Ίσως να είναι και οι πιο ακραίες δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, οι φράσεις ότι ο Μητσοτάκης δεν υπάρχει και ότι δεν πρόκειται να συνομιλήσει από εδώ και στο εξής μαζί του. Ίσως να είναι και οι πιο ακραίες δηλώσεις όλων των Τούρκων κυβερνητικών στελεχών (από τον υπουργό Άμυνας μέχρι τον υπουργό Εξωτερικών, αλλά και μικρότερων στελεχών) για την «γαλάζια πατρίδα», για την ελληνική προκλητικότητα και την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Και ίσως είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας αντιμετωπίζει αυτήν την πρωτοφανή προκλητικότητα με τέτοια ψυχραιμία και με τόση σοβαρότητα.
Η πρόσφατη επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, αλλά και κυρίως τα όσα είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός στην ομιλία του στο Κογκρέσο έφεραν τον κ. Ερντογάν σε πολύ δύσκολη θέση, αφού για πρώτη φορά μπροστά στους Αμερικανούς γερουσιαστές ακούστηκε η πραγματική συμπεριφορά των Τούρκων στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή. Ο πρόεδρος Ερντογάν κατάλαβε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκπροσωπώντας μια χώρα μέλος της ΕΕ, της ευρωζώνης, αλλά και της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, δημοσιοποίησε με τον πιο εύστοχο και ειλικρινή τρόπο την τουρκική προκλητικότητα, που εκτός από την Ελλάδα προκαλεί προβλήματα και στην Ένωση αλλά και στην ίδια την συμμαχία.
Οι σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι
Η δε αναφορά του πρωθυπουργού στην επίτευξη της συμφωνίας ΗΠΑ-Τουρκίας για την αναβάθμιση των πολεμικών αεροσκαφών τύπου F 16 και παράλληλα η ελληνική συμφωνία για την Αλεξανδρούπολη ήταν οι σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος ήθελε να χρησιμοποιήσει την συμφωνία αυτή στο εσωτερικό του, όπου η θεση του έχει αρχίσει και αμφισβητείται έντονα τόσο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όσο και από τον τουρκικό λαό. Με μια οικονομία, της οποίας ο πληθωρισμός τρέχει με ποσοστό μεγαλύτερο του 60%, και με τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο να μην έχει δεχτεί πρόσκληση από τις ΗΠΑ και έχοντας ταυτόχρονα αρκετή δυσφορία και από την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεών του, μια σφοδρή επίθεση σε επίπεδο δηλώσεων προς την Ελλάδα είναι ο μοναδικός τρόπος να αντιστρέψει το εις βάρος του κλίμα στο εσωτερικό της χώρας του.
Παράλληλα, για να ενισχύσει αυτήν την ρητορική ο Ρετζέπ Ερντογάν δικαιολογεί και τις υπερπτήσεις πάνω από το Αιγαίο, αλλά και την κινητικότητα μετά από πολύ καιρό στο μεταναστευτικο-προσφυγικό, αφού στο Αιγαίο έκαναν την εμφάνισή τους αρκετά σκάφη με παράνομους μετανάστες που είχαν αφετηρία την Τουρκία. Την ίδια ώρα ένα ερευνητικό σκάφος βγαίνει στο Αιγαίο μετά από πολλούς μήνες με την δικαιολογία της πραγματοποίησης θαλασσίων ερευνών.
«Αδύναμη η τουρκική προκλητικότητα»
Μόνο που αυτήν την φορά η τουρκική προκλητικότητα δείχνει «αδύναμη» λόγω των τελευταίων κινήσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη και των χειρισμών του σε διεθνές επίπεδο. Αρχικά ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν δίστασε ούτε στιγμή να δημοσιοποιήσει και στις ΗΠΑ, αλλά και στην ΕΕ την τουρκική συμπεριφορά και να αναφερθεί για μια ακόμη φορά στο διεθνές Δίκαιο, στο Δίκαιο της θάλασσας, αλλά και τις υπόλοιπες Διεθνείς συμφωνίες που αμφισβητούν οι Τούρκοι. Μάλιστα αυτήν την φορά υπήρξε και άμεση απάντηση τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την ΕΕ επί του συγκεκριμένου θέματος και όχι γενικές και αόριστες δηλώσεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρήκε την ευκαιρία να απαντήσει στο κρεσέντο των Τούρκων και από την σύνοδο του Νταβός, αφού επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης είναι να μην μπει η χώρα μας σε ένα «παιχνίδι δηλώσεων», που θα εξυπηρετούσε μόνο τους Τούρκους.
Είπε, λοιπόν, ο Έλληνας πρωθυπουργός, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα: «Εάν ο πρόεδρος Ερντογάν θεωρεί πως δεν θα υπερασπιστώ την κυριαρχία της Ελλάδας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ή δεν θα διεθνοποιήσω ότι η Τουρκία συμπεριφέρεται ως αναθεωρητική δύναμη, τότε έχει εσφαλμένη εντύπωση». Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια ότι η όξυνση των σχέσεων των δύο χωρών δεν είναι προνόμιο της Τουρκίας.
Σοβαρότητα στις απαντήσεις
Και αυτή θα είναι και η στάση που θα τηρήσει η χώρα μας και το επόμενο χρονικό διάστημα: σοβαρότητα στις απαντήσεις προς τους Τούρκους, ενίσχυση της θέσης μας ως μοναδικού πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή, επικληση του Διεθνούς Δικαίου και διεθνοποίηση της τουρκικής προκλητικότητας και του αναθεωρητισμού της. Και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι τόσο με τις πρόσφατες αμυντικές συμφωνίες και την αγορά πολεμικού εξοπλισμού που ισχυροποιούν τις ένοπλες δυνάμεις μας, όσο και με την προβολή των θέσεών μας εντός της ΕΕ και της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, μόνο μια χώρα βγαίνει κερδισμένη, η χώρα μας.
