Ένα συγκινητικό κείμενο έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ο Αύγουστος Κορτώ για τον τραγικό θάνατο της οκτάχρονης Όλγας, ο οποίος συγκλόνισε όλη την Ελλάδα. Το απόγευμα της 17ης Νοεμβρίου η μικρή Όλγα βρισκόταν σε εργοστάσιο στο Κερατσίνι και στεκόταν μπροστά στη μεταλλική πόρτα, βάρους μισού τόνου. Σε σχετικό βίντεο φαίνεται το κορίτσι να βάζει το χέρι του μπροστά στην πόρτα, πιστεύοντας ότι αυτή λειτουργεί με φωτοκύτταρο. Όταν, όμως, είδε ότι η πόρτα δεν σταματούσε έκανε ένα βήμα πίσω και στη συνέχεια έκανε πάλι ένα βήμα μπροστά. Όμως, δεν πρόλαβε, με αποτέλεσμα η πόρτα να την σφηνώσει.Το κοριτσάκι πάλευε να αναπνεύσει, ωστόσο κανείς δεν την βοήθησε. Άτομα πέρασαν από δίπλα της την ώρα που ψυχορραγούσε, αλλά κανείς δεν προσπάθησε να τη σώσει από τον θάνατο.
Η Όλγα δεν αναπνέει πια, δεν μιλάει, δεν γελάει, δεν ζει…
Ο Αύγουστος Κορτώ, στην ανάρτησή του, περιγράφει όσα πιθανόν σκεφτόταν η μικρή Όλγα λίγο πριν αφήσει την τελευταίας της πνοή, μόνη και αβοήθητη.
«”Γυφτάκι,” σκέφτονταν και προσπερνούσαν.
Πρώτα, φοβήθηκα. Τρόμος, πανικός! Παγιδεύτηκα!
Ο φόβος είναι αόρατος.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν και προσπερνούσαν.
Έπειτα, πόνεσα. Πόνος φριχτός στο στήθος, στα πλευρά!
Ο πόνος είναι αόρατος.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν και προσπερνούσαν.
Ύστερα, δεν μπορούσα να ανασάνω. Πνίξιμο, πνίξιμο, αέρα!
Η ανάσα είναι αόρατη.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν και προσπερνούσαν.
Ώρα πολλή με προσπερνούσαν: “Γυφτάκι, γυφτάκι, γυφτάκι”.
Στο τέλος, πέθανα.
Τουλάχιστον, τέλος ο πόνος, ο φόβος. Τέλος η πνοή.
Ο θάνατος είναι αόρατος.
Εγώ;
Εγώ, νομίζω, δεν θα προσπερνούσα» γράφει ο Αύγουστος Κορτώ.
Τα λόγια αυτά συνοδεύουν τη φωτογραφία του κοριτσιού το οποίο είναι πεσμένο σε ασφαλτένιο δρόμο και φαίνεται να αργοπεθαίνει.
