«Ακόμα να καταλάβουν μερικοί ότι η φύση μια μέρα θα μας καταπιεί και θα έχει δίκιο», αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανάρτησή της στο Instagram η Αποστολία Ζώη. Σε μία εξομολόγηση προχώρησε η Αποστολία Ζώη, καθώς έζησε, όπως λέει, τρομακτικές στιγμές, όταν ξέσπασε η φωτιά στην περιοχή Αδάμες. «Κοιμήθηκα το πρώτο βράδυ κάνοντας το σταυρό μου να μην έχει καεί το σπίτι μου μόλις ξυπνήσω», αναφέρει στην ανάρτησή της η γνωστή τραγουδίστρια. «Κι έτρεχα μέσα στη νύχτα να μαζέψω ό,τι προλαβαίνω σε μια ώρα μην τύχει και γυρίσει ο αέρας και εγκλωβιστώ. Τι να διαλέξεις από μια πορεία ζωής σε μια ώρα;»
«Προσπαθούσα να δω που βρίσκονται οι δημοσιογράφοι για να δω αν είναι μακριά η φωτιά από το σπίτι μου μιας και είχαν εκκενώσει το μέρος και δεν υπήρχε κάποιος εκεί να μου πει τι γίνεται. Κι έτρεχα μέσα στη νύχτα να μαζέψω ό,τι προλαβαίνω σε μια ώρα μην τύχει και γυρίσει ο αέρας και εγκλωβιστώ. Τι να διαλέξεις από μια πορεία ζωής σε μια ώρα;», έγραψε στο Instagram. «Και τώρα καλούμαστε να συνεχίσουμε.. Αφού κάηκε ο μίσος αν όχι ολόκληρος ο πνεύμονας καθαρού αέρα που είχε απομείνει γύρω μας..
Αφού χάθηκαν χιλιάδες ανυποψίαστα ζωάκια που δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από την φωτιά που θέριευε γύρω τους… Αφού χάθηκαν οι κόποι μιας ζωής μέσα σε μια νύχτα.. Αφού είδαμε ανθρώπους σε απόγνωση να προσπαθούν βάζοντας τη ζωή τους σε δεύτερη μοίρα να διασώσουν μόνοι τους το σπίτι τους… Αφού είδαμε τα πρόσωπα παιδιών να είναι θλιμμένα και αποπροσανατολισμένα από την καταστροφή…
Αφού, αφού, αφού…
Κι εγώ προσωπικά.. Κατοικώ στις πρώτες περιοχές που ξέσπασε η πυρκαγιά..
Κοιμήθηκα το πρώτο βράδυ κάνοντας το σταυρό μου να μην έχει καεί το σπίτι μου μόλις ξυπνήσω… Προσπαθούσα να δω που βρίσκονται οι δημοσιογράφοι για να δω αν είναι μακριά η φωτιά από το σπίτι μου μιας και είχαν εκκενώσει το μέρος και δεν υπήρχε κάποιος εκεί να μου πει τι γίνεται. Κι έτρεχα μέσα στη νύχτα να μαζέψω ό,τι προλαβαίνω σε μια ώρα μην τύχει και γυρίσει ο αέρας και εγκλωβιστώ. Τι να διαλέξεις από μια πορεία ζωής σε μια ώρα;
Ανελέητοι λοιπόν στην καταστροφή με τα συναισθήματα στο στήθος μας να κάνουν «πάρτι» πρέπει να συνεχίσουμε. Ακόμα να καταλάβουν μερικοί ότι η φύση μια μέρα θα μας καταπιεί και θα έχει δίκιο. Και άντε τα αρρωστημένα μυαλά δεν μπορείς να τα αλλάξεις ούτε με ψυχιατρείο. Εμείς όμως σαν χώρα μπορούμε να είμαστε προετοιμασμένοι για το επόμενο γκαζάκι ή απροσεξία ενός πολίτη ή πρωτοφανή καύσωνα που μπορεί να γίνει καταστροφή;
Μπορούμε κάθε μέρα να κάνουμε κάτι υπέρ του περιβάλλοντος μπας και καλύψουμε όλο αυτό το χάσμα ;Η θα το βάλουμε στο συρτάρι όπως καθετί που ξεθωριάζει μετά από λίγους μήνες;».