Κανάκης παιδιά: "Τον θάνατο τον κατάλαβα όταν έχασα τον μπαμπά μου, πέθανα μέσα μου τότε" δήλωσε ο Αντώνης Κανάκης.
Ο Αντώνης Κανάκης σε μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές τους εμφανίσεις μίλησε για όλα καλεσμένος του Ιεροκλή Μιχαηλίδη αλλά και της γιαγιάς του στην εκπομπή Δε γκρανμαδερ στο Open! Οι δυο φίλοι από τα παλιά έκαναν μια απολαυστική συζήτηση με χιούμορ και ο γνωστός παρουσιαστής μίλησε για πρώτη φορά για την προσωπική του ζωή, την απώλεια του αγαπημένου του πατέρα αλλά και τα δυο παιδιά του, που άλλαξαν τη ζωή του. Μίλησε όμως και για τις μεγάλες αγάπες του το ραδιόφωνο και τη μουσική, για το πως ξεκίνησε την καριέρα του και πως έγιναν οι ΑΜΑΝ!
Για τους συνεργάτες του, με διάθεση χιούμορ: Έχω μαγνήτη δεν υπάρχει κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δίπλα μου. Με τις διαστάσεις που παίρνουν τα reality είναι εγκληματικό αλλά δε δίνει κανείς σημασία σε αυτά τα πράγματα.
Ο Κανάκης είπε καλή κουβέντα για πολιτικό
Για τα παιδιά του που του άλλαξαν τη ζωή του: Δεν είχα πρέπει. Όλα ήρθαν πολύ φυσικά στη ζωή μου. Άργησαν… Δεν ξέρω αν άργησαν ίσως ήρθαν την ώρα που έπρεπε. Τα παιδιά έχουν φέρει αυτή τη λάμψη στα μάτια μου, την αγνότητα. Είμαι τρισευτυχισμένος με τα παιδιά μου. Φέρνουν μαγικά συστατικά. Ομορφαίνουν τον κόσμο γύρω μας. Πιστεύω ότι έχεις πιο πολλά να μάθεις από τα παιδιά παρά να διδάξεις στα παιδιά. Το μοναδικό πράγμα που μπορείς να κάνεις για να αλλάξεις τον κόσμο είναι πρώτα να αλλάξεις τον εαυτό σου και να μεγαλώσεις τα παιδιά σου με αγάπη και χαρά και όχι φόβο! Δεν υπάρχει καλό και κακό για μένα, υπάρχει αγάπη και φόβος. Να υπάρχει ψυχολογική υγεία.
Τα παιδιά μου βγάζουν τον καλύτερο εαυτό μου. Δε συμβαίνει σε όλους. Κάποιοι κάνουν παιδιά γιατί πρέπει και αυτό για μένα είναι τραγικό.
Οι γονείς μου είναι δυο υπέροχοι άνθρωποι. Ο χαμός του μπαμπά μου και η γέννηση των παιδιών μου είναι ότι τα πιο σημαντικά στη ζωή μου. Ακόμα δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Ήταν ξεριζωμός. Η υπόθεση θάνατος και ζωή μόνο αν τα βιώσεις στο πετσί σου τα καταλαβαίνεις. Το θάνατο τον γνώρισα όταν πέθανε ο μπαμπάς μου. Δε μπορώ να το πιστέψω ότι ένας θρόμβος τα έκανε όλα… Και τη ζωή τη βιώνω κάθε μέρα μέσα από τα παιδιά μου. Ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα αγαπούσα τόσο πολύ όσο αγαπάω τα παιδιά μου. Είμαι αγαπησιάρης άνθρωπος αλλά αυτό δεν το φανταζόμουν.
Ο πειρατικός σταθμός στην εφηβεία του: Είμαι στο καλό μπάνιο του σπιτιού μου και έχω στήσει τον πειρατικό μου σταθμό. Μου λέει η μαμά μου δε θέλω να σε ενοχλήσω αλλά τι σκοπεύεις να κάνεις στη ζωή σου; Και της απαντώ: Με το ραδιόφωνο και τη μουσική και έφυγε, κλείνοντας την πόρτα.
Είχα εκπληκτική σχέση με τις γιαγιάδες μου. Η μια θυμιάτιζε συνέχεια. Αυτό ζούσα… Τη γιαγιά μου να θυμιατίζει και τη μαμά μου να αερίζει. Μια φορά φέρνω ένα κοριτσάκι στο σπίτι και η γιαγιά σηκώθηκε για να θυμιατίσει! Έχει θυμιατίσει και τις προσπάθειές μου να γνωρίσω τον έρωτα.
