Για την καλλιτεχνική του πορεία και τη σύζυγό του Βασιλική, που δεν είναι πια στη ζωή, μίλησε ο Γιάννης Βογιατζής. «Ευτύχησα να έχω μια πολύ σπουδαία οικογένεια. Και από πατέρα και από μητέρα και από τον αδελφό μου που χάσαμε νωρίς. Και μετά όταν παντρεύτηκα ήμουν ευτυχισμένος. Ποτέ δεν είχα αυτό το δηλητήριο. Τα είχα λύσει όλα λέγοντας την αλήθεια και κοιμόμουν ήρεμος», είπε αρχικά ο Γιάννης Βογιατζής στο Ενώπιος Ενωπίω.
Μιλώντας στη συνέχεια για τη σύζυγό του, ο Γιάννης Βογιατζής συγκλόνισε: «Πέθανε στα χέρια μου κυριολεκτικά. Έκανα πρόβα και παράσταση την ίδια μέρα γιατί ήξερα ότι αυτό ήθελε για μένα. Πάντα με στήριζε. Αν δεν είχα κι αυτή τη γυναίκα ίσως να μην είχα αυτή την όποια καριέρα έκανα. Τώρα πια που είμαι κι εγώ σε μια ηλικία που θα πάω να τη βρω, της την προσφέρω με όλη μου την αγάπη και τον σεβασμό στο όνομά της. Γιατί υπήρξε μια κυρία ανεπανάληπτη. Όταν λέμε κυρία εννοούμε αυτήν την κυρία. Θα υπάρχουν εκατομμύρια άλλες κυρίες και θα είμαι ευτυχής να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότερες. Εγώ όμως μία γνώρισα και μία λάτρεψα».
«Ο πατέρας μου με αρνήθηκε σαν ηθοποιό, αρνούνταν ότι είχε σχέση και με τον ξάδελφό μου»
Μάλιστα ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μαυρικίου αποκάλυψε ότι τη μέρα της κηδείας της εκείνος έπαιξε κανονικά. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν μετά από πολλές δεκαετίες και γάμου αλλά μόνο λίγες ώρες μετά που κήδεψε τη σύζυγό του είπε “θα παίξω απόψε στο θέατρο γιατί η Βασιλική δεν θα μου το συγχωρούσε ποτέ”» είπε ο σκηνοθέτης. Ο Γιάννης Βογιατζής μίλησε για την άρνηση της οικογένειάς του να δεχθεί την απόφασή του να γίνει ηθοποιός. Τις ίδιες δυσκολίες αντιμετώπισε και ο ξάδελφός του, ο Γιάννης Βογιατζής ο τραγουδιστής, με τον οποίο είναι πρώτα ξαδέλφια.
«Ο πατέρας μου άργησε πολλά χρόνια να έρθει να με δει στο θέατρο. Με αρνήθηκε σαν ηθοποιό. Ήταν πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Τον ρώταγαν και για τον εξάδελφό μου, τον Γιάννη Βογιατζή και αρνείτο ότι είχε σχέση και με τους δύο. Ο Γιάννης ήταν ανιψιός και πνευματικός του γιος αφού τον είχε βαφτίσει και είχε παντρέψει τον πατέρα του. Εγώ όταν βρισκόμουν στην Αθήνα στο σπίτι του κοιμόμουν. Τι ωραία τραγουδούσε ο θείος μου ο Χρήστος και η μητέρα του, η θεία μου η Νίκη! Την παλιά εποχή, ήταν κάτι πολύ κακό να τραγουδάς και να παίζεις θέατρο εξαιτίας των μπουλουκιών που πηγαίναν στην επαρχία και ξελόγιαζαν τους άντρες και τις γυναίκες. Δεν είχαν καλή φήμη οι ηθοποιοί. Η γιαγιά μου όταν της είπαν να ακούσει τον εγγονό της να τραγουδάει έβαλε τα ραδιόφωνα σε κασέλες και δεν τα έβγαλε ποτέ» είπε χαρακτηριστικά.