Υπουργός Μοναξιάς - Ιαπωνία: Η ιαπωνική κυβέρνηση δημιούργησε επίσης «γραφείο απομόνωσης/μοναξιάς» στο υπουργικό συμβούλιο στις 19 Φεβρουαρίου για θέματα όπως η αυτοκτονία και η παιδική φτώχεια
Η Ιαπωνία διόρισε τον πρώτο της Υπουργό Μοναξιάς μετά την αύξηση των αυτοκτονιών για πρώτη φορά εδώ και 11 χρόνια. Το ποσοστό αυτοκτονιών αυξήθηκε σημαντικά κατά το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού στην Ιαπωνία, γεγονός που ώθησε τον πρωθυπουργό Γιοσιχίντε Σούγκα να διορίσει αυτό τον μήνα υπουργό Μοναξιάς τον Τετσούσι Σακαμότο, που έχει ήδη αναλάβει ως υπουργός την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας στη χώρα, την προώθηση της περιφερειακής ανάκαμψης και την προώθηση πολιτικών για την αντιμετώπιση της κοινωνικής απομόνωσης. Ο Σούγκα είχε διορίσει τον Σακαμότο υπουργό Οικονομικής Ανάκαμψης όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του τον περασμένο Σεπτέμβριο.
«Οι γυναίκες υποφέρουν από την απομόνωση περισσότερο (απ’ ό,τι οι άνδρες) και ο αριθμός των αυτοκτονιών αυξάνεται. Ελπίζω να εντοπίσεις τα προβλήματα και να προωθήσεις τα αναγκαία μέτρα», είπε ο Σούγκα στον Σακαμότο. Η μοναξιά αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια πρόβλημα στην Ιαπωνία ωθώντας ακόμη και εταιρείες σε ευρηματικές λύσεις, όπως η κατασκευή ενός ρομπότ, που επιτρέπει στους κατοίκους των σύγχρονων πόλεων να διασκεδάζουν τη μοναξιά τους.
Γραφείο απομόνωσης/μοναξιάς
Η ιαπωνική κυβέρνηση δημιούργησε επίσης «γραφείο απομόνωσης/μοναξιάς» στο υπουργικό συμβούλιο στις 19 Φεβρουαρίου για θέματα όπως η αυτοκτονία και η παιδική φτώχεια, που έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Χθες καταγράφηκαν άλλα 1.083 νέα κρούσματα της Covid-19 στη χώρα, από σχεδόν 8.000 στις 8 Ιανουαρίου, ενώ από την έναρξη της εκστρατείας εμβολιασμού προ ημερών έχουν λάβει το εμβόλιο περισσότερα από 5.000 άτομα.
Η πανδημική κόπωση, όπως την έχει ονομάσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αποτελεί μία πραγματικότητα και παρόλο που δεν μελετάται συστηματικά, τα αποτελέσματά της είναι ορατά και ενίοτε απειλούν με χαλάρωση την τήρηση των μέτρων. Η ρουτίνα του καθενός, η οποία έχει θυσιαστεί όσο κι αν έχει κατηγορηθεί κατά καιρούς, παρέχει μία αίσθηση ασφάλειας που τώρα φαίνεται να λείπει. Κι αυτό αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο, όπως καταδεικνύουν και οι δύο μεγάλες έρευνες που διενεργήθηκαν σε ζευγάρια σε είκοσι χώρες με τη συμμετοχή του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Τέσσερεις είναι οι μεγάλες πηγές άγχους που εντοπίστηκαν σε κάθε διαφορετική χώρα:
Εντονη ανησυχία για την υγεία τη δική τους αλλά και των οικείων τους.
Οι προκλήσεις στις προσωπικές σχέσεις.
Η απώλεια προοπτικής για το μέλλον και την ευημερία.
Οι αντιδράσεις και η αντιμετώπιση του ζητήματος από την κοινωνία, τις κυβερνήσεις και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Στο σύνολο των 20 χωρών και των περίπου 10.000 συμμετεχόντων στην έρευνα που πραγματοποιήθηκε πριν μερικές εβδομάδες, οι ερωτηθέντες ανέφεραν μια ευρεία γκάμα φυσικών συμπτωμάτων που αποδίδονται στα lockdowns και περιλαμβάνουν διαταραχές στον ύπνο, υπερβολική κατανάλωση τροφής, αύξηση του σωματικού βάρους, πονοκεφάλους, αύξηση του καπνίσματος, αίσθημα ασφυξίας, άγχος, κρίσεις πανικού και κατάθλιψη. Σε αυτά έρχονται να προστεθούν οι καυγάδες εντός του σπιτιού, ο άγνωστος κόσμος της τηλεργασίας και της τηλεκπαίδευσης, ενώ το σύνολο των κοινωνικών περιορισμών οδηγεί συχνά σε αίσθημα απομόνωσης, μοναξιά, ανία.
Τι ισχύει στην Ελλάδα
Ειδικά σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, έντονη εμφανίστηκε η αγωνία όχι μόνο για το σήμερα αλλά και για το αύριο, το οποίο χαρακτηρίζουν αβέβαιο. Η Ελλάδα ανήκει στην ομάδα των συμμετεχουσών χωρών που εξέφρασαν μεγαλύτερες ανησυχίες για το οικονομικό και το εργασιακό τοπίο της επόμενης ημέρας σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπως η Αγγλία, οι ΗΠΑ ή ο Καναδάς, κάτι το οποίο αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι η χώρα μας είχε μόλις περάσει μια δεκαετή οικονομική κρίση με τις συνέπειές της ακόμα παρούσες.
Ταυτόχρονα τα ευρήματα της έρευνας κατέδειξαν και πόσο επηρεάζονται τα ζευγάρια μεταξύ τους σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Ετσι, στις περιπτώσεις που ο ένας φοβόταν πολύ για την πανδημία και τις συνέπειές της, αυτό μεταδιδόταν αυτόματα και στον άλλον, χαρακτηριστικό που παρατηρήθηκε έντονα στην Ελλάδα και την Ιρλανδία, αλλά πολύ λιγότερο αλλού που οι σχέσεις είναι μεν στενές, αλλά πιο ανεξάρτητες. Αυτό βέβαια έχει και τη θετική πλευρά του αφού εξίσου έντονη ήταν και η αλληλοϋποστήριξη στα ζευγάρια καθώς ο ένας επηρεάζει θετικά τον άλλον σε μεγαλύτερα ποσοστά από ό,τι σε άλλες χώρες.
Η κόπωση φέρνει χαλάρωση τήρησης των μέτρων
Αντιφατικά μέτρα, πολύμηνη διατήρηση πολύ αυστηρών περιορισμών και έλλειψη στοχευμένης στρατηγικής επικοινωνίας σε διαφορετικά τμήματα πληθυσμού, απειλούν να τορπιλίσουν την τήρηση των μέτων προστασίας. Κι αυτό την ώρα που ο ΠΟΥ έχει δώσει ξεκάθαρες κατευθύνσεις ως προς την εφαρμογή περιορισμών αναφορικά με την πανδημική κόπωση.
Μεταξύ άλλων έχει επισημάνει στις κυβερνήσεις ότι θα πρέπει:
Να κατανοούν τους πολίτες, δηλαδή να συγκεντρώνουν στοιχεία ώστε να μπορούν να εφαρμόζουν στοχευμένες και αποτελεσματικές πολιτικές, παρεμβάσεις και επικοινωνία.
Να επιτρέψουν στους ανθρώπους να ζήσουν τη ζωή τους μειώνοντας όμως το ρίσκο. Περιοριστικά μέτρα ευρέος φάσματος ίσως να μην είναι εφικτό να τηρηθούν μακροχρόνια από ορισμένους.
Να μετατρέψουν τους πολίτες σε μέρος της λύσης εμπλέκοντάς τους στο ζήτημα της αντιμετώπισης της πανδημίας σε κάθε επίπεδο αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες και το βαθύ αποτύπωμα που έχει αφήσει στη ζωή τους.
Να είναι διαφανείς εξηγώντας τους λόγους πίσω από κάθε απαγόρευση ή αλλαγή μέτρων και αναγνωρίζοντας τα όρια μεταξύ επιστήμης και κυβέρνησης.
Να είναι όσο το δυνατό επίμονοι σε μηνύματα και δράσεις αποφεύγοντας τα αντιφατικά μέτρα.
Να απευθύνονται στους πολίτες όχι κατηγορώντας, τρομάζοντας ή απειλώντας τους, αλλα αναγνωριζοντας ότι όλοι συνεισφέρουν.
Στις βασικές οδηγίες του ΠΟΥ εντάσσεται και η συχνή μελέτη με ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια του πληθυσμού και ο σχεδιασμός στοχευμένων μέτρων που θα απευθύνονται σε όσες ομάδες εμφανίζονται να χάνουν το κίνητρό τους. Ομάδες που δυστυχώς, ολοένα και αυξάνονται…
