Πορτοσάλτε ΕΣΗΕΑ: Άρης Πορτοσάλτε, Νότης Παπαδόπουλος και Βασίλης Χιώτης
Δεκτή έκανε το Πρωτοδικείο Αθηνών την προσφυγή τριών δημοσιογράφων του ΣΚΑΪ κατά της απόφασης της ΕΣΗΕΑ να διαγραφούν προσωρινά επειδή εργάστηκαν σε απεργία. Πρόκειται για σημαντική απόφαση, η οποία τροποποιεί τα δεδομένα στη λειτουργία των ΜΜΕ κατά τη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων.
Έτσι, κατόπιν προσφυγής των δημοσιογράφων του ΣΚΑΪ Άρη Πορτοσάλτε, Νότη Παπαδόπουλου και Βασίλη Χιώτη, το δικαστήριο αποφάσισε:
1. Να ακυρωθούν οι ποινές, της οριστικής διαγραφής που είχε επιβληθεί στον Άρη Πορτοσάλτε και της προσωρινής διαγραφής στους Νότη Παπαδόπουλο και Βασίλη Χιώτη, που είχαν επιβληθεί από το πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, επειδή εργάστηκαν κατά τη διάρκεια της απεργίας που είχε προκηρύξει το σωματείο τους στις 10 Ιουνίου 2021, αντιδρώντας στο νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις.
2. Να αναγνωρίζεται στο εξής το δικαίωμα των δημοσιογράφων να ενημερώνουν την κοινή γνώμη κατά τη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων και να μην επιβάλλονται ποινές σε όσους επιθυμούν να εργαστούν.
Όπως έχουν ήδη εξηγήσει οι τρεις δημοσιογράφοι με δημόσιες δηλώσεις τους, κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης απεργίας, στις 10 Ιουνίου 2021, αποφάσισαν τη μη συμμετοχή τους στην απεργία επειδή η ΕΣΗΕΑ στις επανειλημμένες οχλήσεις τους προς το σωματείο τους αρνήθηκε να επιτρέψει κατά τη διάρκεια της απεργίας τη μετάδοση έστω ολιγόλεπτων δελτίων ειδήσεων ή ορισμένων ενημερωτικών εκπομπών για την ενημέρωση της κοινής γνώμης για τα ζητήματα της επικαιρότητας (πανδημία, εθνικά θέματα κ.λπ.), με αποτέλεσμα -όπως κάθε φορά που απεργεί η ΕΣΗΕΑ- να δημιουργείται έλλειμμα ενημέρωσης.
Η προσωρινή διαγραφή
Τέσσερις μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 2021, το πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε την προσωρινή διαγραφή για έξι μήνες από τα μητρώα του Σωματείου για τον Νότη Παπαδόπουλο και τον Βασίλη Χιώτη, ενώ για τον Άρη Πορτοσάλτε αποφασίστηκε η οριστική διαγραφή του.
Μόλις πληροφορήθηκαν την απόφαση οι τρεις δημοσιογράφοι, αποφάσισαν να προσφύγουν στο Πρωτοδικείο Αθηνών, υπογραμμίζοντας ότι δεν έχουν ως στόχο την αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος των δημοσιογράφων, αλλά την υπεράσπιση του δικαιώματος των δημοσιογράφων να υπηρετούν το δημόσιο αγαθό της ενημέρωσης και σε περιόδους κινητοποιήσεων, έστω και με διαδικασίες «προσωπικού ασφαλείας».
Ταυτόχρονα, επισήμαναν πως το σωματείο των δημοσιογράφων είναι πλέον το μοναδικό σωματείο στην Ελλάδα που επιβάλλει ποινές και πειθαρχικές κυρώσεις στα μέλη του που επιθυμούν να εργαστούν μη συμμετέχοντας σε απεργία, ενώ σε όλους τους άλλους κλάδους τέτοιες διαδικασίες έχουν καταργηθεί ή έχουν απενεργοποιηθεί.
Άκυρες οι διαγραφές
Με την υπ’ αριθμόν 3705/2022, το δικαστήριο δικαίωσε τους δημοσιογράφους, κάνοντας δεκτή την προσφυγή τους, κι έκρινε άκυρες τις ποινές διαγραφής τους.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου, οι δημοσιογράφοι προσέφυγαν ενώπιον του Πρωτοδικείου Αθηνών και ζήτησαν την ακύρωση της διαγραφής τους από την ΕΣΗΕΑ, προτάσσοντας την ελευθερία της έκφρασης, το καθήκον ενημέρωσης, υποστηρίζοντας δε ότι η όποια προσπάθεια φίμωσης της ελευθερίας της δημοσιογραφίας, ακόμη και από το ίδιο το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων, είναι απαράδεκτη.
Συναφώς, ανέφεραν ότι κατ’ ενάσκηση του συνταγματικού τους δικαιώματος, επέλεξαν να μη συμμετάσχουν στην απεργία, χωρίς όμως να παρεμπόδισαν ή παρακώλυσαν τους συναδέλφους τους από το να συμμετάσχουν στις εν λόγω απεργιακές κοινοποιήσεις.
Για τους λόγους αυτούς έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς και ακύρωσε τις αποφάσεις της ΕΣΗΕΑ περί διαγραφής των δημοσιογράφων Άρη Πορτοσάλτε, Νότη Παπαδόπουλου και Βασίλη Χιώτη.
Ειδικότερα, κρίθηκε ότι η επιβολή της πειθαρχικής ποινής της διαγραφής από την ΕΣΗΕΑ είναι δυσανάλογη και υπερβαίνει προδήλως τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη και ο σκοπός του δικαιώματος της ΕΣΗΕΑ. Και τούτο διότι οι προσφεύγοντες ουδόλως εμπόδισαν την απεργία, ουδόλως καταφέρθηκαν εναντίον των συναδέλφων τους που συμμετείχαν, ενώ, αντιθέτως, επέδειξαν αλληλεγγύη προς αυτούς.
Παράλληλα, κρίθηκε ότι η όποια κριτική κατά της υποχρεωτικής συμμετοχής στην απεργία, ακόμη και αιχμηρή, είναι καθ’ όλα θεμιτή στο πλαίσιο μίας δημοκρατικής κοινωνίας με πλουραλισμό απόψεων.
