Δίκη Ζακ Κωστόπουλου: "Η εντύπωσή μου ήταν ότι τον σκότωσαν στο ξύλο", κατέθεσε συνταξιούχος γυναίκα αστυνομικός και αυτόπτης μάρτυρας στην επίθεση στο Ζακ Κωστόπουλο.
Στη δίκη για το θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου κατέθεσε γυναίκα συνταξιούχος αστυνομικός, η οποία ήταν αυτόπτης μάρτυρας του θανατηφόρου ξυλοδαρμού. Συγκεκριμένα είπε: «Η εντύπωσή μου ήταν ότι τον σκότωσαν στο ξύλο. Και πολύ πιο γρήγορα θα μπορούσε να είχε φύγει από τη ζωή. Ήταν πολύ δυνατά τα χτυπήματα. Τους φώναζα ”θα τον σκοτώσετε, και επέμεναν, έξαλλοι”. Αισθανόμουν ότι τον χτυπούσαν με τέτοιο τρόπο για να τον τιμωρήσουν. Ήταν η οργή…». Νωρίτερα, η μάρτυρας είχε καταθέσει στο δικαστήριο πώς ξεκίνησε το επεισόδιο. Όπως είπε στην περιγραφή της: «Είδα έναν κύριο να πετάει κάτι πάνω στη βιτρίνα, μάλλον πέτρα, 3-4 φορές. Θεώρησα ότι κάποιον ήθελε να βρει με αυτή. Είδα τη βιτρίνα θρυμματισμένη και έναν νεαρό στην προθήκη να προσπαθεί να βγει. Ήταν κατατρομαγμένος, πανικοβλημένος και προσπαθούσε να βγει. Ο ίδιος κύριος και ένας άλλος, κλωτσώντας τον τόσο δυνατά που το κεφάλι του τιναζότανε και πήγαινε πίσω… Φώναζα ”έλεος, θα τον σκοτώσετε! Σταματήστε”.
Πλησίασα σε απόσταση δύο μέτρων. Είδα τον πρώτο κύριο να ρίχνει μια κλωτσιά και να πέφτει ένα μεγάλο κομμάτι τζάμι στο κεφάλι του νεαρού, ο οποίος έπιασε τον λαιμό του. Φώναζα ”καρατομήθηκε!”. Εγώ ούρλιαζα και έκλεισα τα μάτια. Όταν τα άνοιξα, είδα το νεαρό στο πεζοδρόμιο και αυτοί, έξαλλοι, έβριζαν και τον χτυπούσαν. Φώναζα εγώ… Μπροστά από εμένα ένας κύριος προσπαθούσε να τους απωθήσει και εγώ ήμουν από πίσω του. Δεν θα το ξεχάσω… Ο νεαρός είχε ορθάνοιχτα τα μάτια του και ήταν καρφωμένα στα δικά μου και τα χείλη του τρεμόπαιζαν. Δεν μπορούσα να συνέλθω για μήνες. (σ.σ.: η μάρτυρας κλαίει). Σαν να ήθελε κάτι να μου πει… ”Βοήθεια”, ίσως; Ήταν παρά πολύ κοντά μου. Ακόμα τον θυμάμαι. Το πρόσωπό του… δεν μπορώ… τίποτα άλλο…». Πάντως, το δικαστήριο συνεχίζεται στις 7 Δεκεμβρίου.
“Δεν είδα μαχαίρι”
Η μάρτυρας υποστήριξε ότι ο Ζακ δεν κρατούσε μαχαίρι: «Δεν είδα μαχαίρι. Τα χέρια… ήταν καταματωμένος παντού… στο κεφάλι του. Παντού αίματα. Και την ώρα που έπεσε το μεγάλο κομμάτι από την τζαμαρία… Και συνέχιζαν να τον κλωτσούν. Δεν είχε μαχαίρι, με τίποτα. Τα χέρια του ήταν πάνω στα τζάμια. Εκ των υστέρων μάθαμε ότι κρατούσε μαχαίρι. Δεν είδα εγώ κανένα μαχαίρι».
Η οργή της μητέρας του Ζακ Κωστόπουλου
Οι τόνοι ανέβηκαν στη δικαστική αίθουσα όταν η υπεράσπιση των αστυνομικών εμφάνισε ένα κομμάτι γυαλί που προσομοίαζε με εκείνο που άρπαξε το θύμα μετά την επίθεση που είχε δεχτεί. Τότε η μητέρα του Ζακ Ελένη Κωστοπούλου, φώναξε: «Απ’ όλα τα ματωμένα τζάμια, αυτό βρήκατε να φέρετε; Δεν είναι το αληθινό αυτό. Δεν μας σέβονται καθόλου! Ντροπή!», με τη δικηγόρο των αστυνομικών να απαντά: «Και εγώ μάνα είμαι, και σέβομαι».
Στο δικαστήριο κατέθεσε μάρτυρας αστυνομικός, ο οποίος υποστήριξε ότι οι ενέργειες των συναδέλφων του ήταν απολύτως απαραίτητες για να θέσουν σε περιορισμό τον 33χρονο ακτιβιστή: «Θεωρώ πως ήταν απολύτως αναγκαία η βία που ασκήθηκε. Μου είπαν ότι πήρε ένα κομμάτι γυαλί στο χέρι και επιτέθηκε εναντίον αστυνομικού και μέλους του ΕΚΑΒ. Όταν έγινε η σύλληψη ήταν ξαπλωμένος στο έδαφος. Πιστεύω ότι η βία που ασκήθηκε ήταν ανάλογη της αντίστασης. Έπρεπε να ακινητοποιηθεί, να αφοπλιστεί και να χειροπεδηθεί. Δεν γνωρίζω αν υπήρχε ηπιότερος τρόπος, δεν ήμουν εκεί, για να γνωρίζω τα πλήρη γεγονότα».
Η κατάθεση του ιατροδικαστή
Νωρίτερα κατέθεσε ο ιατροδικαστής Σωκράτης Τσαντίρης, ο οποίος ορίστηκε από την οικογένεια του Ζακ Κωστόπουλου ως τεχνικός σύμβουλος. Υποστήριξε ότι τα θανατηφόρα χτυπήματα ήταν εκείνα που δέχθηκε στο κεφάλι: «Αυτοί που συμμετείχαν στις κακώσεις της κεφαλής, κάποια από αυτά τα χτυπήματα είναι υπεύθυνα για τον θάνατο», τόνισε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τον πραγματογνώμονα, τα πιο σοβαρά τραύματα που συνέβαλαν στις ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις του μυοκαρδίου ήταν τα βαριά θλαστικά.
Ο ιατροδικαστής ανέφερε χαρακτηριστικά: «Τα σοβαρότερα δεν είναι οι εκδορές, αλλά τα χτυπήματα στο κεφάλι. Αυτά που δέχθηκε δηλαδή στο πρώτο στάδιο, κατά την έξοδό του από την τζαμαρία. Αυτά μπορώ να συνδέσω με ασφάλεια με τον θάνατο. Το δεύτερο στάδιο, κατά τη σύλληψή του, είναι τραύματα στα χέρια και στα πόδια, είναι οι πιο ελαφρείς τραυματισμοί που υπήρχαν», εξηγώντας ότι κάποια από αυτά τα χτυπήματα οδήγησαν στην αλληλουχία των γεγονότων.
