Μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε στην ΕΡΤ η Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη, η οποία μάλιστα συγκινήθηκε όταν αναφέρθηκε στα παιδιά της. Μεταξύ άλλων, η κ. Αγγελοπούλου αναφέρθηκε στην περίοδο που αντιμετώπισε σοβαρότατο πρόβλημα υγείας, ενώ αμέσως μετά μια ανάλογη δυσάρεστη συνθήκη αντιμετώπισε και ο σύζυγός της, Θόδωρος Αγγελόπουλος.
«Σκεφτείτε τη μέρα που θα γιορτάζουμε και για τον κορονoϊό»
«Να αγχωθείς επειδή κινδυνεύει η ζωή σου, το καταλαβαίνω. Για οποιοδήποτε άλλο λόγο όχι. Επειδή εγώ έχω περάσει από μία κατάσταση που σκέφτεσαι αν θα ζήσω, αν θα είμαι εντάξει και έτσι όπως ήμουν -και μιλάω πολύ σοβαρά τώρα- όλα τα άλλα μπαίνουν σε δεύτερο ρόλο. Υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι που έχουν περάσει περιπέτειες. Σήμερα φοράμε το κορδελάκι αυτό επειδή είναι η μέρα κατά του AIDS, την άλλη είναι για τους καρκίνους των γυναικών, στις μέρες μας έχουμε την πανδημία, γιορτάζουμε τόσα πράγματα που μπορέσαμε και χτυπήσαμε. Σκεφτείτε τη μέρα που θα γιορτάζουμε και για τον κορονoϊό, που όντως έφυγαν θύματα αλλά μπορέσαμε και το ξεπεράσαμε…» είπε αρχικά.
«Όταν έχεις περάσει στη ζωή σου τέτοιες δοκιμασίες, τις οποίες εγώ έχω περάσει και με τον Θόδωρο όταν κινδύνεψα να τον χάσω μερικές φορές… Όταν βάζεις τον άλλο στο ασθενοφόρο, όταν μπαίνει, κλείνουν οι πόρτες και δεν ξέρεις αν θα βγει ξανά, τότε βλέπεις ότι μεγαλώνεις τον πίνακα του ορίζοντα. Με τι θέλω να ασχοληθώ και πόσο σοβαρά θέλω να ασχοληθώ με διάφορα πράγματα; Δεν το έχετε δει κι εσείς στη ζωή σας;» συμπλήρωσε.
«Κατέρρευσα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες»
Μάλιστα, η Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη διηγήθηκε πώς κατέρρευσε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Όταν τελείωσαν οι Ολυμπιακοί, τέλος του 2004, συνέβησαν όλα αυτά. Πήγα πρώτη φορά διακοπές με τα παιδιά στο σπίτι στο βουνό και εκεί κατέρρευσα. Έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι. Μου έκαναν εξετάσεις και έλεγε στον Θόδωρο ο γιατρός φοβισμένος ότι το αίμα μου είναι σαν νερό, δεν αναλάμβανε. Του έλεγε να με πάει στο νοσοκομείο. Εγώ δεν ήθελα να μπω στο νοσοκομείο για να περάσω Πρωτοχρονιά με τα παιδιά μου. Όπου σερνόμουν κυριολεκτικώς. Μπήκα στο νοσοκομείο για να κάνω εξετάσεις και εγώ σηκώθηκα μετά και έφυγα να γυρίσω πίσω στα παιδιά – ήταν ακόμα μικρά. Έπρεπε να μείνω στο νοσοκομείο. Όπως και έγινε! Με αναλαμβάνουν και με σώζουν. Γυρίζει ο Θόδωρος στην Αθήνα με τα παιδιά και αρρωσταίνει με την καρδιά του» διηγήθηκε η ίδια.
Μάλιστα, εμφανώς συγκινημένη συνέχισε: «Θυμάμαι τότε τον γιο μας, έβλεπε να τρέμει το χέρι του, και του έλεγε ‘αχ ρε μπαμπά να μην είμαστε πιο μεγάλοι να σε βοηθήσουμε’. Και θυμάμαι να μου λέει η Καρολίνα, τότε είχε κατέβει με τα παιδιά, ‘μαμά πάω το βράδυ -αγάπη μου- και ακούω αν αναπνέει…’. Και εγώ ήμουν στο νοσοκομείο τότε! Λοιπόν όταν τα περάσεις αυτά, πεις ότι μπόρεσες και τα ξεπέρασες, τα βλέπεις όλα με διαφορετική οπτική. Τι αξίζει να κάνω, πού αξίζει να δοθώ, τι έχασα και αξίζει να το αναπληρώσω, πώς μπορώ να μάθω τους γύρω μου για αυτά τα πράγματα… Για αυτό μιλάω με γυναίκες πολύ όπου πηγαίνω. Με λίγα λόγια, επειδή το ρίξαμε λίγο και είναι λογικό γιατί η ζωή μας δεν είναι μόνο γέλια και χαρές, αυτό που μου έδωσε αυτή η χρονιά είναι αυτή η επικοινωνία με τον κόσμο και δεν το αλλάζω με τίποτα».