Το να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας αποτελεί σημαντική αρετή σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δράσης κι έκφρασης και αναμφίβολα και στην πολιτική. Μόνο που η αναγνώριση του λάθους αποκτά πραγματική αξία και χρησιμότητα, όταν η συνειδητοποίηση και η παραδοχή οδηγούν στην διόρθωση και στην αποκατάσταση, διαφορετικά έχουμε να κάνουμε με κενά λόγια. Στην πολιτική, που τα γραπτά μένουν και οι δηλώσεις καταγράφονται, η ασυνέπεια λόγων και έργων γίνεται εύκολα αντιληπτή κι ευλόγως έντονα κατακριτέα. Ενδεικτικό παράδειγμα οι δηλώσεις της τομεάρχη Αποδήμων του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίας Τζάκρη, που λίγους μήνες μετά την ψήφιση του ν. 4648/2019 για την διευκόλυνση στην ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, χαρακτήριζε τους περιορισμούς που η ίδια αντιπολίτευση επέβαλε, «αδίκους και υποτιμητικούς». Θα μπορούσε κάποιος καλόπιστα να πει πως οι εν λόγω δηλώσεις αποτελούσαν την ειλικρινή παραδοχή ενός λάθους, μια παραδοχή που θα μπορούσε να οδηγήσει στη διόρθωση του και στην αποκατάσταση μιας μεγάλης αδικίας.
του Κώστα Βλάση, υφυπουργού Εξωτερικών
Μόνο που στην κρίσιμη ώρα της κάλπης, όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έφερε νομοθετική πρωτοβουλία, προκειμένου οι συμπατριώτες μας στο εξωτερικό, αυτοί και μόνο αυτοί που είναι ήδη εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, να μπορούν να ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές από τον τόπο κατοικίας τους χωρίς περιορισμούς, η αξιωματική αντιπολίτευση ήταν απούσα και τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα της αντιπολίτευσης ψήφισαν αρνητικά. Η διευκόλυνση στην – συνταγματικά κατοχυρωμένη – ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού δεν θα ήταν ούτε χάρη απέναντί τους ούτε φυσικά υπόγεια κίνηση διεύρυνσης της εκλογικής βάσης, όπως κάποιοι υποστήριξαν. Θα ήταν μια πράξη αναγνώρισης της σημαντικής προσφοράς τους και της ανιδιοτελούς αγάπης τους για την πατρίδα. Θα ήταν μια πράξη ευθύνης, δικαιοσύνης και ισονομίας. Δυστυχώς, όμως, η συνειδητή επιλογή των αριστερών κομμάτων της αντιπολίτευσης ήταν να προτάξουν τα μικροπολιτικά τους συμφέροντα απέναντι στο δίκαιο, στο λογικό και στο αυτονόητο.
«Τι είχαμε, τι χάσαμε;»
«Τι είχαμε, τι χάσαμε;» θα μπορούσε κανείς με ευκολία να πει. Όποιος δικαιούται μπορεί να ψηφίσει. Ας απευθύνουν το ερώτημα αυτό στους Έλληνες συμπατριώτες μας στο εξωτερικό, στους ανθρώπους αυτούς που το μόνο που ζητούν από την Πατρίδα είναι να τους υπολογίζει και να τους αγκαλιάζει. Και που βέβαια δικαιούνται να ψηφίζουν, απλά η Αριστερά στην Ελλάδα επιμένει να τους βάζει εμπόδια, προσκόμματα. Χάσαμε, λοιπόν, και μάλιστα πολλά… Πρώτα απ’ όλα έχασαν οι Έλληνες του εξωτερικού που θα αναγκαστούν να δαπανήσουν χρόνο και χρήμα προκειμένου να μετέχουν στην εκλογική διαδικασία. Έχασε, όμως, πολλά και η Πατρίδα μας. Έχασε ένα κομμάτι της εμπιστοσύνης των Ελλήνων του εξωτερικού, που είδαν για ακόμη φορά κάποιες από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου να μη συνηγορούν στην ικανοποίηση του πάγιου και δίκαιου αιτήματός τους.
Έχασε την ευκαιρία να φέρει πιο κοντά μας τους ανθρώπους αυτούς, που αποτελούν τους καλύτερους πρεσβευτές της χώρας μας σε τόπους μακρινούς και που την βοηθούν σε κάθε ευκαιρία με την ανιδιοτελή αγάπη τους. Έχασε την ευκαιρία να τους αποδείξει ότι στην Πατρίδα τους κάτι έχει αλλάξει και να ενθαρρύνει την επιστροφή κυρίως εκείνων που έφυγαν πρόσφατα. Η κυβέρνηση μας δεν θα σταματήσει να προσπαθεί. Θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να κάνουμε πράξη τη δέσμευσή μας να είμαστε δίπλα τους και να ενισχύουμε συνεχώς το δεσμό τους με την Πατρίδα, με ευθύνη και με συνέπεια λόγων και έργων.
Πηγή: https://www.thepresident.gr
