Πράσινος Ήλιος ΠΑΣΟΚ: Ο Στέφανος Κασιμάτης στη στήλη του στα Νέα "Πανδώρα", σπάει πλάκα με τη συνέντευξη του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χάρη Καστανίδη
Με το χιούμορ που τον διακρίνει ο δημοσιογράφος Στέφανος Κασιμάτης, ειρωνεύεται στη στήλη του στα Νέα Πανδώρα, τη τελευταία συνέντευξη του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χάρη Καστανίδη. Ο κ. Καστανίδης μιλώντας στο iEidiseis, αφήνει ανοικτό και το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. «Δεν θα σας απαντήσω με τη φωνή του αποφασισμένου, μα με το στίχο του Σαίξπηρ. Θα καταλάβετε, «αν μπορείτε σεις να ιδείτε μες στου καιρού τον σπόρο», είναι η απάντησή του στο σχετικό ερώτημα.
Όσο για την επιστροφή της ονομασίας ΠΑΣΟΚ, αντί ΚΙΝΑΛ, ο κ. Καστανίδης αναφέρει: «Ναι, θέλω την επιστροφή του ιστορικού ακρωνυμίου μας (ΠΑΣΟΚ) στον τίτλο της δημοκρατικής παράταξης, γιατί αυτό θα προσδώσει στο Κίνημα Αλλαγής το βάρος μιας μεγάλης πολιτικής κληρονομιάς και της πίστης σε μια ανάλογη συνέχεια. Ναι, θέλω την επιστροφή των πολιτικών σημάτων και των διακριτικών μιας σπουδαίας πολιτικής δύναμης που άλλαξε τη χώρα, για να μας θυμίζουν την υποχρέωσή μας να την αλλάξουμε και πάλι και να μην μας επιτρέπουν να αρκούμαστε στα λίγα της σήμερον. Η επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι η επιστροφή στο μεγαλείο μιας παρελθούσας εποχής, είναι η καταβύθιση στην ιδεολογική σου ύπαρξη και στην ιστορική συνείδηση της παράταξης, για να αναδυθείς ξανά στην επιφάνεια εξοπλισμένος με όλα τα εφόδια που θα σου επιτρέψουν να συντάξεις και πάλι το μέλλον της χώρας, διακηρύσσοντάς το απ’ όλες τις ακρώρειες της επικράτειας», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Γράφει ο Στέφανος Κασιμάτης
Ποτέ μου δεν έχω ακούσει εγώ αυτούς τους ψιθύρους, ίσως κουφαίνομαι σταδιακά και δεν το καταλαβαίνω, ίσως να ω σε διαφροετι8κή χώρα, δεν ξέρω. Ο Χάρης ο Καστανίδης, όμως ακούει τη φωνή και μας την περιγράφει: “Στον αέρα της χώρας, στη γη και τις πέτρες της κατοικεί μια αλλόκοτη μνήμη, ισχυρότερη της μνήμης των ανθρώπων της που κάθε φορά ψιθυρίζει τις χρεοκοπίες που υπέστη από τις ικανότητες των φαύλων της Δεξιάς”. (Διάγνωση: Ο ποιητής τράκαρε μετωπικά με τον φιλόσοφο και βγήκε ο Καστανίδης…) Αυτή η μνήμη του αέρα και της πέτρας ψιθυρίζει πολλά στο αφτί του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ και τον οδηγεί να απευθύνει δραματική έκκληση, μέσω συνέντευξή του για την ανατροπή της Δεξιάς: “Για το καλό της χώρας, η πολιτική ηγεμονίας της δεξιάς παράταξης πρέπει να τερματισθεί το συντομότερο δυνατόν.”
Και επειδή ο ίδιος προφανώς αισθάνεται ότι μιλάει ως τρόπον τινά προφήτης, αφού διερμηνεύει τη μνήμη της χώρας που είναι ισχυρότερη από τη μνήμη των ανθρώπων και την οποία αυτός μπορεί να ακούει από τους ψιθύρους, μπορεί και να απευθύνει αφ’ υψηλού επικρίσεις στους ψηφοφόρους για τις προτιμήσεις τους: “Οι πολίτες να γίνουν λιγότερο αμίλητοι και μοναχικοί, να μην ταράζουν στην κριτική τις δημοκρατικές κυβερνήσεις και να σκύβουν το κεφάλι όταν έχουν απέναντι τους δεξιές κυβερνήσεις”. Το ενδεχόμενο ο κόσμος να εκτιμά την προσπάθεια της σημερινής κυβέρνησης δεν το εξετάζει, προφανώς οι ψίθυροι που ακούει κάτι τέτοιο το αποκλείουν.
Ο πράσινος ήλιος
Ο πρώην υπουργός επιθυμεί διακαώς να επανέλθει η επωνυμία ΠΑΣΟΚ, ο πράσινος ήλιος και τα συμπαρομαρτούντα ώστε “να μην μας επιτρέπουν να αρκούμαστε στα λίγα της σήμερον”. Επειδή δε τη σήμερον ο Χ. ο Καστανίδης την αντιλαμβάνεται ποιητικά ως αύριο και ως χθες (για να θυμηθούμε τον Εμπειρίκο), δίνει στην αναπαλαίωση τον χαρακτήρα αναγέννησης. “Η επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι η επιστροφή στο μεγαλείο μας παρελθούσας εποχής, είναι η καταβύθιση στην ιδεολογική σου ύπαρξη και στην ιστορική συνείδηση της παράταξης, για να αναδυθείς ξανά στην επιφάνεια εξοπλισμένος με όλα τα εφόδια που θα σου επιτρέψουν να συντάξεις και πάλι το μέλλον της χώρας.”
Συμπέρασμα: Όταν θα δω τον Χ. Τον Καστανίδη να κυκλοφορεί με χλαμύδα και περικεφαλαία θα ξέρω ότι πρέπει να εγκαταλείψω αμέσως τη χώρα, διότι το μέλλον της το συντάσσει ο Καστανίδης. Ευτυχώς τέτοια συμφορά είναι τελείως απίθανο να συμβεί. Βεβαίως ο ίδιος αφήνει την απειλή να αιωρείται στην ατμόσφαιρα καθώς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να διεκδικήσει και αυτός την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Είναι όμως νωρίς να ξέρει από τώρα. Να ακούσει πρώτα τι θα του ψιθυρίσει η μνήμη του αέρα και της πέτρας και θα κρίνει.
