Πρόταση μομφής: Η κοινωνία δείχνει να μην επιθυμεί ούτε την όξυνση, ούτε τις παλαιοκομματικές τακτικές και τα «τσιτάτα», αλλά ούτε και την ακραία πόλωση.
Και αυτός ακριβώς που λέει ο τίτλος σύγκριση ή πόλωση είναι το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες, βλέποντας την εικόνα από την συζήτηση για την πρόταση μομφής στο κοινοβούλιο. Από την μια πλευρά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος επέλεξε να κάνει έναν πλήρη απολογισμό της κυβερνητικής πολιτικής και να την συγκρίνει με την κατάσταση που επικρατούσε στην χώρα κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Στον αντίποδα ο Αλέξης Τσίπρας, του οποίου η επιλογή ήταν η ακραία πόλωση σε όλα τα ζητήματα της επικαιρότητας, διανθίζοντας την ομιλία του με προσωπικούς χαρακτηρισμούς για τον ίδιο τον πρωθυπουργό, υπουργούς, αλλά και το σύνολο της κυβέρνησης.
Και αποτελεί αυτή η ομιλία την πιο τρανή απόδειξη της στρατηγικής που έχει επιλέξει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ακολουθήσει τους επόμενους μήνες .Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει κατ’ αρχάς το αίτημα για εκλογές και για αλλαγή κυβέρνησης, παρά το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται εν μέσω πανδημίας, που όπως χαρακτηριστικά είπε και ο Αλέξης Τσίπρας, η κυβέρνηση είναι ανίκανη να διαχειριστεί. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς γίνεται πριν μερικούς μήνες ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας να απορρίπτει το αίτημα των εκλογών, γιατί η χώρα ήταν εν μέσω πανδημίας και τώρα που κατά την δική του άποψη η χώρα είναι σε άσχημη επιδημιολογική κατάσταση να ζητά εκλογές.
Εργαλειοποίηση των καταστροφών
Η ίδια στρατηγική φαίνεται ότι περιλαμβάνει και εργαλειοποίηση όλων των φυσικών καταστροφών, αφού η αξιωματική αντιπολίτευση δια στόματος του κ. Τσίπρα ζήτησε από την κυβέρνηση να απολογηθεί για την επιχειρησιακή διαχείριση της πρόσφατης κακοκαιρίας και της έντονης χιονόπτωσης, αναφερόμενη όμως σε έναν δρόμο, όπως η Αττική Οδός που η διαχείρισή της ανήκει σε ιδιώτες, για τους οποίους ο κ. Τσίπρας δεν είπε απολύτως τίποτα. Αντιθέτως είχε πολλά να πει ακόμη και για επαφές κορυφαίων υπουργών με υπόδικους που εκβίαζαν και συνδιαλέγονταν με το Μέγαρο Μαξίμου. Με τον τρόπο αυτό ο κ. Τσίπρας έβαλε στο κάδρο και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, διερωτώμενος αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει ποιος κυβερνά την χώρα.
Ο φόβος των δημοσκοπήσεων
Η αλήθεια είναι ότι είχαμε αρκετό καιρό να ακούσουμε τέτοιου είδους εκφράσεις, αλλά και μια τέτοια προσωπική επίθεση στον πρωθυπουργό. Ωστόσο επειδή τα πάντα έχουν την εξήγησή τους, πολλοί εκτίμησαν ότι αυτή η στάση του κ. Τσίπρα, όπως και η κατάθεση της πρότασης μομφής, έγινε υπό τον φόβο των δημοσκοπήσεων, που δείχνουν άνοδο του ΚΙΝΑΛ, αλλά και της ταυτόχρονης παγιοποίησης της διψήφιας διαφοράς της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλοι πάλι εκτίμησαν ότι η πρόταση μομφής κατατέθηκε ώστε να συσπειρωθούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι εκ των οποίων έχουν αρκετές ενστάσεις για την πορεία του κόμματος και την στρατηγική που ακολουθεί, απόψεις που θα καταθέσουν άλλωστε και στο επικείμενο συνέδριο.
Αποτίμηση και αυτοκριτική
Την ίδια ώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε μια πολύ απλή επιλογή. Παρέκαμψε τις προσωπικές αναφορές και τα «τσιτάτα» του κ. Τσίπρα και προχώρησε σε μια αποτίμηση του κυβερνητικού έργου χωρίς υπερβολές και με μεγάλες δόσεις αυτοκριτικής για τους τομείς που η κυβέρνηση δεν έχει ολοκληρώσει το έργο της ή έχει καθυστερήσει. Αυτή η τακτική που θα ακολουθήσει και τους επόμενους μήνες ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε άμεση σύνδεση με αυτό που επιθυμεί η κοινωνία. Και ποιό είναι αυτό; Η κοινωνία δείχνει να μην επιθυμεί ούτε την όξυνση, ούτε τις παλαιοκομματικές τακτικές και τα «τσιτάτα», αλλά ούτε και την ακραία πόλωση.
Η κοινωνία επιθυμεί κανονικότητα, ανάπτυξη, εύρωστη οικονομία, λύσεις για την ακρίβεια και την ανεργία και όχι μια μόνιμη ατζέντα καταστροφολογίας. Αυτό το μήνυμα εκπέμπουν εδώ και μήνες οι πολίτες. Και από ό,τι φαίνεται, κάποιοι το λαμβάνουν και παράλληλα απολαμβάνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών και κάποιοι άλλοι το αγνοούν και περιστρέφονται γύρω από την μιζέρια και την μικροπολιτική. Μόνο που σε αυτήν την χώρα αποφασίζουν οι πολίτες και όχι τα κομματικά επιτελεία που επιλέγουν στρατηγικές.
