Ο Γεώργιος Δράκος γεννήθηκε στο Σούλι το 1788. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Σουλίου το 1803, οι Τούρκοι επιχείρησαν να κυριεύσουν εξ εφόδου την πηγή, από την οποία έπαιρναν νερό οι Σουλιώτες. Την πηγή ωστόσο υπερασπιζόταν ο Γεώργιος Δράκος με δεκαοχτώ άνδρες. Ο Δράκος επανειλημμένα απέκρουσε τους υπεράριθμους Τούρκους, μέχρι που ήρθε ο Νότης Μπότσαρης με ενισχύσεις, και ανακηρύσσοντάς τον ήρωα της πηγής και τη νίκης. Το 1807 ο Δράκος, κυνηγημένος από τον Αλή Πασά, κατέφυγε στα Επτάνησα, όπου υπηρέτησε στο γαλλικό στρατό με διοικητή τον Μινώ. Επέστρεψε στο Σούλι περί το 1820 και αναγκάστηκε να ξαναφύγει μετά την συνθηκολόγηση με τον Χουρσίτ. Εξακολούθησε να μάχεται για την ανεξαρτησία του Σουλίου, οπότε από το 1821 έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση.
Συμμετείχε στην Μάχη των Πέντε Πηγαδιών στις 15 Σεπτεμβρίου 1821 έχοντας στη διοίκησή του τριακόσιους άνδρες. Η θέση «Πέντε Πηγάδια» ήταν ένας κόμβος της Άρτας και των Ιωαννίνων. Τη θέση αυτή είχαν καταλάβει οι Σουλιώτες από τον Δεκέμβρη του 1820. Ο Σελήμ πασάς προσπάθησε να την επανακτήσει με 5.000 άντρες αλλά ηττήθηκε με μεγάλες απώλειες από τον Μάρκο Μπότσαρη. Όταν απειλήθηκε το Τοσκέσι, ο Χουρσίτ έστειλε 3.500 στρατό με τον Σούλτζη Κόρτσα να ενισχύσει τη φρουρά. Τότε ο Γεώργιος Δράκος με 350 Σουλιώτες και ο Αλβανός σύμμαχος Μουχουρδάρης κατέλαβαν τα Πέντε Πηγάδια. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1821 συγκρούσθηκαν με τους Τούρκους και τους κατατρόπωσαν. Δύο μέρες αργότερα οι Τούρκοι επιτέθηκαν πάλι. Έκαναν μάλιστα μία απόπειρα να τους περικυκλώσουν αλλά ηττήθηκαν από τους άντρες του Μουχουρδάρη. Η επίθεση τους στοίχισε 200 νεκρούς και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Οι Σουλιώτες έχασαν 3 άνδρες, ενώ οι Αλβανοί σύμμαχοι δώδεκα.
Δράκος 1821: Στα μέτωπα της Στερεάς
Ο Δράκος πήρε μέρος και σε άλλες μάχες, στην Πανάσσαρη το 1824, στους Κολοβάτες το 1825, στην εκστρατεία του Καραϊσκάκη στην Ανατολική Ελλάδα, ως αρχιστράτηγος στην πολιορκία των Σαλώνων, στο Δίστομο εναντίον του Πασά της Καρύστου και του Καροφίλμπεη. Στο Δίστομο και ενώ οι Έλληνες τελούσαν υπό πολιορκία ο Δράκος κατέφθασε επικεφαλής 200 ανδρών και επιτέθηκε στους εχθρούς. Μετά από συμπλοκή σώμα με σώμα, τους έκανε να φύγουν στους λόφους. Οι υπόλοιποι βλέποντας την κατάσταση έφυγαν και αυτοί τρέχοντας από το χωριό, ενώ οι Έλληνες τους σκότωναν κατά την καταδίωξη.
Δράκος 1821: Αιχμαλωσία και θάνατος
Πέθανε στην Χαλκίδα το 1827. Ήταν αιχμάλωτος του Κιουταχή και μεταφερόταν προς την Εύβοια για να αναρρώσει, όταν οι φύλακες του Κιουταχή τον φόνευσαν με διαταγή και είπαν ότι αυτοκτόνησε. Η χήρα του Σουσάνα και τα ορφανά τέκνα του εγκαταστάθηκαν το 1829 στη Ναύπακτο, μαζί με τις οικογένειες των Αθανασίου, Γεωργίου και Νικολάου Δράκου.
