Ο Μάγος 1965 είναι ένα μεταμοντέρνο μυθιστόρημα του Άγγλου συγγραφέα Τζων Φώουλς, που αφηγείται την ιστορία του Νίκολας Ερφ, ενός νεαρού Βρετανού που διδάσκει την αγγλική γλώσσα σε σχολείο ενός μικρού ελληνικού νησιού. Βασισμένο εν μέρει στις εμπειρίες του συγγραφέα από τη διδασκαλία του ιδίου στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή των Σπετσών, όπου εργάστηκε για δώδεκα ολόκληρα χρόνια, το βιβλίο -αν και μετά τη μέση αλλάζει τη στοχοθεσία του σαν τη ζωή του Λιγνάδη και μοιάζει σαν να το έγραψε άλλος- γνώρισε επιτυχία και αγαπήθηκε από κριτικούς και αναγνωστικό κοινό. Μοναδικό καταφύγιο του πρωταγωνιστή στην πλήξη της ελληνικής επαρχίας και αντίδοτο σε ένα συντηρητικό περιβάλλον ήταν το σπίτι ενός παράξενου μάγου-διανοητή, του Κόγχι.
Στο πρόσωπό του ο συγγραφέας και κεντρικός πρωταγωνιστής του βιβλίου θα βρει έναν μέντορα αλλά και τύραννο, ο οποίος θα τον παρασύρει σε διάφορα πνευματικά αλλά και σεξουαλικά παιχνίδια. Κάπου μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας θα δοκιμάσει ερωτικές εμπειρίες με την άλλοτε ανήλικη αγαπημένη του Κόγχι, που είναι κάτι μεταξύ φαντάσματος και νεαρής εφήβου, και όχι μόνο με αυτήν, αλλά και με τη δίδυμη αδελφή της. Την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, μεταξύ άλλων, προτάσσει ο Δημήτρης Λιγνάδης πλέον σε μια προσπάθεια προσωπικής αιτιολόγησης και δημιουργίας θεωρητικού υποβάθρου για τις ενέργειές, τη απουσία μάλλον άλλων επιχειρημάτων.
Δημήτρης Λιγνάδης καταγγελίες: Δημόσια αντιπαράθεση
Ο άνθρωπος που μέχρι πριν από λίγους μήνες αποθεωνόταν στην Επίδαυρο σήμερα είναι συνώνυμος με την πιο απεχθή και αποτρόπαια πράξη, αυτή της παιδεραστίας, κατηγορία που οδήγησε και στην απόφαση της προφυλάκισής του χωρίς δεύτερες σκέψεις και ελαφρυντικά. Από την άλλη ο δημόσιος διάλογος για το ζήτημα άγγιξε υποχρεωτικά και τη σφαίρα της πολιτικής, με τους τελευταίους να βγάζουν από το σεντούκι παλιές αναρτήσεις και να αναλώνονται σε αλληλoαιτιάσεις. Μοναδικό ίσως κέρδος, μετά την ανακοίνωση του πρωθυπουργού, η δημιουργία μιας πλατφόρμας για καταγγελίες από θύματα αντίστοιχων περιπτώσεων, καθώς και η κοινή ανακοίνωση της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων ότι θα συνεργαστούν, ει δυνατόν, όλοι μαζί προς αυτή την κατεύθυνση.
Δημήτρης Λιγνάδης καταγγελίες: Στήριξη στον Μπιμπίλα
Οι ηθοποιοί αντέδρασαν έντονα απέναντι στον ιταμό χαρακτηρισμό του Μπιμπίλα ως «μέτριου» εκ μέρους του Λιγνάδη. Οπως απροκάλυπτα υποστήριζε το υπόμνημα που κατέθεσε απολογούμενος ο Λιγνάδης, «η υπόθεση αυτή είναι κατασκευασμένη από δικηγόρους του ΣΕΗ και ως υποδομή έχει την ευθεία αντιπαράθεσή μου εδώ και χρόνια με τα πρόσωπα που συγκροτούν το Δ.Σ. για τον τρόπο που διαχειρίζονται το ΣΕΗ και τα χρήματα που έρχονται στην κατοχή τους και εξαιτίας αυτής της αντιπαραθέσεως υπάρχει χρόνια εχθρότητα μεταξύ εμού και αυτών, ιδίως με τον πρόεδρο αυτής και μέτριο ηθοποιό Σπύρο Μπιμπίλα, ο οποίος συμπτωματικά και όχι αξιοκρατικά βρίσκεται σε αυτή τη θέση».
«Ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΗ, αυτό το απίστευτο αυτογκόλ της υπερασπιστικής γραμμής καταφέρνει μόνο να συνενώσει όλους τους συναδέλφους στο ΣΕΗ. Πίσω από τον κ. Μπιμπίλα στέκονται 7.000 γίγαντες», έγραψε χαρακτηριστικά δίνοντας το στίγμα ο Ζαχαρίας Ρόχας, για να πάρουν σειρά οι ηθοποιοί που έφτιαξαν το δικό τους κίνημα. Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ζέτα Δούκα, Αργύρης Πανταζάρας, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Λιγνάδη στους καλοκαιρινούς «Πέρσες», Δημήτρης Καραντζάς, Αλέξανδρος Λογοθέτης -με το χαρακτηριστικό σύνθημα που ανέβασε στο Διαδίκτυο «Μετριότητες όλου του κόσμου, ενωθείτε!»-, Ιωάννα Παππά, Μαρία Κωνσταντάκη, Γιάννης Τσιμιτσέλης και Γιάννος Περλέγκας ήταν μερικοί μόνο από όλους όσοι έσπευσαν να δώσουν το δικό τους υπερασπιστικό στίγμα
Δημήτρης Λιγνάδης καταγγελίες: Τα Στρουμφάκια!
Οσο για τον ίδιο τον Μπιμπίλα, φρόντισε να απαντήσει από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook αποδομώντας με τον δικό του τρόπο το περίοπτο προφίλ του Δημήτρη Λιγνάδη και παραπέμποντας στις εποχές που εργάζονταν παρέα σε γνωστή παιδική σειρά: «Λυπάμαι… Σε γνώρισα στα “Στρουμφάκια” της ΕΡΤ που γράφαμε δίπλα-δίπλα… Σαράντα χρόνια δεν συναντηθήκαμε στη δουλειά, ούτε στη ζωή… Μόνο συμπτωματικά σε πρεμιέρες με ένα “γεια”… Πρόσφατα εσύ ως διευθυντής του Εθνικού κι εγώ ως πρόεδρος του ΣΕΗ προσπαθούσαμε να συνεννοηθούμε για την υπογραφή της Συλλογικής μας Σύμβασης… Ευτυχώς δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε και δεν βάλαμε τις υπογραφές μας… Λυπάμαι, Δημήτρη».
