Σε συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή Love it του ΣΚΑΪ, η ηθοποιός Άννα Τσουκαλά μίλησε για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που είχε δεχθεί κατά τα πρώτα χρόνια της καριέρας της στο θέατρο, αλλά για τις απειλές που δέχθηκε και τελικά την οδήγησαν μακριά και από την Ελλάδα. Μάλιστα, η ηθοποιός μίλησε για μια κλίκα, εξηγώντας χαρακτηριστικά πως «άμα θέλουν να σε κατασπαράξουν, μπορούν να σου κάνουν μεγάλο κακό».
Συγκεκριμένα, η Άννα Τσουκαλά είπε: «Στην αρχή η ζωή στο Μανχάταν ήταν πολύ δύσκολη γιατί έφυγα με κατάθλιψη από την Ελλάδα. Ένας καθηγητής στην πρώτη δραματική σχολή που ήμουν μου είπε ότι “αν δεν κοιμηθείς μαζί μου, δεν θα συνεχίσεις, δεν θα παίξεις άλλο θέατρο”. Σου κόβουν τα φτερά σου και υπάρχει μια μεγάλη κλίκα που άμα θέλουν να σε κατασπαράξουν, μπορούν να σου κάνουν μεγάλο κακό. Ένας, μάλιστα, είχε βγάλει και ναρκωτικά και μου είπε να τα ξεκινήσω γιατί έτσι θα μου αρέσει και η ζωή που θα ξεκινήσω μαζί του. Τα πέταξα όλα και άρχισα να ουρλιάζω».
Η παρενόχληση από γνωστό σκηνοθέτη του Εθνικού και οι απειλές
Επίσης, στη συνέντευξή της προχώρησε και σε μια σοκαριστική καταγγελία, το παρασκήνιο της οποίας περιέγραψε λεπτομερώς: «Με το που βγήκα από τη σχολή δέχτηκα πάρα πολλές παρενοχλήσεις. Μεγάλος και γνωστός σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου μου είπε ότι “αν δεν κοιμηθείς μαζί μου, δεν πρόκειται να πάρεις κανένα ρόλο γιατί και η τάδε που είναι μεγάλη και τρανή ήταν μαζί μου οκτώ χρόνια, εγώ την έκανα όνομα”. Ένας άλλος σκηνοθέτης μου είπε να πάω από το δωμάτιό του να μου δώσει το επόμενο σενάριο. Με το που πήγα, έκλεισε την πόρτα και μου όρμηξε, ούρλιαζα, έκανα εμετό. Μου είπε “δεν θα ξαναπαίξεις ποτέ μαζί μου”».
Ακόμα στάθηκε και στις απειλές που δέχθηκε: «Με απείλησαν και γι’ αυτό έφυγα από την Ελλάδα. Μου έλεγαν ότι “σήκω και φύγε, μας χαλάς τη δουλειά, οι ώρες σου είναι μετρημένες”. Αυτό έγινε από έναν άνθρωπο που δούλευε σε ένα κανάλι και ήταν τελικά και ο λόγος που έφυγα». Τέλος, σημείωσε πως «αυτοί όλοι μιλάνε μεταξύ τους και λέει “μην πάρεις την Τσουκαλά γιατί δεν μας κάθεται”. Με τις καταγγελίες που βγήκαν στο φως δικαιώθηκα. Πέρασα τόσο δύσκολα, πάχαινα, αδυνάτιζα, θυμάμαι άπειρες νύχτες να κλαίω στο μαξιλάρι μου. Άνοιγε η μύτη μου κι έτρεχε αίμα».
