Μια εξομολογητική αναφορά περιείχε η ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου, στην παρουσίαση του βιβλίου του “Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου”, καθώς με αφορμή το παράδειγμα των σπουδαίων του συναδέλφων της μεταπολίτευσης Αριστόβουλου Μάνεση και Δημήτρη Τσάτσου, είχε την ευκαιρία να αναφερθεί στη δική του πολιτική πορεία, και στην βραδυά που κρίθηκε η πολιτική του καριέρα. Σημειώνεται ότι ο Αριστόβουλος Μάνεσης, όπως σημείωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, διώχθηκε από τη δικτατορία και αναγκάστηκε να καταφύγει στη Γαλλία να διδάξει, ενώ ο Δημήτρης Τσάτσος, ήδη υφηγητής στο πανεπιστήμια στη Δυτική τότε Γερμανία, συνελήφθη και κρατήθηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.
“Εμείς τι είμαστε μπροστά σε αυτούς; είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος. “Ο Αριστόβουλος παύτηκε από το Πανεπιστήμιο στη δικτατορία λόγω του δημοκρατικού του φρονήματος, αναγκάστηκε να πάει στη Γαλλία να διδάξει, ήταν ένας μύθος. Ο Δημήτρης Τσάτσος ήταν ήδη καθηγητής υφηγητής στη Γερμανία, δεν διορίστηκε από τη χούντα κι ενώ είχε εκλεγεί στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, συνελήφθη και κρατήθηκε στο ΕΑΤ ΕΣΑ”. Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε σε ειδική διαδικτυακή εκδήλωση και είχε θέμα: “Ποιο είναι το νόημα της διδασκαλίας του Συνταγματικού Δικαίου στην εποχή μας;” που διοργάνωσαν οι “Εκδόσεις Σάκουλα”.
Η δημαγωγία και ο λαϊκισμός είναι σύμφυτα και εγγενή στοιχεία της Δημοκρατίας
Η αναφορά του στους μεγάλους Συνταγματολόγους της μεταπολίτευσης, ήταν και η αφορμή για να μιλήσει για τη δική του μάχη και τις δύσκολες αποφάσεις που κλήθηκε να πάρει, την περίοδο της οικονομικής κρίσης. “Δώσαμε τον πόλεμο της γενιάς μας, το 2009, το 2010 το 2011. Η δική μου πολιτική ζωή παίχτηκε το βράδυ που έπρεπε να πω “ναι” ή “όχι”, στο εάν θα αναλάβω αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών. Αν θα θυσιάσω τη δημοφιλία μου και την προοπτική μου εκείνης της εποχής, αναλαμβάνοντας το κόστος εξαιρετικά δύσκολων αποφάσεων, τις οποίες ο ελληνικός λαός στην μεγάλη του πλειοψηφία, θεωρούσε εχθρικές γι’ αυτόν και μη αναγκαίες για την πατρίδα”, συνέχισε ο Ευ. Βενιζέλος και σημείωσε:
“Απεδείχθη στη συνέχεια ότι δεν υπήρχε άλλη πολιτική, άλλη λύση, ουδείς ανακάλεσε ή μετρίασε τα μέτρα αυτά, όλοι οι άλλοι λέγαν ψέματα, αλλά η κοινή γνώμη αναζητά δήθεν την αλήθεια και, όταν πεις την πικρή αλήθεια αυτή ψηφίζει και ξαναψηφίζει το ευχάριστο ψέμα. Έτσι γράφεται η ιστορία. Η δημαγωγία και ο λαϊκισμός είναι σύμφυτα και εγγενή στοιχεία της Δημοκρατίας. Το βράδυ της 15ης Ιουνίου του 2011, άλλαξε τη ζωή μου, τη σχέση μου με τον κόσμο, αλλά και την σχέση μου με αυτό που λέγεται πατρίδα, ιστορία, όσο μικρή θέση και αν έχουν στην ιστορία του μέλλοντος που μπορεί να είναι αυστηρή ή επιεικής”.
