Συντετριμμένοι δηλώνουν οι γονείς της Κάρολαϊν Κράουτς σε συνέντευξή τους στη βρετανική εφημερίδα Daily Mail μετά την καταδίκη του «μοχθηρού» Μπάμπη Αναγνωστόπουλου για την δολοφονία της γυναίκας του μπροστά στα μάτια της μικρής τους κόρης. «Τώρα καταδικάστηκε σε μακροχρόνια κάθειρξη, αν και αυτό δεν πρόκειται να φέρει πίσω την όμορφη κόρη μου», λέει ο πατέρα της. «Μια μικρή παρηγοριά είναι ότι θα εκτίσει την ποινή του στις φυλακές Κορυδαλλού, τις πιο άθλιες, μπροστά στις οποίες οι φυλακές Μπέλμαρς στο Λονδίνο θυμίζουν το ξενοδοχείο Ritz. Θα είναι στις ίδιες φυλακές με άλλους δολοφόνους, αλλά και κάθε είδους διεστραμμένους. Οι καλοί του τρόπου και η καταγωγή του από μεσοαστική οικογένεια δεν θα τον βοηθήσουν σε αυτή την κατάμεστη με κατσαρίδες και αρουραίους τρύπα της κόλασης», λέει.
Από τη μέρα της στυγνής δολοφονίας τον Μάιο του 2021 της Καρολάιν, η εγγονή τους, Λυδία, ηλικίας σχεδόν δύο ετών σήμερα, είναι η μόνη πηγή παρηγοριάς για τον 79χρονο Ντέιβιντ Κράουτς και την 58χρονη σύζυγό του, Σούζαν, που έχουν αναλάβει να την μεγαλώσουν στην Αλόννησο. «Σύντομα η Λυδία θα είναι αρκετά μεγάλη για να πάει στο νηπιαγωγείο του νησιού, το ίδιο όπου πήγαινε και η μητέρα της. Ωστόσο, πριν γίνει αυτό, θα της δώσω το επώνυμο της Καρολάιν για να μην έχει πια καμία σχέση με τον δολοφόνο Αναγνωστόπουλο. Θα φροντίσω επίσης να μην ξαναδεί την κόρη του», λέει ο συντετριμμένος πατέρας.
“Κάποια μέρα η Λυδία θα ρωτήσει που είναι η μητέρα της. Αυτή τη μέρα φοβάμαι”
Ωστόσο, η φρικτή αλήθεια δεν μπορεί να σβηστεί κι ο πατέρας της Καρολάιν τρέμει τη στιγμή που θα πρέπει να πει στην εγγονή του πώς κόπηκε το νήμα της ζωής της μητέρας της. «Κάποια μέρα η Λυδία θα ρωτήσει που είναι η μητέρα της. Αυτή τη μέρα φοβάμαι. Πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια και δεν πρόκειται τα μισόλογα να βοηθήσουν. Κάποια μέρα θα ανακαλύψει τη γυμνή αλήθεια κι είναι καλύτερο να τη μάθει ολόκληρη από τους παππούδες της που την αγαπούν παρά τμηματικά», λέει στη βρετανική εφημερίδα.
Η Λύδια «μόνη παρηγοριά» για τους γονείς της Καρολάιν
Η μικρή ήταν 11 μηνών όταν δολοφονήθηκε η Καρολάιν. Η παρουσία της είναι μια γλυκόπικρη ευλογία για τον παππού της, καθώς όλα πάνω της του θυμίζουν την κόρη που έχασε. «Όταν την βλέπω να τρέχει γύρω απ’ το σπίτι ταξιδεύω 20 χρόνια πίσω», λέει. «Ήταν η εποχή που η Καρολάιν άρχιζε να διεκδικεί την ανεξαρτησία της, ένα δυναμικό κοριτσάκι που γνώριζε πάντα τι ήθελε, αλλά ήταν τόσο γλυκιά. Η ομοιότητά τους είναι απίστευτη: ένα όμορφο πρόσωπο με τα μεγαλύτερα μαύρα μάτια που έχω δει, που τα κληρονόμησε από τη μητέρα της, όπως κι η Καρολάιν από τη δική της.
Η Λυδία φλυαρεί ασταμάτητα. Κοιμάται στο παλιό δωμάτιο της Καρολάιν, στο κρεβάτι της μητέρα της, αλλά αρνείται να περάσει τις νύχτες μόνη της κι έτσι η γιαγιά της, Σούζαν, κοιμάται μαζί της. Η Σούζαν υποφέρει από κατάθλιψη και δεν μιλά καθόλου για τον θάνατο της Καρολάιν. Όλη της η προσοχή είναι στραμμένη στη φροντίδα της εγγονής της, το καθημερινό μπάνιο, η ώρα του φαγητού, οι συζητήσεις μαζί της είναι που την κρατούν στη ζωή. «Φοβάμαι ότι η Σούζαν που γνώριζα επί σχεδόν 30 χρόνια έχει χαθεί. Η Καρολάιν ήταν ό,τι σημαντικότερο στη ζωή της», λέει ο Ντέιβιντ.
«Ο Αναγνωστόπουλος άρπαζε τα χρήματα που στέλναμε στην Καρολάιν»
Ο τραγικός πατέρας δηλώνει εξοργισμένος με το γεγονός ότι ο άντρας της κόρης τους, της έπαιρνε τα χίλια ευρώ που της έστελνε ο Ντέιβιντ και η Σούζαν τακτικά. «Φαίνεται ότι ο Μπάμπης δεν άφηνε την Καρολάιν να έχει χρήματα, ούτε για τροφή για τα κατοικίδια, ούτε καν χαρτζιλίκι. Τις σπάνιες φορές που συναντούσε φιλικά της πρόσωπα αναγκαζόταν να πάρει ταξί που οδηγούσε φίλος της για να μην αναγκαστεί να πληρώσει (…).
Αυτό που με τρελαίνει είναι ότι μέχρι τη μέρα που δολοφονήθηκε της έστελνα 750 ευρώ το μήνα κι η Σούζαν άλλα 250 για να έχει λίγη ανεξαρτησία. Δεν δούλευε και θεωρούσαν ότι θα ήταν καλό να μην αναγκάζεται να ζητάει λεφτά από τον άνδρα της. Της πήρε ακόμη και τα 70.000 ευρώ που της στείλαμε με τη Σούζαν για να αγοράσει κάποιο οικόπεδο για να χτίσει σπίτι. Είμαι αποφασισμένος να τα ανακτήσω αυτά τα χρήματα, γιατί ανήκουν δικαιωματικά στη Λυδία», λέει.
«Αρνούμαι να δω τους γονείς του Μπάμπη»
Τον περασμένο Οκτώβριο δικαστήριο ανέθεσε στους γονείς της Καρολάιν την αποκλειστική επιμέλεια της Λυδίας, επιτρέποντας στους παππούδες της από την πλευρά του πατέρα της να την επισκέπτονται πέντε φορές το μήνα. Αρχικά ο Ντέιβιντ δεν έφερνε αντιρρήσεις, αλλά τώρα έχει αλλάξει γνώμη, «Αρνούμαι να τους δω καθώς πιστεύουν ακόμη στην αθωότητά του», λέει. «Δεν μπορώ να ελέγξω το μίσος που αισθάνομαι για τον γιο τους και την πεποίθησή τους ότι είναι αθώος και ότι απλώς καλύπτει κάποιθον άλλο – έστω κι αν έχει καταδικαστεί για φόνο εκ προμελέτης».
Όταν γεννήθηκε η Καρολάιν σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα τον Ιούλιο του 2001, ο πατέρας της έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Τώρα θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του μέσα στην αβάσταχτη θλίψη της απώλειάς της. «Ακόμη είμαι συντετριμμένος όσο εκείνη τη φρικτή μέρα πριν από έναν χρόνο που πέθανε. Ίσως ακόμη περισσότερο, καθώς στη διάρκεια της δίκης έμαθα τα βάσανα που περνούσε η Καρολάιν στο γάμο της και δεν αντέχω τη σκέψη να υποφέρει το κοριτσάκι μου», λέει.
Τα πράγματά της Καρολάιν, που παραδόθηκαν πριν από πολλούς μήνες στους γονείς της, παραμένουν ακόμη πακεταρισμένα. «Δεν μπορούμε να τα αντικρίσουμε. Kαι μόνον βλέποντας κάποια από τα μπιμπελό και τα μπιχλιμπίδια της ξαναζωντανεύουν οι αναμνήσεις απ’ όλες τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε μαζί».