Για 14η ημέρα συνεχίζεται η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, με τους πρόσφυγες να ξεπερνούν το 1 εκ. και την κατάσταση να προμηνύεται πολύ χειρότερη. Ο πόλεμος των δύο χωρών συνεχίζεται με τον απλό κόσμο να πλήττεται περισσότερο από όλους. Οι εικόνες αμάχων που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και γονιών που αποχαιρετούν τα νεκρά παιδιά τους μόνο θλίψη και οργή προκαλούν. Δυστυχώς, αυτές οι εικόνες αντί να μειώνονται γίνονται διαρκώς περισσότερες με τις τελευταίες αναρτήσεις της Olena Zelenska, γυναίκας του προέδρου της Ουκρανίας, να μας υπενθυμίζουν ότι τα μεγαλύτερα θύματα του πολέμου είναι τα παιδιά, και κυρίως εκείνα που χρήζουν νοσηλείας, όπως τα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο.
Η συγκλονιστική ανάρτηση της συζύγου του Ζελένσκι: “Δείξτε αυτές τις φωτογραφίες στις Ρωσίδες”
Η Πρώτη Κυρία της Ουκρανίας, η οποία αρνήθηκε να εγκαταλείψει την χώρα της, κάνει διαρκώς αναρτήσεις τις τελευταίες ημέρες περιγράφοντας την καθημερινότητα στην πατρίδα της και κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τα παιδιά και τους ασθενείς των νοσοκομείων. «Είναι αδύνατο να παραμείνεις ήρεμη όταν οι νεαροί ασθενείς από το παιδιατρικό νοσοκομείο, το οποίο ειδικεύεται στις πιο περίπλοκες καταστάσεις υγείας, βρίσκονται τώρα σε καταφύγια. Τα παιδιά μας, όμως, θα έχουν καλύτερες συνθήκες», έγραψε πριν ευχαριστήσει για τις προσφορές βοήθειας από άλλες χώρες. «Λαμβάνω και επεξεργάζομαι προτάσεις για ανθρωπιστική βοήθεια από όλο τον κόσμο. Με προσεγγίζουν για θέματα, όπως οι θεραπείες καρκίνου και η βοήθεια σε παιδιά που δεν έχουν γονείς ή οι συνθήκες εκπαίδευσης».
‘Είναι σημαντικό να ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνοι’
Στη συνέχεια έκανε αναφορά στην Πολωνία, τη Γαλλία, την Τουρκία και τη Λιθουανία, χώρες με τις οποίες συνεργάζεται για την προσφορά τους στον τομέα της υγείας και της εκπαίδευσης και κατέληξε τονίζοντας πως τα παιδιά της Ουκρανίας θα επανέλθουν τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά για να ζήσουν ειρηνικά στη χώρα τους. «Είναι σημαντικό να ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνοι. Η Ουκρανία τώρα μάχεται για όλο τον κόσμο», έκλεισε την επιστολή της, την οποία συνόδευσε με φωτογραφίες από παιδιά που εγκαταλείπουν το νοσοκομείο για να βρεθούν σε καταφύγια ή βρίσκονται ήδη σε αυτά προσπαθώντας να συνεχίσουν τις θεραπείες τους.
Επίσης, δημοσίευσε μια ανοιχτή επιστολή απευθυνόμενη στη διεθνή κοινότητα, στην οποία γράφει:
«Πρόσφατα, ένας συντριπτικός αριθμός μέσων ενημέρωσης από όλο τον κόσμο έχουν επικοινωνήσει μαζί μου ζητώντας συνέντευξη. Αυτή η επιστολή είναι η απάντησή μου σε αυτά τα αιτήματα και είναι η μαρτυρία μου από την Ουκρανία. Αυτό που συνέβη μόλις πριν από περισσότερο από μια εβδομάδα ήταν αδύνατο να το πιστέψει κανείς. Η χώρα μας ήταν ειρηνική. Οι πόλεις, οι κωμοπόλεις και τα χωριά μας ήταν γεμάτα ζωή. Στις 24 Φεβρουαρίου, όλοι ξυπνήσαμε με την ανακοίνωση μιας ρωσικής εισβολής. Τα τανκς διέσχισαν τα ουκρανικά σύνορα, αεροπλάνα μπήκαν στον εναέριο χώρο μας, εκτοξευτές πυραύλων περικύκλωσαν τις πόλεις μας.
Παρά τις διαβεβαιώσεις από φορείς προπαγάνδας που υποστηρίζονται από το Κρεμλίνο, οι οποίοι την αποκαλούν “ειδική επιχείρηση”, πρόκειται, στην πραγματικότητα, για μαζική δολοφονία Ουκρανών αμάχων. Ίσως το πιο τρομακτικό και καταστροφικό αυτής της εισβολής είναι τα παιδιά, που έχουν πέσει θύματα. Η οκτάχρονη Alice που πέθανε στους δρόμους της Okhtyrka ενώ ο παππούς της προσπαθούσε να την προστατεύσει. Ή η Polina από το Κίεβο, που πέθανε στους βομβαρδισμούς μαζί με τους γονείς της. Ο 14χρονος Arseniy χτυπήθηκε στο κεφάλι από συντρίμμια και δεν μπόρεσε να σωθεί γιατί τo ασθενοφόρο δεν μπόρεσε να φτάσει εγκαίρως λόγω των πυρκαγιών, που είχαν ξεσπάσει.
Όταν η Ρωσία λέει ότι δεν διεξάγει πόλεμο εναντίον αμάχων, φωνάζω πρώτα τα ονόματα αυτών των δολοφονημένων παιδιών.
Οι γυναίκες και τα παιδιά μας ζουν πλέον σε καταφύγια και υπόγεια. Πιθανότατα έχετε όλοι δει αυτές τις εικόνες από τους σταθμούς του μετρό του Κιέβου και του Χάρκοβο, όπου οι άνθρωποι κείτονται στα πατώματα με τα παιδιά και τα κατοικίδια ζώα τους – παγιδευμένοι κάτω από τη γη. Αυτά είναι απλώς συνέπειες του πολέμου για κάποιους. Για τους Ουκρανούς είναι πλέον μια φρικτή πραγματικότητα. Σε ορισμένες πόλεις, οι οικογένειες δεν μπορούν να βγουν από τα καταφύγια για αρκετές συνεχόμενες ημέρες λόγω των αδιάκριτων και εσκεμμένων βομβαρδισμών των μη στρατιωτικών υποδομών. Το πρώτο νεογέννητο του πολέμου, είδε το τσιμεντένιο ταβάνι του υπογείου, η πρώτη του ανάσα ήταν ο στυφός αέρας του υπόγειου και το υποδέχτηκε μια κοινότητα παγιδευμένη και τρομοκρατημένη. Σε αυτό το σημείο, υπάρχουν αρκετές δεκάδες παιδιά που δεν γνώρισαν ποτέ γαλήνη στη ζωή τους. Αυτός ο πόλεμος διεξάγεται εναντίον του άμαχου πληθυσμού και όχι μόνο μέσω βομβαρδισμών».
Στη συνέχεια ευχαρίστησε για την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας και των γειτονικών χωρών που έχουν υποδεχτεί πρόσφυγες και κάλεσε τα παγκόσμια ΜΜΕ να συνεχίσουν να προβάλλουν εικόνες από την βομβαρδισμένη Ουκρανία καθώς όπως λέει «κάθε κομμάτι απόδειξης (των βομβαρδισμών) είναι ζωτικής σημασίας». «Με αυτήν την επιστολή, καταθέτω και λέω στον κόσμο: ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι πόλεμος “κάπου εκεί έξω”. Αυτός είναι ένας πόλεμος στην Ευρώπη, κοντά στα σύνορα της ΕΕ», ανέφερε στη συνέχεια. «Αν δεν σταματήσουμε τον Πούτιν, ο οποίος απειλεί να ξεκινήσει πυρηνικό πόλεμο, δεν θα υπάρχει ασφαλές μέρος στον κόσμο για κανέναν από εμάς. Θα νικήσουμε. Επειδή είμαστε ενωμένοι. (Έχουμε) Ενότητα για την αγάπη, για την Ουκρανία. Δόξα στην Ουκρανία», κατέληξε.