Και αίφνης στο προσκήνιο έκανε και πάλι την εμφάνισή της η μεσαία τάξη, που διαχρονικά αποτελεί «μήλον της έριδος» για οποιοδήποτε κόμμα διεκδικεί την εξουσία και έχει αποκτήσει δυναμική κυβερνησιμότητας. Η μεσαία τάξη ήταν ανέκαθεν σημείο τριβής και πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων και μάλιστα συχνά ήταν το πεδίο όπου γίνονταν ένας άτυπος «πλειστηριασμός» για το ποιος θα δώσει σε αυτήν την μερίδα των πολιτών τα πιο πολλά χρήματα, διευκολύνσεις ή παροχές. Ο λόγος ήταν και είναι πολύ απλός: η μεσαία τάξη είναι ο παραγωγικός κορμός της χώρας, είναι οι άνθρωποι που εργάζονται σε δικές τους ως επί το πλείστον επιχειρήσεις (τις λεγόμενες μικρομεσαίες) και είναι βέβαια και εκείνη η κατηγορία των φορολογουμένων που έχουν υποστεί τα περισσότερα βάρη τόσο τον καιρό των μνημονίων, όσο και τον καιρό της πανδημίας του κορονοϊού.
γράφει ο Γιάννης Ντσούνος
Πριν λίγες ημέρες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωνε ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την μεσαία τάξη και δεν δίνει χρήματα για την στήριξη εργαζομένων και επιχειρήσεων. Η απάντηση ήταν άμεση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που ανακοίνωσε φοροελαφρύνσεις και μάλιστα οριζόντιες για τους μικρομεσαίους.Ταυτόχρονα ο πρωθυπουργός δεν άφησε ασχολίαστο το γεγονός ότι τα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η μεσαία τάξη φορολογήθηκε βάναυσα λέγοντας επί λέξει «έχω υποσχεθεί ότι θα επιστρέψω στην μεσαία τάξη όσα έχασαν επί ΣΥΡΙΖΑ». Και η αλήθεια είναι ότι η υπερφορολόγηση αυτής της κατηγορίας πολιτών έχει αποτελέσει σημείο τριβής και στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αρκετά προβεβλημένα στελέχη του να δηλώνουν τους προηγούμενους μήνες ότι αυτή ακριβώς η υπερφορολόγηση ήταν μια από τις αιτίες που χάθηκαν οι τελευταίες εκλογές.
Η ανάπτυξη περνά μέσα από τη βιωσιμότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων
Αυτήν ακριβώς την εξέλιξη θέλει να προλάβει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που γνωρίζει πολύ καλά ότι στην μεσαία τάξη είχε υποσχεθεί από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης του οικονομικές απαλλαγές. Ο πρωθυπουργός επίσης γνωρίζει πολύ καλά ότι η μεσαία τάξη δεν ξεχνά τις υποσχέσεις αυτές και ότι τώρα ήρθε η ώρα να γίνουν και πράξεις. Η αλήθεια είναι ότι η τάξη αυτή όντως έκρινε σε μεγάλο βαθμό τις προηγούμενες εκλογές και ενδέχεται στον ίδιο ή και μεγαλύτερο βαθμό να κρίνει και τις επόμενες. Για όσους γνωρίζουν τα βασικά της οικονομίας είναι εμφανές ότι η ανάπτυξη στην οποία αναφέρεται πολύ συχνά ο πρωθυπουργός περνά μέσα από την βιωσιμότητα και την οικονομική ευρωστία αυτών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Επομένως είναι απολύτως ορθολογικό να γίνεται μια συνεχής προσπάθεια να μειωθούν τα οικονομικά βάρη αυτών που επί μια δεκαετία έχουν πληρώσει τα περισσότερα για να παραμείνει η οικονομία όρθια. Ωστόσο αυτή η μάχη της μεσαίας τάξης δεν είναι ένα σπριντ, αλλά ένας μαραθώνιος στον οποίο συμμετέχουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που στοχεύουν σε αυτήν την δεξαμενή ψήφων σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Η πλειοδοσία, λοιπόν, για την μεσαία τάξη θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες, ωστόσο όσοι πλειοδοτούν οφείλουν να γνωρίζουν ότι όσοι ανήκουν σε αυτήν την τάξη είναι ορθολογιστές και ξέρουν πολύ καλά ποιος υπόσχεται λεφτά από το πουθενά και ποιος κοστολογεί τις υποσχέσεις του πριν τις ανακοινώσει.
