Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ - Μανιός: Ο Νίκος Μανιός κάλεσε στρατιωτικούς και πολιτικούς να ανατρέψουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη
Ο Άδωνις Γεωργιάδης, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Νίκου Μανιού, που συνέκρινε τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τον Τούρκο Ιμπραήμ και ζήτησε από τους στρατιωτικούς να τον ανατρέψουν, χαρακτηρίζει το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ως «διαγωνισμό ανοησίας». Σε ανάρτησή του στο Twitter, ο Άδωνις Γεωργιάδης παραθέτει βίντεο από την τοποθέτηση του Νίκου Μανιού στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και γράφει: «Τελικά το συνέδριο τους έχει εξελιχθεί σε διαγωνισμό ανοησίας! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δηλαδή ο εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας, είναι ο Ιμπραήμ και χειρότερος, δηλαδή χειρότερος και από έναν ξένο σφαγέα κατακτητή και να ενωθούν για να τον ρίξουν με τους πολιτικούς και οι στρατιωτικοί! Δηλαδή;»
Ο Νίκος Μανιός είχε πει από το βήμα του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. «Η πολιτική δεν είναι μόνο διακηρύξεις, είναι δράση. Για μένα, και το έχω πει από την 1η Δεκεμβρίου του 2019, κατέκτησε την Ελλάδα ο Ιμπραήμ. Έτσι χαρακτήρισα τον Μητσοτάκη το 2019 σε ένα αντίστοιχο συνέδριο και ένας σύντροφος μού είπε “Ιμπραήμ και χειρότεροςˮ. Έχουμε μπροστά μας τον Ιμπραήμ. Μία είναι η λύση: και οι καραβανάδες οι σημερινοί, οι στρατευμένοι και οι πολιτικοί πρέπει να ενωθούμε ενάντια σε αυτούς που μας έχουν στο ίδιο καθεστώς από το 1824. Αν δεν διαβάσουμε την ιστορία μας, δεν μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα μπρος».
Φρέσκιες ιδέες, φρέσκα μυαλά.
Μανιός: "Καραβανάδες" και πολιτικοί να ενωθούμε ενάντια σε όσους μας έχουν στο ίδιο καθεστώς από το 1824 #Συνεδριο_Συριζα pic.twitter.com/sT1kE6bzI1
— Ομάδα Αλήθειας (@omadaalithias) April 16, 2022
Ο Ιμπραήμ και το σχέδιο για απόβαση στην Πελοπόννησο
Ο Ιμπραήμ πασάς ήταν Οθωμανός στρατιωτικός και χεδίβης της Αιγύπτου. Υπήρξε γνωστός από την εκστρατεία του στην Πελοπόννησο. Σύμφωνα με το «Σαν σήμερα», στις 4 Ιουλίου 1824 η αρμάδα του Ιμπραήμ με 17.000 άνδρες απέπλευσε με προορισμό την Κρήτη. Το σχέδιο του Ιμπραήμ προέβλεπε τη συνδυασμένη επίθεση του Τουρκικού και Αιγυπτιακού στόλου στα επαναστατημένα νησιά του Αιγαίου, ως απαραίτητη προϋπόθεση για απόβαση στην Πελοπόννησο.
Έτσι, ο τουρκικός στόλος κατέστρεψε τα Ψαρά (20 Ιουνίου 1824), ενώ ο αιγυπτιακός προσπάθησε ανεπιτυχώς να καταλάβει τη Σάμο, αφού συνάντησε ισχυρή αντίσταση από τον ελληνικό στόλο στη Ναυμαχία του Γέροντα (28 Αυγούστου 1824). Τότε, ο Ιμπραήμ αποφάσισε να ξεχειμωνιάσει στη Σούδα και να επαναλάβει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις την άνοιξη του 1825. Από την άλλη πλευρά, ο ελληνικός στόλος αδρανούσε, λόγω έλλειψης χρημάτων, αλλά και του αδελφοκτόνου σπαραγμού.
Το κάστρο της Μεθώνης
Ο Ιμπραήμ επέσπευσε την απόβαση στην Πελοπόννησο, όταν πληροφορήθηκε την εμφύλια διαμάχη που μαίνονταν στην περιοχή. Στις 26 Φεβρουαρίου 1825 αποβιβάστηκε ανενόχλητος στη Μεθώνη με 4.000 πεζούς και 400 ιππείς και κατέλαβε το κάστρο της πόλης. Τις επόμενες μέρες ενισχύθηκε με νέες δυνάμεις και ο συνολικός αριθμός του πεζικού του έφθασε τις 15.000. Μέχρι τα τέλη Απριλίου είχε καταλάβει τα στρατηγικά κάστρα της Κορώνης και της Πύλου (Νεόκαστρο), αφού προηγουμένως είχε νικήσει τους Έλληνες στα Κρεμμύδια (7 Απριλίου 1825). Οι επαναστάτες αφυπνίστηκαν, έστω και καθυστερημένα. Άφησαν κατά μέρος τις διαφορές τους και προσπάθησαν να προβάλλουν αποτελεσματική αντίσταση με ηγέτη τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, που εν τω μεταξύ είχε αποφυλακιστεί. Μόνο σε κλεφτοπόλεμο μπορούσαν να ελπίζουν, αφού σε κανονική μάχη ο στρατός του Ιμπραήμ προκαλούσε «σοκ και δέος» στους ανοργάνωτους Έλληνες.
Ο Ιμπραήμ κατατρόπωσε τον Παπαφλέσσα στο Μανιάκι (19 Μαΐου 1825) και άνοιξε τον δρόμο για την Τριπολιτσά, την οποία κατέλαβε και κατέστρεψε στις 11 Ιουνίου 1825. Την επομένη βάδισε κατά του Άργους και του Ναυπλίου, αλλά ο Δημήτριος Υψηλάντης τον σταμάτησε στους βάλτους των Μύλων (12 Ιουνίου 1825). Έκτοτε δεν επιχείρησε άλλη εκστρατεία στην περιοχή. Τον Νοέμβριο του 1825 άφησε την Τρίπολη και μετέβη το Μεσολόγγι για να βοηθήσει τον Κιουταχή που πολιορκούσε τη μαρτυρική πόλη. Μετά την Έξοδο (10 Απριλίου 1826) επέστρεψε δριμύτερος στην Πελοπόννησο, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπος με τον κλεφτοπόλεμο του Κολοκοτρώνη, που του προκαλούσε σημαντικές φθορές. Τον Ιούλιο του 1826 επιχείρησε να καταλάβει τη Μάνη, αλλά απέτυχε παταγωδώς.
