Βραβεία Ίρις - Μαίρη Χρονοπούλου: Σπάνια εμφάνιση - Ο λόγος που συγκίνησε
Πραγματοποιήθηκε η απονομή των Βραβείων Ίρις στο Θέατρο Άλσος, στο Πεδίον του Άρεως, με παρουσιάστρια την stand-up comedian Κατερίνα Βρανά, ενώ μεταδόθηκαν και σε live streaming στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση. Το «Digger» του Τζώρτζη Γρηγοράκη ήταν ο μεγάλος νικητής της βραδιάς, κερδίζοντας δέκα βραβεία, ανάμεσα στα οποία καλύτερης μεγάλου μήκους ταινίας μυθοπλασίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και Α΄ Ανδρικού Ρόλου.
«Ευχαριστώ την ΕΑΚ και όλους τους παραγωγούς που με στήριξαν και αγκάλιασαν αυτήν την ταινία. Αυτό το βραβείο είναι για όλους τους συντελεστές της ταινίας, γιατί αν αγαπήθηκε από την Ακαδημία, είναι επειδή αγαπήθηκε από τους συντελεστές της», ανέφερε μεταξύ άλλων, ο σκηνοθέτης, τονίζοντας πως «υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι Έλληνες σκηνοθέτες και θέλουμε τη στήριξη της πολιτείας».
View this post on Instagram
“Η υγεία μου είναι πολύ καλύτερα”
Παράλληλα, η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου τίμησε την ηθοποιό Μαίρη Χρονοπούλου και τον μακινίστα Γιάννη Παπαδάκη, για τη συνολική προσφορά τους στον ελληνικό κινηματογράφο. «Τον κινηματογράφο τον λάτρεψα από την πρώτη στιγμή κι αυτός με αγάπησε με τη σειρά του δεν μπορώ να πω. Κι ο κινηματογράφος μου έδωσε μεγάλες χαρές. Μου αρέσει να παίρνω βραβεία και ευχαριστώ την Ακαδημία που μου το χάρισε. Δείξτε μου έναν άνθρωπο που να μην του αρέσει να παίρνει βραβεία και θα σας δείξω έναν μεγάλο ψεύτη.
Σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε εδώ απόψε» ανέφερε η Μαίρη Χρονοπούλου, παραλαμβάνοντας το βραβείο από τον πρόεδρο της ΕΑΚ Γιώργο Τσεμπερόπουλο και τον πρόεδρο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Σπύρο Μπιμπίλα, με το κοινό να ξεσπά σε χειροκροτήματα. Και την ίδια να λέει: «αυτό το χειροκρότημα το δέχομαι για το θάρρος που είχα μετά από 25 χρόνια ν’ ανέβω και πάλι στη σκηνή και μάλιστα με μπαστούνι». Αργότερα, η Μαίρη Χρονοπούλου δήλωσε στις κάμερες συγκινημένη: «Πήρα βραβείο. Ψοφάω για βραβεία. Είχα να ανέβω στη σκηνή 25 χρόνια και έπαθα τράκ. Το πιστεύετε;. Η υγεία μου είναι πολύ καλύτερα μετά από οκτώ μήνες προσπάθειας. Το βαριόμουν πολύ το θέατρο. Μετά από είκοσι μέρες παραστάσεων ήθελα να αυτοκτονήσω… Το σινεμά είχε εναλλαγές. Δεν το βαριόμουν ποτέ. Βλέπω τηλεόραση. Λυσσάω για τα δελτία ειδήσεων. Όταν έχουν απεργία οι δημοσιογράφοι αρρωσταίνω».
