Ανατρεπτικός, αυθεντικός και χειμαρρώδης μιλά χωρίς περιστροφές και με ευθύτητα για όλους και για όλα, σε μια εκ βαθέων συζήτηση στην Άνω Πόλη, στη σκιά του Αγίου Νικολάου Ορφανού, του βυζαντινού ναού που ανήκει στην αρμοδιότητα του Πατριαρχείου που κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά του. Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν κρύβει την ικανοποίησή του διότι “επί δικής μου δημαρχίας “άνοιξε” η Θεσσαλονίκη και έπαψε να είναι χαρακτηρισμένη ως συντηρητική πόλη”, ενώ θυμάται τις αντιδράσεις που προκάλεσε και τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς -κ@λοτουρκος, Σκοπιανός και αδερφή – που δέχτηκε ως δήμαρχος όταν διατύπωσε την άποψή του για τη Συμφωνία των Πρεσπών και όταν προσπάθησε να προσελκύσει Τούρκους τουρίστες και να βάλει την πόλη στον χάρτη του τουρισμού και των διεθνούς ακτινοβολίας εκδηλώσεων όπως η διοργάνωση του Gay Pride.
“Με τους Τούρκους αισθάνομαι αδερφός, με τους Ευρωπαίους συνεταίρος”, λέει χαρακτηριστικά αναφερόμενος στις δράσεις προσέγγισης με την Τουρκία που είχαν ως αποτέλεσμα την έλευση 100.000 Τούρκων στη Θεσσαλονίκη έναντι 5.000 που έρχονταν – όπως λέει – στην πόλη πριν τη θητεία του.
Μιλά για την κόντρα του με τον Άνθιμο για το Gay Pride ξεκαθαρίζοντας πως σαν δήμαρχος έπρεπε “να στηρίξω τα δικαιώματα όλων. Δεν είμαι αδερφή”. Στον αντίποδα η σχέση του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ο οποίος “είναι ήρεμος, σοφός και μόνο με τον Αναστάσιο της Αλβανίας μπορώ να τον συγκρίνω”. Όπως λέει χαρακτηριστικά για τον κ. Βαρθολομαίο, “αυτόν δεν τον σέβεσαι μόνο, τον έχεις κορώνα στο κεφάλι σου”.
Να του χώσω μια μπουνιά…
Ο Γιάννης Μπουτάρης αναφέρεται ακόμη στην κόντρα του με τον νυν δήμαρχο που ξεκίνησε όταν σε μια συνέντευξη “μου ξέφυγε πως είναι μ@@@κας”. Όμως, οι δρόμοι των δύο ανδρών άρχισαν να χωρίζουν πολύ νωρίτερα, όταν ο Κωνσταντίνος Ζέρβας τάχθηκε υπέρ της απόσπασης των αρχαίων από τον σταθμό “Βενιζέλου” του μετρό. Ο τέως δήμαρχος κάνει λόγο, εμμέσως πλην σαφώς, για ανύπαρκτο έργο του κ. Ζέρβα τόσο επί δημαρχίας Μπουτάρη, παρότι ως ένα από τα πρωτοκλασάτα στελέχη της παράταξης είχε διατελέσει αντιδήμαρχος και πρόεδρος της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής – “όσα δέντρα φύτεψες εσύ στην πόλη, άλλα τόσα φύτεψε ο Κωνσταντίνος”, λέει χαρακτηριστικά- όσο και κατά την τρέχουσα δημαρχιακή περίοδο.
Μάλιστα επικρίνει τον Κ. Ζέρβα και για το πάγωμα έργων όπως το πάρκινγκ της Πλατείας Ελευθερίας και η ανάπλαση της πλατείας Αγίας Σοφίας και της πλατείας Διοικητηρίου, ενώ αφήνει αιχμές και για τους χειρισμούς του στο θέμα της νέας μελέτης για την ανάπλαση της Πλατείας Αριστοτέλους. Ο πρώην δήμαρχος αποκαλύπτει ακόμη πότε και γιατί εξοργίστηκε με τον “διάδοχό” του και βρέθηκε στο δίλλημα ή “να του χώσω μια μπουνιά τώρα και να με γράψουν οι εφημερίδες” ή “να του γυρίσω την πλάτη”.
Με την απόφαση Μενδώνη, μετρό το… 3000
Επίσης σχολιάζει την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για το μετρό. Μάλιστα προαναγγέλλει συνέχιση του αγώνα δια της δικαστικής οδού προκειμένου να μην απομακρυνθούν τα αρχαία από τον Σταθμό “Βενιζέλου” και επισημαίνει πως η λύση είναι στα χέρια του Κ. Μητσοτάκη. “Κάποιος να του πει στο… αυτί”, πως με την απόφαση Μενδώνη “θα τον βγάλουν ψεύτη”. Σύμφωνα με τον κ. Μπουτάρη, με βάση τον σημερινό σχεδιασμό, “το μετρό δεν θα είναι έτοιμο το 2023, αλλά θα πάει το… 3000”.
Μιλά ακόμη για τη γραφειοκρατία που καθυστερεί την ανέγερση του Μουσείου Ολοκαυτώματος αφήνοντας αιχμές και γι’ αυτό σε βάρος τόσο του δημάρχου όσο και του Περιφερειάρχη όταν αναφέρεται στη σύσκεψη την οποία είχε προ μηνών συγκαλέσει ο κ. Παναγιώτης Πικραμμένος για να “τρέξουν” οι διαδικασίες. “Δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με το Μουσείο Ολοκαυτώματος”, υποστηρίζει.
Ο γρήγορος δεσπότης
Ο Γιάννης Μπουτάρης αναφέρεται και στην προσωπική του ζωή και περιγράφει τις τελευταίες στιγμές που έζησε με την Αθηνά η οποία “πέθανε στα χέρια μου. Ήταν τόσο γαλήνια. Δεν έκλαιγε. Μου χαμογέλασε, φιλιθήκαμε και έσβησε. Σταμάτησε να αναπνέει”. Μιλά για τον μεγάλο έρωτα που έζησαν, το συναινετικό διαζύγιο -για το οποίο απευθύνθηκαν στο Κιλκίς διότι “εκεί ο δεσπότης ήταν γρήγορος”- αλλά και για την επανασύνδεσή τους, για τον καρκίνο που έκοψε το νήμα της ζωής της γυναίκας με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, για την απεξάρτηση από το αλκοόλ, καθώς και για τη συμφιλίωση με τον θάνατο. “Δεν ξέρω πώς θα είναι όταν έρθει εκείνη η ώρα. Μπορεί να φοβάμαι”, λέει προσθέτοντας ωστόσο πως “έχω ξεκαθαρίσει πως μετά δεν έχει τίποτα: ούτε πνεύματα ούτε… οινοπνεύματα”.
Μιλά και για το αποτεφρωτήριο που δεν κατάφερε να κάνει ως δήμαρχος λόγω της “απίστευτης γραφειοκρατίας”, τονίζοντας, πάντως, πως η μονάδα που κατασκευάστηκε στη Ριτσώνα “δουλεύει καλά. Έχει πολύ… πελατεία”.
Ήμουν μπελάς…
Παραδέχεται πως ήταν πάντα ανατρεπτικός. Και ως παιδί “ήμουν μπελάς”. Θυμάται μάλιστα ότι ο πατέρας του είχε βάλει δυο φορές… μέσο για να μην τον διώξουν από το σχολείο, ενώ αναφέρεται και στις αντιρρήσεις που συνάντησε όταν αποφάσισε να παντρευτεί σε ηλικία μόλις 22 ετών.
Ακόμη, μιλά για το σύμφωνο συμβίωσης -κάτι που είχε συνάψει -μετά τον θάνατο της Αθηνάς- και ο ίδιος με πρώην σύντροφό του με την οποία χώρισε, καθώς “όταν δεν τραβάει μια σχέση κάποια στιγμή θα πεις αντίο”-, για τον Αρκτούρο, αλλά και για την πρόσφατη επίσκεψη στη Νάουσα της Γιάννας Αγγελοπούλου η οποία όπως λέει είναι “παρεξηγημένη προσωπικότητα και πολύ άξια γυναίκα”. Και αποκαλύπτει πως ήθελε να… κλέψει το φόρεμα που φορούσε η πρόεδρος της Επιτροπής Ελλάδα 2021.
Ο Ιβάν, ο Άρης και ο Κόκκαλης
Επίσης αναφέρεται στη σχέση του με τον Ιβάν Σαββίδη, στις αντιδράσεις “από τα Αρειανά” όταν ύψωσε στο δημαρχείο τη σημαία του ΠΑΟΚ, στην οπαδική βία και στην ενασχόλησή του με την ΚΑΕ Άρης τότε που όπως λέει “έκανα το κέφι μου και ήμουν πάμπλουτος”, αλλά “ξόδεψα σε 8 χρόνια λιγότερα χρήματα από όσα ξόδεψε ο Κόκκαλης σε ένα χρόνο”.
Το βιβλίο, το κρασί και ο αλκοολισμός
Αφορμή για τη συνέντευξη ήταν το βιβλίο του κυρ Γιάννη “60 χρόνια τρύγος”, που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις “Πατάκη” και αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στα ημερολόγια τρύγου όπου ο Γιάννης Μπουτάρης κατέγραφε καθημερινά, επί έξι δεκαετίες, την εξέλιξη του τρύγου -από την αμπελοκαλλιέργεια και τις καιρικές συνθήκες μέχρι την καθημερινή παραγωγή του κρασιού και τις πωλήσεις. Στη συγγραφή του βιβλίου τον παρακίνησαν τα τρία παιδιά του και μέσα από αυτό προβάλλουν οι δυο μεγάλες του αγάπες, η Αθηνά και το κρασί.
“Παρόλο που έπινα είχα μεγάλη αφοσίωση στη δουλειά μου”, τονίζει, ενώ αναφέρεται και στον εθισμό στο αλκοόλ που καλύπτει μεγάλο μέρος του βιβλίου. “Το αλκοόλ είναι θείο δώρο και κατάρα”, λέει χαρακτηριστικά τονίζοντας την ανάγκη για “κατανάλωση με μέτρο” και στέλνοντας μήνυμα ελπίδας για τους εξαρτημένους: “Ό,τι και να γίνει μπορείς να βγεις από αυτό το λούκι”.
Ο καλύτερος θα πουλάει πιο ακριβά
Αναφερόμενος στις επιπτώσεις της πανδημίας στην κατανάλωση κρασιού ο κ. Μπουτάρης επισημαίνει ότι παρότι ήταν κλειστή η εστίαση η κατανάλωση αυξήθηκε μέσω των σούπερ μάρκετ, ενώ ερωτηθείς για τον ανταγωνισμό μεταξύ των Ελλήνων οινοποιών είναι κατηγορηματικός: “Δεν συμφέρει να παλεύουμε ο ένας να πάρει το μερίδιο του άλλου, αλλά να μεγαλώσουμε την πίτα. Ο καλύτερος θα πουλάει πιο ακριβά, όχι περισσότερα”. Στα ανεκπλήρωτα, μέχρι στιγμής, σχέδιά του ο Γιάννης Μπουτάρης περιλαμβάνει το όραμά του να δημιουργηθεί η “Κιβωτός του ελληνικού Αμπελώνα” στο Τατόι και να μεταφερθεί εκεί το Ινστιτούτο Αμπέλου και Οίνου. Όσο για τον ελεύθερο χρόνο του; Τον μοιράζει ανάμεσα στο Κτήμα Κυρ Γιάννη και στο Νυμφαίο, όπου, όπως λέει, “απολαμβάνω τη βαρεμάρα”…
