«Ver Lefter’e, Yaz Deftere», «Δώσε στον Λευτέρη, θα γράψει στο τεφτέρι», φώναζαν οι οπαδοί της Φενέρμπαχτσε για τον ελληνικής καταγωγής παίκτη Λευτέρη Αντωνιάδη. Ο Αντωνιάδης γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1925 στην Πριγκηπόνησο της Προποντίδας, όπου ζούσε η οικογένειά του και ο πατέρας του βιοποριζόταν ως ψαράς. Ήταν μικρόσωμος και του κόλλησαν το παρατσούκλι “Κιουτσούκ” (τουρκικά ο μικρός). Έτσι, το τουρκικό επώνυμό του καταγράφηκε ως Κιουτσουκαντωνιάδης.
Άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Τακσίμ Σπορ και το 1947 πήρε μεταγραφή στη Φενερμπαχτσέ. Έπαιξε στη Φιορεντίνα, τη Νις, επέστρεψε στη Φενερμπαχτσέ, με την οποία αγωνίστηκε σχεδόν ως το τέλος της καριέρας του. Το 1964 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ αν και ήταν ήδη 39 ετών. Όμως πρόλαβε να αγωνιστεί μόνο σε πέντε ματς σκοράροντας δύο γκολ. Τραυματίστηκε σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης και αναγκάστηκε να τερματίσει την καριέρα του.
Ο καθηγητής
Απέκτησε και το παρατσούκλι Ordinaryüs, δηλαδή καθηγητής, διότι είχε άνεση στο σκοράρισμα και σχεδόν πάντα έβρισκε τα δίκτυα με σιγουριά. Το όνομά του είναι θρύλος μεταξύ των οπαδών της Φενερμπαχτσέ, οι οποίοι ακόμα τραγουδούν το σύνθημα: ‘Ver Lefter’e, Yazsin Deftere’, που σημαίνει «Δώσε στον Λευτέρη, θα γράψει στο τεφτέρι». Αγωνίστηκε 50 φορές στην τουρκική εθνική ομάδα, αν και επισήμως αναφέρονται 46 συμμετοχές, τις 9 ως αρχηγός. Οι άλλες τέσσερις ήταν με την ολυμπιακή ομάδα. Υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας που τιμήθηκε με το Χρυσό μετάλλιο της τουρκικής ομοσπονδίας.
Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο εργάστηκε ως προπονητής. Αρχικά στην Αθήνα στο Αιγάλεω κι έπειτα στη Νότια Αφρική στη Supersport United του Γιοχάνεσμπουργκ. Το 1967 επέστρεψε στην Τουρκία, όπου δούλεψε ως προπονητής κυρίως στις ομάδες Σαμσουνσπόρ, Ορντουσπόρ, Μερσίν Ιντμάν Γιουρντού και Μπόλουσπορ. Πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2012 σε ηλικία 86 ετών σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, όπου νοσηλευόταν με προβλήματα υγείας τις τελευταίες ημέρες.
