυρα ο οποίος εξετάστηκε από τον εισαγγελέα.
Ο μάρτυρας αυτός “επιβεβαίωσε τη γνωριμία μου με το μηνυτή, αλλά δεν αντελήφθη καμία σεξουαλική επαφή μου με η χωρίς συναίνεση είτε με το μηνυτή είτε με οποιαδήποτε άλλο πρόσωπο, περιέγραψε εντελώς διαφορετικά τις περιστάσεις, υπό τις οποίες με είχαν δήθεν συναντήσει είτε εντός είτε εκτός της οικίας μου και το κορυφαίο δεν γνώριζε έστω εκ διηγήσεως οποιαδήποτε περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης του μηνυτή, μολονότι προφανώς γνώριζε ότι έχει υποβληθεί μήνυση εναντίον μου και μάλιστα δεν ήταν και σίγουρος εάν ο μηνυτής με είχε συναντήσει ξανά μετά την τελευταία φορά που ο μάρτυρας και ο μηνυτής δήθεν με επισκέφθηκαν στο σπίτι μου.
Όταν πληροφορήθηκε από τις 11/2 από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι έχει κατατεθεί σε βάρος μου μήνυση υπέβαλλα στην προϊσταμένη της εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών αίτηση να κληθώ “προς παροχή εξηγήσεων και να λάβω αντίγραφα οποιασδήποτε δικογραφίας έχει σχηματιστεί σε βάρος μου, αναφέροντας και γνωστή και μόνιμη διεύθυνση της κατοικίας μου τα τελευταία δώδεκα χρόνια, προκειμένου να υπερασπισθώ τον εαυτό μου τόσο έναντι της εγκλήσεως όσο και έναντι της ακραίας δυσφήμισης μου από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εξ’ αιτίας της οποίας μάλιστα ήδη από τις 6/2 παραιτήθηκα από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, προκειμένου να μην βάλλεται δια του προσώπου μου ο σημαντικός αυτός θεσμός για τη χώρα και τον πολιτισμό της”.
Δυστυχώς όμως ο εισαγγελέας απέρριψε το αίτημά μου και περάτωσε την ανάκριση χωρίς να με καλέσει σε εξηγήσεις “και χωρίς μια απλή έρευνα στο internet να διασταυρώσει αν αντιστοιχούν στην αλήθεια οι ημερομηνίες διαφόρων γεγονότων και εκδηλώσεων που αναφέρονται στις μαρτυρικές καταθέσεις των δυο δήθεν παθόντων (όλες είναι λάθος) άσκησε ποινική δίωξη σε βάρος μου για βιασμό κατά συρροή… Με τον τρόπο αυτό όμως προκλήθηκε απόλυτη ακυρότητα κατά την άσκηση δίωξης εναντίον μου…”.
Έχουν να με δουν πολλά χρόνια
“Το αντεπιχείρημα ότι καλώς παραλείφθηκε η κλήση μου ως υπόπτου ….επειδή “δήθεν προκύπτει σαφώς ότι ο ύποπτος είχε σχεδιάσει την τέλεση νέων αδικημάτων είναι επιχείρημα παντελώς αβάσιμο, αφού οι δυο πράξεις που μου αποδίδονται έχουν παλαιό χρόνο τέλεσης, ήτοι Αύγουστο 2010 και Αύγουστο 2015, οι δε μάρτυρες κατηγορίας δεν βρίσκονται σε πρόσφατη συναναστροφή μαζί μου, αλλά έχουν να με δουν πάρα πολλά χρόνια, βάσει των καταθέσεων τους από 5 έως 23 χρόνια, πολλοί εξ αυτών ζουν στο εξωτερικό και κατά συνέπεια δεν ήταν εις θέση να εισφέρουν είτε από προσωπική αντίληψη είτε παραπέμποντας σε κάποιο τρίτο πρόσωπο του περιβάλλοντος μου έστω και ένα πρόσφατο περιστατικό, εκ του οποίου να προκύπτει ότι “έχω σχεδιάσει” νέα εγκλήματα είτε ομοειδή με αυτά που μου αποδίδονται είτε διαφορετικά”.
Δεν υπάρχουν στη δικογραφία φωτογραφίες ιατροδικαστικές εκθέσεις και μηνύματα είτε μέσω κινητού τηλεφώνου είτε από κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, εκ των οποίων θα καθίσταται δυνατή η επιβεβαίωση των καταγγελλομένων.
Στο ένταλμα δεν αναφέρεται κίνδυνος φυγής αλλά αναφέρεται ότι “δήθεν υφίστανται σοβαρές ενδείξεις “ότι έχω σχεδιάσει” την τέλεση και άλλων ομοειδών σοβαρών αδικημάτων σε βάρος ανηλίκων παθόντων, πλην όμως η ως άνω αιτιολογία δεν έχει καμία σχέση με την αιτιολογία που απαιτεί το άρθρο 276 παρ. 2 Κ.Π.Δ. Και αυτό διότι, όπως αναφέρεται – οι δυο πράξεις που του αποδίδονται έχουν παλαιό χρόνο τέλεσης, ήτοι Αύγουστο 2010 και Αύγουστο 2015, οι δε μάρτυρες κατηγορίας έχουν να με δυο πολλά χρόνια και πολλοί εξ αυτών ζουν στο εξωτερικό και κατά συνέπεια δεν ήταν σε θέση να εισφέρουν “ένα πρόσφατο περιστατικό εκ του οποίου να προκύπτει ότι “έχω σχεδιάσει” να τελέσω νέα εγκλήματα.
Επίσης δεν υπάρχει στη δικογραφία “ο δικός μου αντίλογος” και “συνεπώς η αβασάνιστη αποδοχή εκ μέρους της ανακρίτριας των περιστάσεων δήθεν τέλεσης των διωκώμενων αδικημάτων δεν οφείλεται σε ύπαρξη σοβαρών ενδείξεων….” αλλά “σε προκατάληψη, στο δυσμενές για εμένα κοινωνικό και πολιτικό κλίμα και στη μεροληπτική και μονόπλευρη υπερπροβολή φημών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Τέλος δύο από τους μάρτυρες αναφέρονται αόριστα σε φήμες που έχουν ακούσει σχετικά με εμένα για σχέσεις που υποτίθεται ότι είχε με ανήλικα αγόρια …”.
