Με μια χειμαρρώδη αφήγηση, ο γνωστός συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης σκιαγραφεί τις ελληνοτουρκικές σχέσεις επί διακυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα, «υπό τη σκιά μιας ερωτικής ιστορίας» και αποκαλύπτει άγνωστες λεπτομέρειες για τους χειρισμούς του τότε Μεγάρου Μαξίμου στο θέμα των 8 Τούρκων αξιωματικών. Aς σημειωθεί ότι ο Απόστολος Δοξιάδης ήταν μεταξύ αυτών που το 2016 συμμετείχαν στην εκστρατεία μη έκδοσης των 8 Τούρκων στρατιωτικών που είχαν ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα, το οποίο τελικά η ελληνική Δικαιοσύνη παραχώρησε. Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν είχε προβεί σε επιθετικές δηλώσεις και απειλές εναντίον της χώρας μας τότε, υποστηρίζοντας πως ο πρωθυπουργός εκείνη την περίοδο, Αλέξης Τσίπρας, του είχε υποσχεθεί την άμεση έκδοση των 8 αντιφρονούντων.
Δείτε ακόμη: Απόρρητα τουρκικά σχέδια για εισβολή σε 131 νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο
Ο Απόστολος Δοξιάδης εξηγεί με άρθρο του στο protagon πώς ο τότε πρωθυπουργός κάλυψε πολιτικά τον δεσμό του διπλωματικού συμβούλου του, Βαγγέλη Καλπαδάκη, με τη Φεϊζά Μπαρουτσού, στελέχους της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα. «Οταν κάποιος άνθρωπος, διπλωμάτης ή μη, κατέχει κρατική θέση ύψιστης διαβάθμισης και μέγιστης εθνικής ευαισθησίας σε μια χώρα απλούστατα δεν είναι δυνατόν να διατηρεί τόσο στενό δεσμό με ένα όργανο της κυβέρνησης μιας άλλης χώρας, χώρας μάλιστα με την οποία η σχέση της πρώτης είναι τόσο ευαίσθητη, επικίνδυνη και συχνότατα απειλητική, όσο της Τουρκίας με την Ελλάδα», γράφει.
Δοξιάδης – Καλπαδάκης (ΣΥΡΙΖΑ): «Ο Τσίπρας δεν είναι πολύ έξυπνος»
«Ο διορισμός στο Μαξίμου του Καλπαδάκη, ενώ είχε τη σχέση –που είχε– με την Barutçu, επιβεβαιώνει δηλαδή την άποψή μου ότι, εκτός από την κουτοπονηριά του, την καπατσοσύνη του στα εσωτερικά του κόμματός του, και το ταλέντο του να ξεγελάει τον κόσμο λέγοντας ξεδιάντροπα ψέματα, ο Τσίπρας δεν είναι πολύ έξυπνος. Επιπλέον, είναι αφελής, γεγονός που έχει ως αιτία, πέρα από πιθανή έμφυτη προδιάθεση και έλλειψη φυσικών χαρισμάτων νόησης και διάκρισης, την τραγική υστέρηση στην ευρύτερη παιδεία του, χάρη στην παραμονή του για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη γυάλινη σφαίρα της κομμουνιστικής θεωρίας και ιστοριογραφίας, ένα χρυσόψαρο στη γυάλα ενός παραμορφωμένου κοσμοειδώλου».
Ο Απ. Δοξιάδης σημειώνει ότι οι πολιτικές και κοινωνικές απόψεις της Barutçu άλλαξαν, όπως και δεκάδων χιλιάδων άλλων Τούρκων κρατικών λειτουργών, αμέσως μετά τη 15η Ιουλίου εκείνου του χρόνου, όταν έγινε η φερόμενη ως «απόπειρα πραξικοπήματος των γκιουλενιστών». Από την επόμενη μέρα πέρασε στη σκληρή γραμμή ταύτισης με το νέο καθεστώς. «Γνωρίζουμε μάλιστα από μαρτυρίες ότι, μεταξύ άλλων, πήγαινε στα σπίτια στην Αθήνα των συναδέλφων της που διέφευγαν στη Δύση, για να τα ψάξει. Φυσικά, αυτό δεν περιλαμβάνεται στα καθήκοντα ενός διπλωμάτη, αλλά ενός ασφαλίτη», σημειώνει.
Ο Αλέξης Τσίπρας με τον διπλωματικό σύμβουλό του Βαγγέλη Καλπαδάκη
Δοξιάδης – Καλπαδάκης (ΣΥΡΙΖΑ): Ο διάλογος στο WhatsΑpp το βράδυ του πραξικοπήματος
Ο Απ. Δοξιάδης αποκαλύπτει μάλιστα ότι το βράδυ του πραξικοπήματος ο στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας, τότε αντιπλοίαρχος Halis Tunç, είχε επικοινωνία μέσω WhatsΑpp με την Barutçu, περίπου στις 11 μ.μ., ως ακολούθως:
Barutçu: Κύριε Πλοίαρχε, τι φασαρίες κάνουν οι δικοί σας (οι ένοπλες δυνάμεις);
Tunç: Το Γενικό Επιτελείο έκανε πραξικόπημα.
Barutçu: Τι είδους πραξικόπημα; Ο πρόεδρος, ο πρωθυπουργός, έχουν αντιδράσει;
Tunç: Μόνο αυτό ξέρω.
Barutçu: Να με ενημερώσετε αν έχετε πρόσθετες πληροφορίες.
«Hδη, από το γεγονός ότι την επικοινωνία αυτή με τον στρατιωτικό ακόλουθο την έκανε η Barutçu –κανονικά θα ήταν ρόλος του πρέσβη, ή έστω του πρώτου γραμματέα– έχουμε μια ένδειξη ότι από τις πρώτες στιγμές εκείνη ήταν που έδρασε ως ο πολιτικός προστάτης στην πρεσβεία της καθεστωτικής ορθοδοξίας».
Την επόμενη ημέρα, 16 Ιουλίου 2016, οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί προσγειώθηκαν με ελικόπτερο στην Αλεξανδρούπολη, ζητώντας άσυλο από την Ελλάδα. Λίγες ώρες αργότερα, ο Τσίπρας υποσχέθηκε στον Ερντογάν ότι «θα σου τους στείλω πίσω σε δύο βδομάδες το πολύ», κατά τη διατύπωση που μετέφερε ο ίδιος ο Ερντογάν.
Ο Αλέξης Τσίπρας με τον Ταγίπ Ερντογάν
Ο Δοξιάδης σημειώνει ότι το «τάξιμο» των «8» του Τσίπρα στον Ερντογάν του το έχει επιβεβαιώσει «ανώτατος πολιτειακός παράγοντας, παρουσία μάλιστα μάρτυρα, λέγοντάς μου ότι την πράξη του την παραδέχτηκε στον ίδιο ο Τσίπρας». Αποκαλύπτει επίσης ότι «στην πρώτη ανάκριση από την ΕΥΠ των Οκτώ, λίγες ώρες αφού προσγειώθηκαν, παρίσταντο και δύο Τούρκοι αξιωματούχοι, στους οποίους οι Έλληνες ομόλογοί τους έδιναν δικαίωμα να ανακρίνουν τους αξιωματικούς, λες και ήταν ίσα κι όμοια με εμάς».
Ο Δοξιάδης περιγράφει ότι όταν η υπόθεση των «8» πήρε τον δρόμο της Δικαιοσύνης, το θέμα παραπέμφθηκε να κριθεί στον Άρειο Πάγο. Και πρόεδρος του Αρείου Πάγου ήταν τότε η Βασιλική Θάνου, τοποθετημένη σε αυτή τη θέση από την κυβέρνηση Τσίπρα. «Αυτό που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι το κλίμα τρόμου που είχε προσπαθήσει προκαταβολικά αλλά και κατά τη διάρκεια των διασκέψεών της να μεταφέρει στους αρεοπαγίτες που θα δίκαζαν την υπόθεση των Οκτώ. Η απώτατη πηγή της τρομοκρατίας αυτής βρίσκεται στο περιβάλλον του Μαξίμου, που διαβουλευόταν και αποφάσιζε για τα θέματα αυτά. Και στο οποίο βέβαια καθοριστικός παράγων ήταν ο κ. Καλπαδάκης. Αυτό, με τη σειρά του μεταδιδόταν στον αλήστου μνήμης Κοντονή και τη Θάνου».
«Ο Ερντογάν θα θυμώσει πάρα πολύ»
Ο Δοξιάδης διηγείται πως πριν εκδοθεί η απόφαση του Αρείου Πάγου, έκανε συναντήσεις με δύο ανώτατα στελέχη του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ. «Ο πρώτος, κάπως ηλικιωμένος, ήταν γλυκύτατος, με κράτησε δύο ώρες στο γραφείο του, (…) δίνοντάς μου χαζοχαρούμενες διαβεβαιώσεις του τύπου «μα ο Αλέξης είναι καλό παιδί, πιστεύει στα ανθρώπινα δικαιώματα», «αποκλείεται να θέλει να τους εκδώσει», «αποκλείεται να μίλησε στη Θάνου», και άλλα τέτοια. Ο δεύτερος δεν ήταν άλλος από τον κ. Καλπαδάκη. Σε αυτόν διατύπωσα τις προειδοποιήσεις μου όσο γίνεται πιο απόλυτα: «Αν τους δώσετε πίσω, παραβαίνοντας κάθε αρχή ανθρωπισμού, ηθικής και νομιμότητας, σας διαβεβαιώ ότι θα κάνω σκοπό της ζωής μου να σας ξεφτιλίσω σε όλο τον πλανήτη!». (…) Ο κ. Καλπαδάκης (…) σε τόνο σχεδόν παρακλητικό, άρχισε να προσπαθεί να με πείσει ότι αν οι Οκτώ δεν εκδίδονταν, ο «Ερντογάν θα θυμώσει πάρα πολύ».
«Ε, ας θυμώσει», του είπα εγώ. «Δεν είναι έτσι απλό», συνέχισε, κουνώντας το κεφάλι σοβαρά. «Ο θυμός του θα έχει τρομερές συνέπειες». Και πες, πες, κατέληξε να μου πει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι αν δεν εκδώσουμε τους Οκτώ θα γίνει πόλεμος. Εγώ έμεινα άφωνος. «Μα το πιστεύετε σοβαρά αυτό;», ρώτησα. «Ναι, και έχουμε έγκυρες πληροφορίες. Και σας παρακαλώ να το πιστέψετε και εσείς». (Οι έγκυρες πληροφορίες σίγουρα περιλάμβαναν και την κυρία Barutçu.) (…)
Δοξιάδης – Καλπαδάκης: Η δεύτερη συνάντηση
Δύο χρόνια αργότερα, περιγράφει ο Δοξιάδης, είχε και δεύτερη συνάντηση με τον κ. Καλπαδάκη, με παρόντα έναν διακεκριμένο πολίτη, επιστήμονα και δημόσιο όταν «ο στενός φίλος των αδελφών Τζανακόπουλων, Μάρκος Καραβίας, που είχε στο μεταξύ διορισθεί, ως πρωθυπουργικός εκλεκτός, επικεφαλής της Υπηρεσίας Ασύλου, αρνιόταν να τους χορηγήσει το άσυλο» παρά την ομόφωνη απόφαση του ΣτΕ. «Αλλά εκείνος μας ειρωνευόταν (…) Και, πες, πες, ξαναφτάσαμε στη μαγική λέξη: «Πόλεμος». Δεν πίστευα στα αυτιά μου. «Πάλι πόλεμος;», του είπα. «Και με τον Άρειο Πάγο μού λέγατε ότι θα γίνει πόλεμος, αν δεν εκδοθούν οι Οκτώ, και δεν έγινε». «Ναι », μου είπε ο δαίμων αυτός της διπλωματίας. «Αλλά δεν ξέρετε τι αγώνα δώσαμε εμείς για να μη γίνει!».
Δεν άντεξα να συγκρατήσω τα γέλια μου (…) Στο τέλος της συνάντησης, όταν μείναμε ένα λεπτό οι δυο μας, στην πόρτα του γραφείου του, και ο κ. Καλπαδάκης μου είπε κατ’ ιδίαν ότι έχει από μένα ένα παράπονο (…) ότι ανέμειξα την προσωπική του ζωή στην πολιτική –καθώς είχα ήδη σχολιάσει δημόσια τη σχέση του με την κ. Barutçu. Του είπα ότι, η σχέση αυτή, εφ’ όσον εκείνος κατείχε τη θέση που κατείχε, δεν ήταν θέμα προσωπικής ζωής, αλλά εθνικής ασφάλειας. Και τότε μου είπε το αμίμητο: «Οι αρμόδιες υπηρεσίες (η ΕΥΠ του Ρουμπάτη υποθέτω εννοούσε) ενημερώθηκαν και δεν βρήκαν στο γεγονός της σχέσης τίποτε το επιλήψιμο».
Ο Δοξιάδης συνεχίζοντας υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έστησε έναν σκοτεινό μηχανισμό επαναπροωθήσεων. «Η αντιστράτηγος Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, όχι μόνο άνθρωπος με ισχυρή κομματική σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ –σήμερα άλλωστε είναι επίσημα σύμβουλος του Τσίπρα– αλλά στενή φίλη της Barutcu, και τακτική συνδαιτυμόνας του ζεύγους, διορίσθηκε Γενική Επιθεωρητής Αλλοδαπών και Φύλαξης Συνόρων, θέση που δημιουργήθηκε ειδικά για εκείνη, τότε».
Είχαν ειδοποιήσει τη ΜΙΤ ότι φθάνουν
Και καταγγέλλει ότι οι τούρκοι φυγάδες από τον Ερντογάν που έφταναν με χίλιους κόπους και κινδύνους, για να ζητήσουν άσυλο στη δική μας πλευρά του Έβρου, μόλις έδιναν τα στοιχεία τους και αν ήταν καταζητούμενοι από τον Ερντογάν, επαναπροωθούνταν, βίαια και, φυσικά, παράνομα (…) Η πληροφορία ότι καταζητούνταν μπορούσε άρα να προέρχεται μόνο από τις υπηρεσίες ασφαλείας του Ερντογάν (…) Οι ταλαίπωροι ικέτες παραδίδονταν από έλληνες κουκουλοφόρους, οι οποίοι, σε βανάκια χωρίς πινακίδες τους πήγαιναν ως την όχθη του Έβρου, αφού πρώτα είχαν ειδοποιήσει τη ΜΙΤ ότι φθάνουν».
Τέλος, σημειώνει ότι «οι κ.κ. Αποστολάκης, Καλπαδάκης και Τσιριγώτη ανήκουν τώρα επίσημα στο σκιώδες ΚΥΣΕΑ του ΣΥΡΙΖΑ. Η σχέση Καλπαδάκη-Barutçu, από όσο γνωρίζω έχει λήξει. Εκείνη, με το που άλλαξε η κυβέρνηση στην Αθήνα, επέστρεψε το καλοκαίρι του 2019 στην Άγκυρα και υπηρετεί στη Γενική Διεύθυνση Αεροναυτιλίας και Ασφάλειας Συνόρων. Ο κ. Καραβίας ωστόσο παραμένει και σήμερα διευθυντής της Υπηρεσίας Ασύλου. Ο άνθρωπος αυτός είναι για μένα ένα μυστήριο: κολλητός των αδελφών Τζανακόπουλων, άνθρωπος του στενού κύκλου του συριζαίικου Μαξίμου, που τοποθετήθηκε στην Υπηρεσία Ασύλου για φιλικούς και κομματικούς λόγους, παρέμεινε στη θέση του μετά την ήττα της κυβέρνησης που τον διόρισε (…) Δεν ξέρω ποιος γνωρίζει τα πραγματικά κίνητρα του κ. Καραβία, εκτός από τον ίδιο. Πάντως σίγουρα όχι ο κ. Μηταράκης» καταλήγει ο Απ. Δοξιάδης.
