Ξεκίνησε στην Επιτροπή της Βουλής η επεξεργασία του νομοσχεδίου για την κοινή γονική μέριμνα. Στον πυρήνα του νομοθετήματος βρίσκεται το παιδί. Το άρθρο 1518 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 1518: Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του. Κατά την ανατροφή του τέκνου οι γονείς του ενισχύουν, χωρίς διάκριση φύλου, να αναπτύσσει υπεύθυνα και με κοινωνική συνείδηση την προσωπικότητα του. Η λήψη σωφρονιστικών μέτρων επιτρέπεται μόνον εφόσον αυτά είναι παιδαγωγικώς αναγκαία και δεν θίγουν την αξιοπρέπεια του τέκνου. Κατά τη μόρφωση και την επαγγελματική εκπαίδευση του τέκνου οι γονείς λαμβάνουν υπόψη τις ικανότητες και τις προσωπικές του κλίσεις. Γι’ αυτόν το σκοπό οφείλουν να συνεργάζονται με το σχολείο και αν υπάρχει ανάγκη, να ζητούν τη συνδρομή αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών ή δημόσιων οργανισμών.»
Η Κυβέρνηση δεν δίστασε ποτέ να φέρει στην επιφάνεια ζητήματα που πολλά χρόνια έμπαιναν κάτω από το χαλί. Ζητήματα που απασχολούσαν την κοινωνία και την καθημερινότητα αλλά ποτέ τον δημόσιο διάλογο. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι και το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη κοινή γονική μέριμνα. Πρόκειται για μια παιδοκεντρική μεταρρύθμιση με μοναδικό στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων και της ψυχικής υγείας του παιδιού μετά το διαζύγιο μεταξύ των γονέων του. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θέτει ένα σύγχρονο πλαίσιο αρμονικής επίλυσης για περιπτώσεις όπου γονείς αποκλείονταν αναίτια, για χρόνια ολόκληρα, από την επαφή με το παιδί τους, με δυσμενείς συνέπειες για την ψυχολογία, την ισορροπία και τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.
Τα κυριότερα σημεία του είναι τα εξής:
- Προάγει εναλλακτικές μεθόδους επίλυσης των οικογενειακών διαφορών, όπως η διαμεσολάβηση.
- Δίνει το μαχητό τεκμήριο του 1/3 για την επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.
- Καθιερώνει αντικειμενικά κριτήρια κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, τα οποία λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη από το δικαστήριο στη ρύθμιση ζητημάτων γονικής μέριμνας και επιμέλειας των τέκνων, όπως η μη καταβολή της διατροφής, ο μη σεβασμός στις δικαστικές αποφάσεις και στις συμφωνίες των διαζευγμένων γονέων, και η διάρρηξη των σχέσεων του παιδιού με τον άλλο γονέα.
- Θεσπίζει επαρκείς δικονομικές εγγυήσεις για την προστασία των γυναικών και των παιδιών από κακοποιητικές συμπεριφορές, σύμφωνα με τις διεθνείς Συμβάσεις και ιδίως με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
- Προβλέπει την κατάρτιση ειδικών προγραμμάτων της Εθνικής Σχολής Δικαστών για την επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών που θα δικάζουν τις οικογενειακές διαφορές.