Στην εκπομπή του «Πάμε Δανάη!» βρέθηκε καλεσμένη η αγαπημένη τραγουδίστρια Μαρίνα Σάττι, σε ένα άκρως εξομολογητικό κλίμα. «Μεγάλωσα στο Ηράκλειο. Ακούγαμε διαφορετικά είδη στο σπίτι. Ο πατέρας μου είναι από το Σουδάν, έπαιζε αραβική μουσική στο σπίτι, εγώ έκανα κλασσική μουσική αλλά μετά πέρασα από όλα τα στάδια. Σπούδαζα από μικρή μουσική κι έγινα μουσικός χωρίς να το ξέρω», ανέφερε για την πορεία της ως την συνειδητοποίηση ότι είναι μουσικός. «Ακόμα δεν έχω αποφασίσει ότι θα κάνω αυτό το επάγγελμα, περισσότερο σαν ανάγκη να κάνω κάτι δικό μου κι όπως το φαντάζομαι και μ’ αρέσει. Πρώτος στόχος για οποιονδήποτε φτιάχνει κάτι και δημιουργεί ίναι να καταφέρει να φτιάξει κάτι όπως το οραματίζεται.», πρόσθεσε.
«Τον προηγούμενο καιρό είχα βάλει στόχο να βγάλω νέο δίσκο, το δούλευα 2,5 χρόνια. Δεν έχω άγχος, νομίζω ότι τα πράγματα γίνονται σε ένα χρόνο. Πολύς κόσμος μετά τη “Μάντισσα” μου έλεγαν ότι τώρα πρέπει να το εκμεταλλευτείς. Αλλά πιστεύω ότι η επιτυχία έχει να κάνει καθαρά με το υλικό», σημείωσε ερωτηθείσα για πιθανές προτάσεις που είχε. Όσο για το όνειρό της; «Όλοι μας έχουμε κάποια πιστεύω για τη ζωή… σε όσους ανθρώπους δημιουργούν είναι αναπόφευκτο να βγάλουν τον εαυτό τους. Έχω εμπιστοσύνη στην ιδιαιτερότητα του καθένα, δεν πιστεύω σε συνταγές. Να είμαι ελεύθερη» «Ακούω πολλά πράγματα, τα παραδοσιακά, τα λαϊκά. Άκουσα πολλά είδη. Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει μετά το καλοκαίρι», αποκάλυψε.
«Σπάνια όταν φτιάχνω κάτι… το πιστεύω, είμαι εγώ.», είπε για τον νέο δίσκο ενώ η πηγή έμπνευσης είναι ο ήχος. «Φτιάχνω μπιτ, αρμονίες ή μελωδίες και μετά έρχεται ο στίχος». «Πιο παλιά ένιωθα κάπως μόνη μου, πλέον καθόλου. Και οι συνεργάτες μου είναι και φίλοι μου. Το νιώθω ότι είναι ομαδική δουλειά.», ανέφερε.
https://www.youtube.com/watch?v=6WIxzdrHF3w
Το bullying για την καταγωγή της
«Έχω ακούσει σχόλια για την καταγωγή μου όταν ήμουν μικρή. Όταν είμαστε μικροί στεναχωριόμαστε χωρίς να καταλαβαίνουμε και να δίνουμε βαρύτητα στα πράγματα. Ίσα ίσα που αυτή η ιδιαιτερότητα για την οποία μπορεί να ντρεπόμουν, τώρα είναι η δύναμή μου. Τότε όμως στεναχωριόμουν και ένιωθα και ανασφάλεια γιατί όταν δεν μοιάζουμε με τους γύρω μας σε κάτι, νιώθουμε ότι δεν θα είμαστε αποδεκτοί, δεν θα μας αγαπάνε», είπε αρχικά η Μαρίνα Σάττι. Η Μαρίνα Σάττι πρόσθεσε στη συνέχεια: «Θυμάμαι κάποια στιγμή που φορούσα και σιδεράκια ή που φορούσα γυαλιά και ντρεπόμουν γι’ αυτό που μπορεί να μου έλεγαν κάτι και να με πείραζε. Το λέω και για όλα αυτά τα παιδιά που μπορεί να ακούνε κάποια πράγματα και να στεναχωριούνται ή να τους ρίχνει, νομίζω έχει να κάνει και πώς νιώθουν οι ίδιοι με αυτό, να νιώθουν δυνατοί».
