Από τη Λίνα Δρούγκα
Αφορμή για τις σκέψεις που ακολουθούν, η στεναχώρια μιας αγαπημένης συνεργάτιδας. «Φοβάμαι ότι δεν θα καταφέρω να στείλω κατασκήνωση τη μικρή φέτος, και της το είχα υποσχεθεί, το περιμένει πως και πως… Είναι και αυτά τα 250 ευρώ την εβδομάδα… Σχεδόν όσος ο προϋπολογισμός για τις διακοπές ολόκληρης της οικογένειας».
Λίγες ώρες αργότερα έπεσε στα χέρια μου η έρευνα του ΣΕΛΠΕ:
Ένας στους δύο δεν θα κάνει διακοπές φέτος λόγω του κόστους. Το 22% δηλώνει ότι θα κάνει αλλά σαφώς πιο περιορισμένα, ενώ το 13% δηλώνει πως δεν θα αλλάξει τίποτα, και θα φύγει κανονικά, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, η δαπάνη θα είναι αρκετά περιορισμένη. Η έρευνα παρουσίαζε και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως για παράδειγμα, τις καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων που έχουν αλλάξει, λόγω της ακρίβειας. Στέκομαι στο θέμα των διακοπών και του άγχους της μέσης οικογένειας για το πως θα καλύψει το κόστος τούτη τη χρονιά. Και είναι μεγάλο το άγχος.
Δωμάτια, μεταφορικά, διασκέδαση, φαγητό, παραλία. Και βλέπω ολοένα και περισσότερους φίλους και γνωστούς, αρκετά συχνά θα έλεγα, όσο προχωρά το καλοκαίρι, να παραδέχονται πως «είμαστε στρυμωγμένοι, άντε κανένα τριήμερο για τα παιδιά…». Είχαμε και δύο δύσκολες χρονιές πίσω μας, το ζόρι είναι αρκετά μεγάλο…
«Να μην χαλάσουμε τα μπάνια του λαού»
Έχει μείνει ιστορική η φράση του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν του είχε προταθεί το 1987 να πάει σε έκτακτες εκλογές καλοκαιριάτικα. Ναι, τα μπάνια του λαού είναι ιερό πράγμα. Τη δεκαετία του 80 και του 90 ήταν αλλιώς βέβαια τα πράγματα. Φέτος, ακόμα και αν διατεθούν 70 εκατομμύρια ευρώ μέσω των κοινωνικών προγραμμάτων προκειμένου να κάνουν διακοπές και οι πιο ευάλωτοι, κάθε οικογένεια πρέπει να ζυγίσει τις αποφάσεις που θα πάρει.
«Είναι βρε Λίνα και αυτά τα 250 ευρώ την εβδομάδα η κατασκήνωση…».
Καλές διακοπές μικρή μου, τα κατάφερε η μαμά, πάντα το κάνει!
