Ο Νίκος Χατζηνικολάου υποδέχθηκε στο «Ενώπιος Ενωπίω» την Κατερίνα Παπουτσάκη. Η ηθοποιός παραχώρησε μία εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη μιλώντας για την καριέρα, τις δύσκολες στιγμές που αντιμετώπισε στην πορεία της αλλά και την οικογένεια που έχει δημιουργήσει. Πρώτα, όμως, δέχτηκε με χαρά την έκπληξη του οικοδεσπότη της με το βίντεο που εξασφάλισε με τη μητέρα της να μιλά για εκείνη. Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν η ηθοποιός μίλησε για την πρώτη της παράσταση και τους ανθρώπους που τη μύησαν στον θαυμαστό κόσμο της υποκριτικής. Από το εργαστήριο του Βασίλη Διαμαντόπουλου πήγε στη δραματική σχολή του στον Ίασμο και ήταν αυτός ο μέντορας που της έδωσε απλόχερα όλα τα εφόδια για το θέατρο. Σημαντικός σταθμός κι η γνωριμία της με τον Πάνο Κοκκινόπουλο. Ένα κεφάλαιο που την έχει σημαδέψει στη ζωή της είναι η περίοδος που υποδύθηκε την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Μία περίοδος αρκετά ζόρικη για εκείνη λόγω της έντονης αρνητικής κριτικής που δέχτηκε, η οποία την επηρέασε σε μεγάλο βαθμό. «Το καλοκαίρι αυτό δεν θα το ξεχάσω. Έφταιξαν πολλά που δεν πήγε καλά. Νομίζω, όμως, ότι οποιαδήποτε ήταν στη θέση μου δεν θα περνούσε καλά. Άλλος ένας παράγοντας ήταν ότι ίσως ήταν πολύ νωρίς για να γίνει η σειρά. Αρρώστησα τότε» δήλωσε μεταξύ άλλων. Όπως είναι φυσικό λόγω της επικαιρότητας ρωτήθηκε για το κύμα καταγγελιών που έχουν έρθει στο προσκήνιο το τελευταίο διάστημα αλλά και το κατά πόσο έχει υποστεί η ίδια περιστατικά παρενόχλησης. «Αυτά με έναν τρόπο υπήρχαν σαν ψίθυροι και σαν φήμες, όχι σε αυτή την έκθεση. Μου συνέβη κάνα δυο φορές σε κάστινγκ για ταινίες ευτυχώς χωρίς να μου έχει μείνει κάτι από αυτό, γιατί δεν προχώρησε σε σημείο πιο παρεμβατικό αλλά θα μπορούσα να ήμουν πιο άτυχη. Αυτό συνέβη πολύ νωρίς στην καριέρα μου, η αναγνωρισιμότητα ήρθε πολύ νωρίς και σταμάτησε αυτό να υπάρχει», είπε.
Τα δάκρυα για τον Θανάση Βέγγο
Δεν κατάφερε να κρύψει την συγκίνησή της και ξέσπασε σε κλάματα η Κατερίνα Παπουτσάκη παρακολουθώντας απόσπασμα από το τελευταίο γύρισμα του Θανάση Βέγγου, στο οποίο συμμετείχε και η ίδια. «Ο Θανάσης Βέγγος ήταν άψογος μαζί μου. Ήταν πραγματικά πολύ γλυκός άνθρωπος και υποστηρικτικός. Αυτή θέλουμε να είναι η τέχνη μας, αυτός να είναι ο χώρος μας και το ήθος που τον πλαισιώνει. Ήταν γενναιόδωρος. Αυτό που πρέσβευε μέσα από τις ταινίες και τους ρόλους που επέλεγε είναι και αυτό που ήταν στ’ αλήθεια. Είναι συγκινητικό. Όταν το συναντάς αυτό λες υπάρχει ελπίδα σ’ αυτό τον κόσμο. Ήταν το τελευταίο του γύρισμα και μέσα μου αισθανόμουν.» είπε η ίδια σχολιάζοντας το απόσπασμα και προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
«Ο άνδρας μου έχει κατανόηση, με στηρίζει, είναι με το μέρος μου»
Στη ζωή της πάντα δούλευε ανέκαθεν με αμείωτους ρυθμούς και σε συνδυασμό με το ταλέντο της κατάφερε να αφήσει το δικό της στίγμα τόσο στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο όσο και στο θέατρο αλλά όπως εξομολογείται η ισορροπία της καριέρας με την οικογένεια είναι δύσκολο πράγμα. «Δύσκολα συνδυάζεται γι΄αυτό και καθημερινό σίριαλ έχω να κάνω από την “Εθνική Ελλάδος”. Αυτό που έκανα ήταν να κάνω ένα πράγμα τη φορά για να είμαι με τα παιδιά. Μέχρι να κάνω τα παιδιά έκανα 25 πράγματα τη φορά. Προσπαθώ όλος ο ελεύθερος χρόνος να πηγαίνει σε αυτά». «Ο άνδρας μου έχει κατανόηση, με στηρίζει, είναι κατανοητικός, είναι με το μέρος μου» ξεκίνησε να λέει για τη σχέση της με τον Παναγιώτη Πιλαφά.
Ακόμη, δήλωσε πως δεν τη ζηλεύει ένεκα άνθρωπος με μεγάλη αυτοπεποίθηση αν και η ίδια βέβαια δεν του έχει δώσει ουδέποτε λαβές. «Αποφασίσαμε να παντρευτούμε στον 1,5 μήνα σχέσης που ήμασταν μαζί. Βαθιά μέσα μας ξέραμε ότι αυτό θα λειτουργήσει. Ήταν κάτι σαν να μυριστήκαμε, σαν να αισθανθήκαμε ότι έχουμε κοινή προέλευση, μιλούσαμε την ίδια γλώσσα» εξομολογήθηκε σχετικά με το χρονικό της απόφασης να ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας σε σύντομο χρονικό διάστημα από τη στιγμή που ξεκίνησε ο δεσμός τους. Τέλος, η ηθοποιός έθιξε θέματα πολιτικής και θρησκείας. Όσον αφορά την πολιτική σκηνή της χώρας δηλώνει απογοητευμένη από αυτή καθώς παρακολουθεί τα γεγονότα στενά ούσα βαθιά πολιτικοποιημένη σαν πολίτης.
Για την επαφή της με τον Θεό και τη θρησκεία εν γένει δήλωσε:
«Ήταν μέσα στη ζωή μας η θρησκεία. Δεν είμαι πολύ κοντά στη θρησκεία, αισθάνομαι πως μεγαλώνοντας δεν έχω αυτή την αμεσότητα που είχα παλαιότερα που μου είχαν εμφυσήσει οι παππούδες και οι γιαγιάδες. Μεγαλώνοντας έχει φύγει ο ρομαντισμός της θρησκευτικής ευλάβειας. Παρ΄όλα αυτά υπάρχει ένα βαθύτερο συναίσθημα ότι κάτι θα ήθελα να υπάρχει».
https://www.youtube.com/watch?v=mZteOKF1r74