Στην παρούσα μελέτη αποτιμάται ο γερμανικός/βερολινέζικος φιλελληνισμός. Αναδεικνύονται τα σύνθετα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του φιλελληνικού κινήματος και ο καθοριστικός ρόλος της Ελληνικής Επανάστασης για τη σύζευξη του κλασικισμού, του ανθρωπισμού, του ρομαντισμού και του φιλελευθερισμού στην Ευρώπη της μεταναπολεόντειας περιόδου και ειδικότερα στον γερμανικό χώρο, ο οποίος αποζητούσε την πολιτική του ανασυγκρότηση.
Η Φιλελληνική Κίνηση με τις διάφορες εκδηλώσεις συμπάθειας προς τους Έλληνες, που υπήρχε και πριν από την Επανάσταση, ενισχύεται ειδικά μετά τη διακήρυξη του καθηγητού της Ιατρικής Chistian Wilhelm Hufeland. Φιλελληνικά ποιήματα, τραγούδια, άρθρα εφημερίδων, φιλελληνικές εταιρείες και σύλλογοι, έρανοι και υλικό ιατρικής βοήθειας είναι μερικές από τις εκδηλώσεις προς τους Έλληνες. Ο αγώνας των Ελλήνων συγκίνησε ιδιαίτερα νέους με ή χωρίς στρατιωτική εκπαίδευση που προέρχονταν από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, με διαφορετικό μορφωτικό επίπεδο και επάγγελμα. Οι επιστολές που έγραφαν σε συγγενείς και φίλους ενθουσίαζαν και παρακινούσαν και άλλους συμπατριώτες τους να έλθουν στην Ελλάδα. Η γοητεία που ασκούσε σε όλους ο ηρωικός θάνατος για την ελευθερία στο χέρι του αλλόθρησκου δυνάστη, οι άνισοι αγώνες και οι θυσίες γίνονται δυναμικά σύμβολα που νοηματοδοτούνται από τη Γερμανία.
Τα δύο μέρη που συνθέτουν την παρούσα μετάφραση αποτελούν τα αντίστοιχα κεφάλαια της πρώτης ενότητας του βιβλίου Προσεγγίσεις για την Ελλάδα. Ο Φιλελληνισμός και οι Γερμανοελληνικές Εταιρείες του Βερολίνου του ομότιμου Καθηγητή Bernd Sösemann.
