Ο πρώην γενικός γραμματέας της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) πρόεδρος Εφετών Νικόλαος Σαλάτας, με επιστολή του ζητάει την ανάκληση της ανακοίνωσης της ΕΔΕ για τον Δημήτρη Κουφοντίνα. Στην επιστολή του ο κ. Σαλάτας, εκφράζει την βεβαιότητα ότι κανείς δικαστής δεν θα έπρεπε να λάβει θέση «σε αυτή την εκκρεμή υπόθεση, η οποία αναμφισβήτητα έχει και πολιτικές προεκτάσεις».
Αναφερόμενος στον σημερινό πρόεδρο της ΕΔΕ Χριστόφορο Σεβαστίδη, ο κ. Σαλάτας αναφέρει,
«Από την αρχή της θητείας αυτής και ελεύθερος εκ της μη συμμετοχής στο προεδρείο των άλλων δύο ομάδων (κ. Λυμπερόπουλου και της δικής μου) και ως εκ τούτου έχοντας την δυνατότητα να κάνει ό,τι θέλει, νομίζοντας ότι η Ένωση είναι προσωπική υπόθεση, ευτέλισε τον θεσμό της Ένωσής μας με διάφορες ανακοινώσεις επί ποικίλων θεμάτων, κινούμενος εκτός των σκοπών της Ένωσης, τις περισσότερες φορές, με αποκορύφωμα την τελευταία από 24-2-2021 επικίνδυνη και επιλεκτική ανακοίνωσή του, με αποτέλεσμα να την απαξιώσει στα μάτια αυτών (και ήταν πολλοί), οι οποίοι την θαύμαζαν και κυρίως την εσέβοντο».
Τέλος, ο κ. Σαλάτας αναφέρει: «Συνυπογράφω το από 26-2-2021 κείμενο των μελών της Ένωσης περί ανάκλησης της τελευταίας ως άνω ανακοίνωσης – Δελτίο Τύπου, με σκοπό ο Πρόεδρος της Ένωσης και οι υπόλοιποι της ομάδας του (άραγε συμφωνούν όλοι με τις τουλάχιστον άκαιρες αυτές τοποθετήσεις;) μήπως και καταλάβουν τον ρόλο τους και τον προορισμό τους».
Αναλυτικά η επιστολή:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από πολύ περίσκεψη και αρκετές αμφιταλαντεύσεις, ως προς την ορθότητα μιας δημόσιας παρέμβασης για τα τεκταινόμενα τελευταία, αποφάσισα τελικά να συντάξω την παρακάτω επιστολή, καθότι είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα ήταν πολύ ωφέλιμο για την δικαιοσύνη ο Πρόεδρος της Ένωσής μας, το Γραφείο Τύπου, το ΔΣ της Ένωσής μας, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος δικαστής να μην είχε λάβει ουδεμία θέση σε αυτή την εκκρεμή υπόθεση, η οποία αναμφισβήτητα έχει και πολιτικές προεκτάσεις.
Το κακό όμως έγινε, ο Πρόεδρος δια του Γραφείου Τύπου τοποθετήθηκε στο παραπάνω θέμα και έτσι αισθάνομαι ότι νομιμοποιούμαι να εκφέρω και εγώ δημόσια τις απόψεις μου, με μοναδική ελπίδα να συμβάλλω στην ανάκληση της ανακοίνωσης αυτής του Γραφείου Τύπου, και όχι βεβαίως να εισέλθω στην ουσία της υπόθεσης, που δεν έχω κανένα δικαίωμα, και για την αποφυγή περαιτέρω εκμετάλλευσης από διάφορα κέντρα της ανακοίνωσης της Ένωσής μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, που πιστεύω ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση, ούτε ο Πρόεδρός μας (κ. Χρ. Σεβαστίδης), το επιθυμεί.
Συνάδελφοί μου, αναλαμβάνω στο ακέραιο την ευθύνη που, μου αναλογεί, εκ του γεγονότος ότι δεν μπόρεσα να σας πείσω στο βαθμό που επιθυμούσα για τους κινδύνους που εγκυμονούσε για την πορεία της Ένωσής μας, η τυχόν επικράτηση στις τελευταίες αρχαιρεσίες της ομάδας του κ. Χρ. Σεβαστίδη, αν και το επιδίωξα, αφενός μεν με την παραίτησή μου από Γενικός Γραμματέας (παραιτήθηκαν επίσης οι κ.κ. Λυμπερόπουλος, Βεργώνης και Φούκας από τις θέσεις του πρώτου, δευτέρου Αντιπροέδρου και αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα, αντίστοιχα) και της δημοσιοποίησης δια των επιστολών μου, οι οποίες και δεν διαψεύστηκαν από κανέναν (συμμετείχαμε 15 σύμβουλοι), των απαραδέκτων συμπεριφορών, ύβρεων συκοφαντιών του προέδρου σε συνεδριάσεις του ΔΣ κατά μελών αυτού.
Kαι αφετέρου παραμερίζοντας όλοι εμείς οι παραπάνω πικρίες του παρελθόντος δημιουργήσαμε με την ομάδα της κυρίας Στενιώτη, διακατεχόμενοι άπαντες από αίσθημα ευθύνης, ένα ευρύ δημοκρατικό τόξο απέναντι στον αυταρχισμό, στις ύβρεις και τις ιδεοληψίες του κ. Χρ. Σεβαστίδη. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε, καθότι με ποσοστό περίπου 30% η ομάδα του κ. Χρ. Σεβαστίδη απέκτησε την πλειοψηφία των μελών του ΔΣ.
Από την αρχή της θητείας αυτής και ελεύθερος εκ της μη συμμετοχής στο προεδρείο των άλλων δύο ομάδων (κ. Λυμπερόπουλου και της δικής μου) και ως εκ τούτου έχοντας την δυνατότητα να κάνει ό,τι θέλει, νομίζοντας ότι η Ένωση είναι προσωπική υπόθεση, ευτέλισε τον θεσμό της Ένωσής μας με διάφορες ανακοινώσεις επί ποικίλων θεμάτων, κινούμενος εκτός των σκοπών της Ένωσης, τις περισσότερες φορές, με αποκορύφωμα την τελευταία από 24-2-2021 επικίνδυνη και επιλεκτική ανακοίνωσή του ,με αποτέλεσμα να την απαξιώσει στα μάτια αυτών ( αι ήταν πολλοί ), οι οποίοι την θαύμαζαν και κυρίως την εσέβοντο.
Τώρα πια ουδείς δικαιούται να ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει. Πρέπει όλοι μας και πριν είναι πολύ αργά να αναλάβουμε για άλλη μία φορά τις ευθύνες που μας αναλογούν με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Όσον με αφορά, είναι εύκολα κατανοητό (το επόμενο έτος αποχωρώ από την ενεργό υπηρεσία) ότι δεν διατηρώ ουδεμία φιλοδοξία για συμμετοχή μου, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα, στα κοινά της Ένωσής μας. Επιτρέψτε μου όμως να διατηρώ την μεγάλη μου αγάπη και τον έντονο ενδιαφέρον μου, καθώς και τον προβληματισμό μου για την πορεία της Ένωσής μας, που θα πρέπει μακριά από πολιτικές σκοπιμότητας, αυταρχισμούς και ιδεοληψίες και ελεύθερη, όπως της αρμόζει και επιτάσσει το καταστατικό της, να ξαναβρεί τον βηματισμό της, να έχει ξανά , ως πρωταρχικό της μέλημα την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της, απόρροια της αδιαμφισβήτητης διάκρισης των εξουσιών και το ισότιμο μεταξύ αυτών, αξίες για τις οποίες διαχρονικά (περίπου 20 έτη ) υπηρέτησα με αυταπάρνηση και θρησκευτική ευλάβεια.
Κατόπιν, λοιπόν, όλων των παραπάνω, συνυπογράφω το από 26-2-2021 κείμενο των μελών της Ένωσης περί ανάκλησης της τελευταίας ως άνω ανακοίνωσης – Δελτίο Τύπου, με σκοπό ο Πρόεδρος της Ένωσης και οι υπόλοιποι της ομάδας του (άραγε συμφωνούν όλοι με τις τουλάχιστον άκαιρες αυτές τοποθετήσεις;) μήπως και καταλάβουν τον ρόλο τους και τον προορισμό τους.
Η ανακοίνωση της ΕΔΕ που άναψε “φωτιά”
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων στην πρώτη της ανακοίνωση, τονίζει ότι «η δικαιοσύνη είναι έννοια σύμφυτη με την επιείκεια» και καλεί την Πολιτεία να αλλάξει στάση καθώς επισημαίνει ότι κινδυνεύει η ζωή του.
Αναλυτικά η ανακοίνωση
Η Δικαιοσύνη είναι έννοια σύμφυτη με την επιείκεια και τον ουμανισμό. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων απευθύνει έκκληση στην Πολιτεία να αναθεωρήσει τη στάση της στο ζήτημα της μεταχείρισης του κρατουμένου Δ. Κουφοντίνα, του οποίου η ζωή κινδυνεύει άμεσα μετά από πολυήμερη απεργία πείνας και δίψας και να λάβει όλα τα νόμιμα μέτρα για την προστασία της ζωής και της υγείας του. Τα εγκλήματα που διέπραξε καταδικάστηκαν τόσο από τα Ελληνικά Δικαστήρια όσο και από την συλλογική συνείδηση.
Η Δημοκρατία έχει σταθερά θεμέλια και ισχυρούς θεσμούς που της επιτρέπουν να συνδυάζει την απαίτηση συμμόρφωσης στους νόμους με την τήρηση των αρχών του ανθρωπισμού.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια για τα εγκλήματα κατά αθώων πολιτών της 17Ν, ζητά να μεταχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού και όχι στη φυλακή του Δομοκού, όπως και έχει αποφασιστεί.
Η παραίτηση Ντογιάκου
Τη δυσαρέσκειά του μέσω παραίτησης από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων εξέφρασε ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος. Αφορμή, η ανακοίνωση της ΕΔΕ (24.2.2021) η οποία αφορούσε το Δημήτρη Κουφοντίνα. Ο κ. Ντογιάκος με επιστολή του προς την στην ΕΔΕ υπογραμμίζει ότι με την επίμαχη ανακοίνωσή «έγινε ευθεία και σαφής παρέμβαση σε συγκεκριμένη υπόθεση υπέρ συγκεκριμένου καταδίκου».
Η παραίτηση
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων απάντησε με ανακοίνωσή της στην επιστολή του Ισίδωρου Ντογιάκου.
Ειδικότερα ο Χριστόφορος Σεβαστίδης, Δ.Ν- Εφέτης, Προέδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, αναφέρει:
«Το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων την 24η Φεβρουαρίου 2021 δεν διεκδίκησε δάφνες πρωτοτυπίας. Επανέλαβε τον αυτονόητο για κάθε πολιτισμένο κράτος σεβασμό που οφείλει να δείχνει η Πολιτεία απέναντι σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Επικαλέστηκε τις αρχές του ουμανισμού, γέννημα του Διαφωτισμού, που έβγαλε την ανθρωπότητα από τον σκοτεινό Μεσαίωνα. Αν και προβλήθηκε από ορισμένα Μέσα Ενημέρωσης ως κάτι καινοφανές δεν ήταν παρά άλλη μία έκκληση να μεριμνήσει το Κράτος για την ζωή και την υγεία ενός πολυισοβίτη κρατουμένου του οποίου η ζωή κινδυνεύει μετά από πολυήμερη απεργία πείνας και δίψας.
Είχαν προηγηθεί ανάλογα αιτήματα χιλιάδων δικηγόρων, του Δικηγορικού Συλλόγου Πάτρας, καθηγητών πανεπιστημίου, καλλιτεχνών, διανοουμένων, πολιτικών όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων και τελευταία της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ανεξάρτητου συμβουλευτικού οργάνου της Ελληνικής Πολιτείας.
Δεν διαπίστωσα σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, σε κανένα επιστημονικό σωματείο, σε κανένα Πανεπιστήμιο να στρέφονται συνάδελφοι κατά συναδέλφων και να διατυπώνονται από αιρετά μέλη Διοικητικών Συμβουλίων και Διοικήσεων Δικαστηρίου τόσο χυδαίοι χαρακτηρισμοί, όπως αυτοί που διατυπώθηκαν σε μας.
Ο Μεσαίωνας δεν ξεριζώθηκε ακόμα
Ζει σε εκείνους που ξερνώντας ασίγαστο μίσος και επενδύοντας στον διχασμό και στην διάσπαση χαρακτηρίζουν «αντιεξουσιαστή» όποιον τολμήσει να μιλήσει για ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι τα μέλη της μειοψηφίας του ΔΣ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων! Επικεφαλής τους οι ίδιοι που χρησιμοποίησαν θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να καταλάβουν την Διοίκηση της μεγαλύτερης Δικαστικής Ένωσης. Και από τότε που υπέστησαν μνημειώδη συντριβή στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου καταδικασμένοι από την συντριπτική πλειοψηφία των δικαστικών λειτουργών με το στίγμα του «πραξικοπηματία» έβαλαν και πάλι πλώρη να βρουν τρόπο να γδάρουν το μόνιμο θύμα τους: την ομαλότητα και το κύρος της Ένωσης. Δοκιμάζουν άλλη μια φορά τα σκουριασμένα τους όπλα.
Μαζί τους διαλεχτοί μαχητές όπως ο Χ. Νάστας (προϊστάμενος του Εφετείου Θεσσαλονίκης) και ο Σ. Βεργώνης (αποτυχών υποψήφιος στις τελευταίες εκλογές). Πρώην αποσπασμένοι σύμβουλοι υπουργών (ακόμα και Αγροτικής Ανάπτυξης) και ορφανά τέκνα μιας άλλοτε κραταιάς ομάδας, πρώην μέλη ενός προεδρείου που συνήθιζε την χρηματοδότηση της Ένωσης από τραπεζικούς ομίλους ξεχνώντας να ενημερώνει το ΔΣ, φανατικοί υποστηρικτές φωτογραφικών νομοθετικών ρυθμίσεων, μοναδικά υβρεολογούν, υποκριτικά ηθικολογούν και κακόβουλα συκοφαντούν. Οι ανακοινώσεις στα χέρια τους μέσο συσκοτισμού, προσωπείο για τα πάθη τους και τα συμφέροντά τους.
Το Προεδρείο της Ένωσης από την πρώτη ημέρα μετά τις αρχαιρεσίες άρχισε να παλεύει για να νικήσει την χρόνια εσωστρέφεια και τον κοινωνικό απομονωτισμό που βασάνιζε το Δικαστικό Σώμα. Παράλληλα με την επιδίωξη προώθησης των συμφερόντων των μελών μας και την βελτίωση των όρων απονομής της Δικαιοσύνης, συμμετέχουμε ενεργά και διατυπώνουμε τις θέσεις μας για κάθε ζήτημα που αγγίζει τη Δικαιοσύνη, το Σύνταγμα, τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Με τον ίδιο τρόπο που τα υπερασπίζεται ο καθένας από μας στην καθημερινή του εργασία κατά την έκδοση των δικαστικών αποφάσεων, ακολουθώντας πιστά τη νομολογία του ΕΔΔΑ, με τον ίδιο τρόπο οφείλει να τα προασπίζεται και η Δικαστική μας Ένωση στις παρεμβάσεις της προς την Πολιτεία. Το επίπεδο του πολιτισμού μιας Χώρας βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον σεβασμό στις μειονότητες, στους κοινωνικά αποκλεισμένους, την ανθρώπινη και αξιοπρεπή μεταχείριση των κρατουμένων ανεξάρτητα από την βαρύτητα των αδικημάτων που διέπραξαν.
Οι Έλληνες Δικαστές και Εισαγγελείς, που περήφανα εκπροσωπούνται από την Ένωσή μας, δικαιούνται και οφείλουν να είναι πρωτοπόροι, να βελτιώνουν με τις επιστημονικές τους γνώσεις την υπάρχουσα νομοθεσία προς όφελος του Ελληνικού Λαού, να εντοπίζουν στρεβλώσεις και λάθη, να προάγουν τη νομική επιστήμη.
Η μειοψηφία του ΔΣ δηλώνοντας τον απόλυτο σεβασμό στους καταστατικούς σκοπούς της Ένωσης διαμαρτύρεται διότι το Δελτίο Τύπου ξέφυγε από τους στενούς αυτούς σκοπούς. Τι υποκρισία αλήθεια! Αντιγράφω από την ανακοίνωση με αρ. πρωτ. 14/16-2-2015 όταν οι σημερινοί φρουροί των καταστατικών σκοπών, ασκούσαν την διοίκηση της Ένωσης: «Καταγγέλλαμε πάντοτε την εκάστοτε Κυβέρνηση ( οποιουδήποτε κόμματος) όταν θεωρούσαμε ότι, με βάση αντικειμενικά δεδομένα, παραβιάζει το Σύνταγμα ή τους Νόμους. Θεωρούμε ότι αυτό επιβάλλει η Δικαστική μας ιδιότητα, αφού η Δικαιοσύνη είναι ο Θεσμός εκείνος, ο οποίος, με βάση τις συνταγματικές αρχές, οφείλει να παίρνει θέση, όταν οι άλλες δύο Συνταγματικές Λειτουργίες ( Νομοθετική και Εκτελεστική) παραβιάζουν το Σύνταγμα, τους Νόμους και τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα».
Μήπως όμως ήταν η πρώτη φορά που η Ένωση διατύπωνε δημόσιο λόγο για όσα θέματα θεωρούσε ιδιαίτερης σημασίας;
Η Ανακοίνωση με αρ. 5/15-1-2011 για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η από 15-10-2012 επιστολή προς τον Πρόεδρο του Ε.Κ., το αίτημα για αλλαγή της συνταγματικής διάταξης που προβλέπει το ανώτατο όριο συνταξιοδότησης των δικαστικών λειτουργών, η από 15-1-2015 επιστολή για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, η από 13-2-2015 «αντιμνημονιακή επιστολή» προς τον Πρόεδρο του ΕΚ, Γιούνκερ, σε ποιόν σκοπό του Καταστατικού ανήκουν;
Στην καλόπιστη ερώτηση για το κατά πόσο μία έκκληση στην Πολιτεία –ακόμα και για ανθρώπινα δικαιώματα- συνιστά παραβίαση της αρχής της διάκρισης των λειτουργιών, θα απαντούσε εύκολα κανείς ότι ο κύριος ρόλος των Δικαστικών Ενώσεων είναι ακριβώς η υποβολή αιτημάτων προς την Κυβέρνηση και η επιδίωξη για την ικανοποίησή τους, χωρίς η φύση και το είδος του αιτήματος να ασκεί κάποια επιρροή στην απάντηση στο ερώτημα.
Στη ζωή ενός συλλογικού οργάνου υπάρχουν κρίσεις συνθετικές, αμφιβολίες που γεννούν την πίστη, διχασμοί που σπέρνουν αλήθειες, αντιθέσεις που δυναμώνουν τα ιδανικά, κρίσεις δημιουργικές. Σ’ αυτές, το τελευταίο στάδιο είναι το ξαναδυνάμωμα της πίστης, το άρπαγμα των σκοπών συνειδητότερα και ουσιαστικότερα, η νέα σύνθεση. Το Δελτίο Τύπου έδωσε αυτήν την ευκαιρία».
