Εκτός από το νερό που μουλιάζουμε τα ρεβίθια, δεν πρέπει να πετάμε ούτε το νερό που βράζουμε τις πατάτες. Μετά από μελέτες του ερευνητικού οργανισμού Potatoes USA, διαπιστώθηκε ότι οι πατάτες είναι πηγή βιταμίνης C, βιταμίνης γνωστής για την αντιοξειδωτική της δράση και για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Η έρευνα έδειξε ακόμη ότι περιέχουν περισσότερο ποτάσιο και από την μπανάνα. Ένα θρεπτικό συστατικό που αποτρέπει το φούσκωμα. Άλλα θρεπτικά στοιχεία που εντοπίστηκαν κατά την έρευνα είναι η βιταμίνη B6, αλλά και ο σίδηρος. Μεγάλη ποσότητα της περιεκτικότητας της πατάτας σε αυτά τα μέταλλα και τις βιταμίνες, καταλήγει κατά το βράσιμο στο νερό και είναι κρίμα να τα αδειάζουμε στον νεροχύτη.
Η χρησιμότητα
Λόγω του αμύλου που περιέχει αυτό το νερό έχει και πηκτική ιδιότητα. Άρα, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να δέσουμε σάλτσες, σούπες και ζωμούς. Μια ιδανική επιλογή για όσους θέλουν να χρησιμοποιήσουν μια πηκτική ουσία που δεν περιέχει γλουτένη. Επίσης, αν φτιάχνουμε πουρέ και μας έχει τελειώσει το γάλα, το νερό της πατάτας θα κάνει την ίδια δουλειά με το υλικό που μας λείπει. Και ο πουρές μας θα βγει αφράτος, ανοιχτόχρωμος, αλλά και vegan, με την προϋπόθεση πάντα να μην προσθέσουμε άλλα ζωικά παράγωγα.
Πώς και πόσο διατηρείται
Μπορεί να βράσουμε πατάτες, αλλά να μην σκοπεύουμε να κάνουμε σύντομα κάποια άλλη παρασκευή στην οποία να προσθέσουμε το χρήσιμο «πατατόνερο». Μπορεί να παραμείνει στο ψυγείο για μία εβδομάδα σε ένα καλά σφραγισμένο μπουκάλι ή βάζο. Πιο μακροπρόθεσμα, μπορούμε να το βάλουμε στην κατάψυξη. Θα μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε εβδομάδες αργότερα. Αρκετά βολικό είναι να φτιάξουμε με αυτό παγάκια, τα οποία μετά θα τα προσθέτουμε στην εκάστοτε συνταγή.
