Το χρονικό ενός ακόμη άγριου εγκλήματος
Του Πέτρου Καρσιώτη
Υμνος για τη μητέρα, θύμα άγριας συζυγοκτονίας, στα τέλη Ιουλίου, σε χωριό του Ρεθύμνου και αμείλικτο κατηγορώ για τον δολοφόνο σύζυγό της, από την κόρη του ζεύγους. Σε μια ανάρτηση, που πραγματικά συγκλονίζει, όσο κι αν η λέξη έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον σε υποδεέστερες υποθέσεις, η κόρη του ζεύγους, μέσα στον αφόρητο πόνο για τον τραγικό χαμό της μάνας, αφήνει να ξεχειλίσει η οργή της για τον δράστη, τον οποίο, σε όσα γράφει, δεν αποκαλεί, ούτε μια φορά, με την ιδιότητα του πατέρα…
Δέκα οκτώ ημέρες από τη φρικτή συζυγοκτονία,που προστέθηκε σαν ματωμένος κρίκος στην ατέλειωτη αλυσίδα παρόμοιων στυγνών εγκλημάτων, περιγράφει τη μητέρα της ως μια γυναίκα αισιόδοξη και αγωνίστρια της ζωής που «θυσιάστηκε στο βωμό της αρρωστημένης αντρικής του τιμής, μιας τιμής που δεν αναγνωρίζει ως ανθρώπινη οντότητα τη γυναίκα, με όνειρα, επιθυμίες και επιλογές αλλά τη λογίζει ως ιδιοκτησία».
“Να σαπίσεις στη φυλακή”
Στην ίδια ανάρτηση, αφού ζητά από την ελληνική Δικαιοσύνη να είναι αμείλικτη και παραδειγματική στην ετυμηγορία της ώστε «να μην κινδυνέψει καμία άλλη μάνα, κόρη ή αδελφή», απευθυνόμενη στον πατέρα της -συζυγοκτόνο, χωρίς σε καμία περίπτωση να τον αναφέρει, του στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα, κάτι σαν όρκο ζωής: «Θα μάχομαι με όσες δυνάμεις μου έδωσε η μαμά μου για να μείνεις και να σαπίσεις μέσα στη φυλακή, εσύ και ό,τι αρρωστημένο αντιπροσωπεύεις, ώστε να μη κινδυνέψει καμία άλλη γυναίκα, κανένας άλλος άνθρωπος».
Όλη η ανάρτηση
Αναλυτικά η ανάρτηση της κόρης για τη μητέρα Γεωργία,- τη Γιωργιώ της όπως την αποκαλεί στο τέλος-μητέρας τεσσάρων παιδιών, που πλήρωσε με τη ζωή της την απόφασή της να φύγει από την οικογενειακή εστία, αφού πρώτα είδε τα παιδιά της να προχωρούν με τις δικές τους δυνάμεις, χάρη στις προσπάθειες της ίδιας επί δεκαετίες: «Η μητέρα μου Γεωργία Μαθιουδάκη δολοφονήθηκε, πισώπλατα και με τον πιο φριχτό τρόπο το πρωί της 31ης Ιουλίου μέσα στο σπίτι μας από τον άντρα που παντρεύτηκε, τίμησε επί 40 χρόνια, ανέδειξε και ανέθρεψε τα παιδιά του. Η μητέρα μου, ήταν, είναι και θα είναι μια αγωνίστρια της ζωής. Μια γυναίκα γεμάτη αισιοδοξία, χαρά, φως και δύναμη.
«Πρότυπο για κάθε γυναίκα»
Πρότυπο για κάθε σύγχρονη γυναίκα. Δούλευε για 40 ολόκληρα χρόνια με αξιοπρέπεια και απόλυτη προσήλωση στην οικογένεια της με σκοπό να αναθρέψει τα τέσσερα παιδιά της, μόνη της, μέσα σε έναν από χρόνια κατεστραμμένο γάμο που την μείωνε, και την βίαζε ψυχικά, ψυχολογικά και σωματικά. Η μητέρα μου θυσιάστηκε στο βωμό της αρρωστημένης αντρικής του τιμής, μιας τιμής που δεν αναγνωρίζει ως ανθρώπινη οντότητα τη γυναίκα, με όνειρα, επιθυμίες και επιλογές αλλά τη λογίζει ως ιδιοκτησία που όποτε θέλεις την πουλάς, όποτε θέλεις την καταπατάς και όποτε θέλεις της βάζεις φωτιά και την καις. Ζητάμε από την ελληνική δικαιοσύνη να είναι αμείλικτη και παραδειγματική στην ετυμηγορία της, ώστε να μην τολμήσει κανένα άλλο θρασύδειλο τέρας να πάρει τη ζωή καμίας άλλης μάνας, κόρης ή αδερφής..
Θα μάχομαι με όσες δυνάμεις μου έδωσε η μαμά μου για να μείνεις και να σαπίσεις μέσα στη φυλακή, εσύ και ό,τι αρρωστημένο αντιπροσωπεύεις, ώστε να μη κινδυνέψει καμία άλλη γυναίκα, κανένας άλλος άνθρωπος. Θα κατηγορώ μάνα μου τον εαυτό μου μέχρι τη μέρα που θα ανταμώσουμε ξανά.
Καλό παράδεισο Γιωργιώ μου. Σ’ αγαπάω πολύ».
Το χρονικό του εγκλήματος
Το έγκλημα που συντάραξε την Κρήτη αλλά και ολόκληρη τη χώρα, έγινε πρωί Κυριακής 31 Ιουλίου σε χωριό του Ρεθύμνου. Η άτυχη μητέρα των τεσσάρων παιδιών, μη αντέχοντας άλλο, πιθανόν όσα αναφέρει η κόρη του ζεύγους ότι βίωνε επί τέσσερις δεκαετίες, μετά τον γάμο του γιου της, αποφάσισε να πάει στο σπίτι να πάρει και τα τελευταία προσωπικά της πράγματα και να φύγει οριστικά. Ο 60χρονος σύζυγός της, έβλεπε ότι το προηγούμενο χρονικό διάστημα, οπότε και του είχε ανακοινώσει την οριστική της απόφαση-και όχι την ημέρα της δολοφονίας- να μεταφέρει λίγα λίγα τα πράγματά της από το σπίτι, ανάλογα με τον χρόνο που διέθετε λόγω της δουλειάς της ως κομμώτριας.
Η τελευταία φορά
Εκείνο το μοιραίο πρωϊνό της Κυριακής, όπως είπε στη συνέχεια στους αστυνομικούς, που του πέρασαν χειροπέδες, κατάλαβε ότι ήταν η τελευταία φορά που την έβλεπε. Το τι συνέβη και τι ειπώθηκε μέσα στο σπίτι εκείνη τη μέρα δεν γνωρίζει κανείς, αφού ο δράστης έχει το δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει και το άτυχο θύμα, δεν είναι στη ζωή… Πήρε το μαχαίρι κι έκοψε ο συζυγοκτόνος το νήμα της ζωής της 56χρονης μητέρας των τεσσάρων παιδιών του, που είχε μείνει μαζί του, 42 ολόκληρα χρόνια. «Με κατεδάφισε», ήταν τα πρώτα λόγια του στους αστυνομικούς, υπονοώντας την απόφασή της να φύγει, ισχυριζόμενος ότι «θόλωσε» κι άρπαξε το μαχαίρι, όταν το άτυχο θύμα τον έθιξε με χαρακτηρισμούς.
Ηταν τέτοια η οργή που ξεχείλιζε, κατά την προσαγωγή του στον εισαγγελέα Ρεθύμνου, που η Αστυνομία αναγκάστηκε να τον περάσει μέσα στο Δικαστικό Μέγαρο για λόγους ασφαλείας, από το υπόγειο. Στις 4 Αυγούστου ο 60χρονος, που ομολόγησε το έγκλημα, από την πρώτη στιγμή, μετά την απολογία του ενώπιον ανακριτή και εισαγγελέα, πήρε το δρόμο για τη φυλακή. Εκεί είχε ισχυριστεί ότι «δεν έχει ξεκάθαρη γνώμη για τα γεγονότα», ότι «δεν μπορεί να θυμηθεί τι ακριβώς συνέβη» και ότι εκείνο που θυμάται είναι ότι όλα ξεκίνησαν από έναν λεκτικό καυγά…
