Αλεξάνδρα Σταματοπούλου - μητέρα: Η αθλήτρια είχε αδυναμία στη μητέρα της.
Η Αλεξάνδρα Σταματοπούλου, η παραολυμπιονίκης που εκπροσώπησε επάξια τη χώρα μας στους φετινούς αγώνες του Τόκιο, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο στην κολύμβηση, έκανε πριν από λίγο μια πολύ συγκινητική ανάρτηση αφιερωμένη στη μητέρα της, η οποία έφυγε από τη ζωή πριν από έναν χρόνο. «Αυτή είναι μια δύσκολη ημέρα για εμένα.
DWTS: Καθήλωσε η παρολυμπιονίκης της κολύμβησης Αλεξάνδρα Σταματοπούλου
Πριν έναν χρόνο, αυτή τη συγκεκριμένη ημέρα, έχασα τη γυναίκα που μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Μαμά, ελπίζω τουλάχιστον να σε έκανα περήφανη. Μου λείπεις», έγραψε η αθλήτρια και συνόδευσε το μήνυμά της με μία φωτογραφία της ίδιας να κολυμπά και δίπλα τη φωτογραφία της μητέρας της.
Μου στάθηκε σαν βράχος…
«Η μητέρα μου δεν το πήρε καλά, γενικά δεν το είχε πάρει καλά ότι το παιδί της έχει κάτι τέτοιο που χρόνο με τον χρόνο θα εξελίσσεται. Μου στάθηκε όμως σαν βράχος. Είμαι υιοθετημένη και γι’ αυτό θαυμάζω και τη μητέρα και τον πατέρα μου. Έκαναν μια πάρα πολύ όμορφη κίνηση. Δε γνωρίζω τους βιολογικούς μου γονείς, γιατί ζούσα σε ίδρυμα. Γεννήθηκα στη Ρουμανία. Οι γονείς μου υιοθέτησαν τρία παιδιά», εχει πει, ενώ στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Marie Claire, δήλωσε για τους γονείς που επιθυμούν να υιοθετήσουν ένα παιδί και τη δική της εμπειρία από την υιοθεσία:
«Ήταν ένα πολύ σημαντικό γεγονός για μένα κι ευχαριστώ τη μητέρα μου -την οποία έχασα πριν από πέντε μήνες- γι’ αυτό που είμαι τώρα. Γεννήθηκα στη Ρουμανία και μέχρι τα 5 μου ζούσα σε ίδρυμα. Θυμάμαι πολλά από εκείνη την αέναα επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα. Η διαδικασία της υιοθεσίας ήταν πολύ ευχάριστη για μένα. Επιλέχθηκα ανάμεσα σε πολλά άλλα παιδιά, γεννημένα το 1986 και την εποχή του Τσερνόμπιλ. Στους γονείς που θελουν να υιοθετήσουν ένα παιδί θα έλεγα ό,τι κάνουν να το κάνουν συνειδητά και όχι γιατί θέλουν να καλύψουν κάποιο κενό τους ή επειδή επιβάλλεται από την κοινωνία να έχουν παιδιά. Να δίνουν όλη τους την αγάπη στα παιδιά που την έχουν ανάγκη, δίχως να τα πνίγουν. Να μη στέκονται σε χρώμα, φύλο… Και να γίνουν πιο εύκολα τα πράγματα με τις υιοθεσίες».
