Ελευθερία έκφρασης - Τουρκία: Τι ανακοίνωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Έπειτα από ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) η Τουρκία σήμερα καταδικάζεται δύο φορές για παραβιάσεις της ελευθερίας της έκφρασης σε βάρος μιας δημόσιας υπαλλήλου και ενός φοιτητή που είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους προς τις αρχές. Η πρώτη περίπτωση αφορά μια συμβασιούχο εργαζόμενη του τουρκικού υπουργείου Εθνικής Παιδείας, η οποία είχε κάνει «like» σε ορισμένα περιεχόμενα στο Facebook επικρίνοντας κυρίως τις κατασταλτικές πρακτικές για τις οποίες κατηγορούνται οι αρχές ή ενθαρρύνοντας τις διαδηλώσεις εναντίον αυτών των πρακτικών.
Όπως αναφέρεται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η εργαζόμενη είχε απολυθεί χωρίς αποζημίωση, καθώς οι τουρκικές αρχές θεώρησαν πως αυτές οι αναφορές θα μπορούσαν «να διαταράξουν την ειρήνη και την ηρεμία του χώρου εργασίας». Στη συνέχεια το αίτημά της να επιστρέψει στη θέση της είχε απορριφθεί από τη δικαιοσύνη. Οι επτά δικαστές του ΕΔΔΑ αποφάνθηκαν ομόφωνα πως η απόλυση αυτής της εργαζόμενης συνιστά παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης, την οποία εγγυάται το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Τι επισημαίνουν οι δικαστές
«Το άρθρο 10 δεν αφήνει καθόλου χώρο για περιορισμούς της ελευθερίας της έκφρασης σε δύο τομείς: αυτόν του πολιτικού λόγου και αυτόν των θεμάτων γενικού ενδιαφέροντος», υπογραμμίζουν στην απόφασή τους οι δικαστές. Επισημαίνουν επίσης πως τα κίνητρα της απόλυσης «δεν μπορούν να θεωρηθούν βάσιμα και επαρκή». Η Τουρκία καταδικάσθηκε κατά συνέπεια να καταβάλει 2.000 ευρώ στην πρώην εργαζομένη για «ηθική βλάβη». Η δεύτερη υπόθεση αφορά ένα φοιτητή, ο οποίος καταδικάσθηκε από ποινικό δικαστήριο αφού εκφώνησε το 2012 μια ομιλία υποστήριξης προς τους φοιτητές που είχαν τεθεί υπό κράτηση επειδή είχαν αντιταχθεί στην επίσκεψη του τότε πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε μια πανεπιστημιούπολη.
Το ΕΔΔΑ αναγνωρίζει πως η ομιλία του φοιτητή περιείχε «μια κάποια καχυποψία και μια δόση εχθρότητας» έναντι του Ερντογάν, όμως υπογραμμίζει πως «τα όρια της αποδεκτής κριτικής είναι ευρύτερα έναντι ενός πολιτικού, ο οποίος στοχοποιείται μ’ αυτή την ιδιότητά του, απ’ ό,τι έναντι ενός απλού ιδιώτη». Το ευρωπαϊκό δικαστήριο εκτιμά πως «δεν υπάρχει εύλογη αναλογική σχέση» ανάμεσα στην καταδίκη του φοιτητή και «το θεμιτό στόχο της προτασίας της φήμης του ενδιαφερομένου». Οι επτά δικαστές καταδίκασαν συνεπώς ομόφωνα την Τουρκία για προσβολή της ελευθερίας της έκφρασης και την διέταξαν να καταβάλει 2.000 ευρώ στο φοιτητή για «ηθική βλάβη» και 2.000 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.
