Παγωτό μηχανής ιστορία: Το ξεχωριστό μηχάνημα του Τομ
Ο Αθανάσιος Θωμάς Καρβέλας, γεννήθηκε το 1906 στην Αθήνα και σε ηλικία 4 ετών μετανάστευσε με τους γονείς του στη Νέα Υόρκη και όπως οι περισσότεροι ομογενείς, όταν πια μεγάλωσε, προσπαθούσε να κερδίσει τα προς το ζην, κάνοντας πολλές διαφορετικές δουλειές, μεταξύ των οποίων ήταν ντράμερ σε μία μπάντα και οδηγός-δοκιμαστής για αυτοκίνητα μάρκας Studebaker. Το 1932, δανείστηκε 15 δολάρια από την τότε κοπέλα του και μελλοντική σύζυγό του, Agnes Stewart, και αγόρασε ένα μεταχειρισμένο φορτηγό, από το πίσω μέρος του οποίου πουλούσε παγωτό.
Στις 30 Μαΐου του 1934, την Memorial Day στη Νέα Υόρκη, ο Τομ Κάρβελ, όπως πλέον ονομαζόταν εκεί, οδηγούσε το γεμάτο με παγωτό φορτηγό του όταν για κακή του τύχη έσκασε το λάστιχο, βλάβη που εκείνη τη στιγμή τον ακινητοποίησε στη άκρη του δρόμου. Το παγωτό άρχισε σιγά σιγά να λιώνει και ο Τομ έτρεξε γρήγορα στο κοντινότερο κατάστημα (ένα εργαστήρι κεραμικής) για να προμηθευτεί ηλεκτρικό ρεύμα και να σώσει το παγωτό.
Όταν επέστρεψε στο φορτηγό του, είδε πολύ κόσμο να έχει μαζευτεί και να ρωτάει τι είδους μαλακό παγωτό είναι αυτό. Ο Τομ, άδραξε την ευκαιρία, έστησε έναν πρόχειρο πάγκο και άρχισε να πουλάει το παγωτό. Μέχρι τότε στην Αμερική το παγωτό ήταν αποκλειστικά σκληρής υφής και οι νέοι του… πελάτες είχαν ενθουσιαστεί με τη νέα καινοτομία. Πολύ γρήγορα δημιουργήθηκε τεράστια ουρά, ο Τομ ξεπούλησε το παγωτό και έβγαλε το τεράστιο για την εποχή ποσό των 3.500 δολαρίων, που σε σημερινή αξία ξεπερνά τα 65.000 δολάρια.
Το ξεχωριστό μηχάνημα του Τομ
Ο Τομ δύο χρόνια αργότερα, το 1936, αγόρασε το εργαστήρι κεραμικής από το οποίο προσπάθησε να προμηθευτεί ηλεκτρικό ρεύμα, το μετέτρεψε στο πρώτο του σταθερό σημείο πώλησης παγωτού Carvel και σύντομα τελειοποίησε την ιδέα του, αφού χάρη στις μηχανικές του γνώσεις έφτιαξε μια μηχανή που διατηρούσε το –φτιαγμένο με ζαχαροπλαστική κρέμα– παγωτό σε μαλακή υφή και κατοχύρωσε την συγκεκριμένη ευρεσιτεχνία. Το παγωτό αυτό ήταν ξεχωριστό καθώς όλα τα παρόμοια γλυκίσματα της εποχής ήταν σκληρά. Το μηχάνημα του Τομ διατηρούσε το μείγμα με κρέμα ζαχαροπλαστικής που επινόησε ο ίδιος σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, χωρίς όμως να παγώνει τελείως.
Στην πραγματικότητα, ο Τομ Κάρβελ ήταν ο πρώτος γνωστός άνθρωπος στον κόσμο που επινόησε αυτό που πλέον γνωρίζουμε ως«παγωτό μηχανής». Ο Τομ δεν έμεινε στην ιστορία μόνο για το παγωτό, καθώς είναι ένα μύθος στο χώρο της επιχειρηματικότητας καινοτομώντας και σε κάτι άλλο. Ήταν ο πρώτος που έφερε τη λογική του “Buy one, get one free” ή αλλιώς “1+1” στην αγορά. Αύξησε την τιμή του παγωτού και έδινε με κάθε παγωτό δώρο άλλο ένα στον πελάτη, δημιουργώντας του έτσι την ψευδαίσθηση ότι αγοράζει και απολαμβάνει κάτι φθηνότερο.
Το 1947 κατοχύρωσε το εμπορικό σήμα
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η επιχείρηση του Κάρβελ άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαία. Ξεκίνησε να πουλάει τις μηχανές του σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ, αλλά και να επισκέπτεται προσωπικά όλους τους πελάτες του για να τους εκπαιδεύσει, δείχνοντας τους τη σωστή χρήση της μηχανής. Εξελίχθηκε σε έναν από τους προδρόμους του τύπου εμπορικής ανάπτυξης που ονομάζουμε “franchise”. Το 1947 κατοχύρωσε το εμπορικό σήμα της αλυσίδας του, ιδρύοντας παράλληλα δική του σχολή, όπου εκπαίδευε τους καινούργιους υπαλλήλους. Επίσης, λάμβαναν και τον οδικό χάρτη της επιχείρησης γνωστό ως “The Shopper’s Road”, ένα εσωτερικό περιοδικό το οποίο τους έδινε συμβουλές για θέματα που άρχιζαν από πληροφορίες για ταξίδια και μαγείρεμα, έως νέους τρόπους να κάνουν προώθηση στα προϊόντα τους, στην πόλη ή την περιφέρειά τους.
Τα καταστήματα “Carvel” έφτασαν τα 700 μέχρι το 1981 και ο Τομ Κάρβελ έγραψε ιστορία στην Αμερική. Ο Κάρβελ έγραψε ιστορία στις ΗΠΑ και λόγω της μαεστρίας του σε επίπεδο μάρκετινγκ. Πίστευε ότι η εικόνα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην προώθηση των προϊόντων και γι’ αυτό ήταν ο πρώτος γενικός διευθυντής εταιρείας που πρωταγωνιστούσε σε διαφημιστικά στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. «Μπορείς να βάλεις ένα ψηλό, όμορφο εκφωνητή με την τέλεια φωνή, την τέλεια προφορά και την τέλεια γραμματική.
Αλλά πολλοί λίγοι αγοραστές παγωτού μοιάζουν με αυτούς. Τα διαφημιστικά μας απευθύνονται σε ανθρώπους που μοιάζουν με εμάς, μιλούν σαν κι εμάς και ακούγονται σαν κι εμάς», δήλωσε στους Times το 1985. Βέβαια πολύ πιο “αφοπλιστική” ήταν η απάντηση του όταν χρόνια νωρίτερα είχε ερωτηθεί για ποιο λόγο αποφάσισε να γίνει ο ίδιος το κεντρικό πρόσωπο της εταιρείας. «Δεν μπορούσα να βρω κάποιον φθηνότερο από εμένα…».
“Αυτό δεν είναι δουλειά!”
Σε οποιαδήποτε συνέντευξή του, ερωτώμενος αν σκέφτεται κάποια στιγμή να συνταξιοδοτηθεί, απαντούσε… αγριεμένος: «Να πάρω σύνταξη γιατί, αφού δεν δουλεύω. Αυτό το λέτε εσείς δουλειά, Όταν μπορείς να σηκώνεσαι κάθε μέρα, κάθε πρωί, και να κάνεις κάτι που να απολαμβάνεις και να αγαπάς, δεν είναι δουλειά! Εξάλλου δεν βρίσκω το νόημα να βλέπω στην τηλεόραση ταινίες και σειρές που όλη μέρα δείχνουν βία και τρακαρίσματα.
Δεν είναι αυτά τα πράγματα που έφτιαξαν αυτή τη χώρα». Ο “πατριάρχης του παγωτού μηχανής” με την χαρακτηριστική εμφάνισή του, εξελίχθηκε σε καλτ φιγούρα της αμερικανικής τηλεόρασης. Τα παγωτά της εταιρείας Carvel εμφανίστηκαν σε τηλεοπτικές σειρές και σε επεισόδια των Simpsons, όπου έχει υπάρξει και επεισόδιο με μίμησή του. Ομοίως, και σε ένα σκετς της εκπομπής “Saturday Night Live”.
Ο Τομ Κάρβελ παντρεύτηκε, αλλά δεν έκανε παιδιά, ενώ μετά το θάνατο του το 1990, σε ηλικία 84 ετών, ακολούθησαν δικαστικές διαμάχες μεταξύ συγγενών του και των δικηγόρων του, όπως συμβαίνει συνήθως μετά το θάνατο κάθε ανθρώπου που είναι τόσο πλούσιος. Άφησε πίσω του μια αμύθητη περιουσία, ένα τεράστιο brand που διέθετε 400 καταστήματα σε όλο τον κόσμο κι έναν μύθο επιχειρηματικότητας που διδάσκεται μέχρι και σήμερα σε επιχειρηματικά σεμινάρια στην Αμερική. Όλα αυτά ξεκίνησαν από μία ατυχία, ένα σκασμένο λάστιχο, που ο Τομ κατάφερε να αντιστρέψει, κάνοντας το “Αμερικανικό Όνειρο” πραγματικότητα.
