Τα βασικά ερωτήματα στα οποία καλείται να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην πορεία προς τις εκλογές, καθώς η χώρα βιώνει μία πρωτοφανή κρίση, μέσα σε ένα ευρύτερο διεθνές περιβάλλον ανασφάλειας και κινδύνων, έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Η συνεδρίαση ξεκίνησε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Αλέξανδρου Νικολαΐδη. Ξεκινώντας την ομιλία του ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι «καλούμαστε να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για τη δράση του κόμματος μπροστά σε πολύ μεγάλες προκλήσεις» και εξήγησε: «Η χώρα μας βιώνει μια πρωτοφανή και πολύπλευρη κρίση. Οικονομική, κοινωνική, υγειονομική, ηθική. Και είναι γι’ αυτό κρίσιμη και αποφασιστική, η παρέμβαση και η λειτουργία του κόμματός μας τους ερχόμενους μήνες».
Ακολούθως έθεσε τα ερωτήματα στα οποία θα κληθεί να απαντήσει το κόμμα: «Πού πάει η Ελλάδα; Πού πρέπει και θέλουμε να πάει, μέσα σε ένα κόσμο ανασφάλειας και κινδύνων; Πώς θα θέσουμε ανάχωμα στη κρίση με ασφάλεια, δημοκρατία και δικαιοσύνη; Πώς θα ξεφύγουμε από το σημερινό φαύλο καθεστώς που υπονομεύει το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και δουλεύει εντατικά για τα κέρδη μια μικρής και κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας;». Δίνοντας το ευρύτερο πλαίσιο ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι το τέλος της ιστορίας, που υποσχέθηκε ο νεοφιλελευθερισμός, έχει αποδειχτεί η αρχή ενός νέου κύκλου γεωστρατηγικής αστάθειας, πολέμων, αίματος και προσφυγιάς: «Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες αυξάνονται δραματικά, αντί να μειώνονται. Η άκρα Δεξιά, ακόμα και στη φαιά νεοφασιστική και νεοναζιστική εκδοχή της, τρέφεται από το βάθος, τον κυνισμό και το εύρος της προκλητικής αδικίας σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Η απληστία και η έλλειψη ενσυναίσθησης των λίγων και της πολιτικής κάστας που τους εκπροσωπεί, γεννούν την απόγνωση των πολλών. Κι αυτή είναι μια επικίνδυνη εξέλιξη».
Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Η σημερινή μας συνεδρίαση, είναι μεν αργοπορημένη αλλά πιστεύω καλά προετοιμασμένη, γιατί καλούμαστε να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για τη δράση του κόμματος μπροστά σε πολύ μεγάλες προκλήσεις.
Η χώρα μας βιώνει μια πρωτοφανή και πολύπλευρη κρίση. Οικονομική, κοινωνική, υγειονομική, ηθική. Και είναι γι’ αυτό κρίσιμη και αποφασιστική, η παρέμβαση και η λειτουργία του κόμματός μας τους ερχόμενους μήνες.
Που πάει η Ελλάδα;
Πού πρέπει και θέλουμε να πάει, μέσα σε ένα κόσμο ανασφάλειας και κινδύνων;
Πως θα θέσουμε ανάχωμα στη κρίση με ασφάλεια, δημοκρατία και δικαιοσύνη;
Πώς θα ξεφύγουμε από το σημερινό φαύλο καθεστώς που υπονομεύει το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και δουλεύει εντατικά για τα κέρδη μια μικρής και κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας ;
Από αυτές τις ξεκάθαρες απαντήσεις θα πρέπει να ξεκινάει κάθε μας σκέψη και κάθε μας πρωτοβουλία.
Και από τη καθαρή ανάγνωση των εξελίξεων σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Γιατί ο κόσμος μας πορεύεται μέσα από διασταυρούμενες κρίσεις σε σκοτεινά μονοπάτια.
Το τέλος της ιστορίας, που υποσχέθηκε ο νεοφιλελευθερισμός μετά την πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού, έχει αποδειχτεί η αρχή ενός νέου κύκλου γεωστρατηγικής αστάθειας, πολέμων, αίματος και προσφυγιάς.
Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες αυξάνονται δραματικά, αντί να μειώνονται.
Η άκρα Δεξιά, ακόμα και στη φαιά νεοφασιστική και νεοναζιστική εκδοχή της, τρέφεται από το βάθος, τον κυνισμό και το εύρος της προκλητικής αδικίας σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο.
Η απληστία και η έλλειψη ενσυναίσθησης των λίγων και της πολιτικής κάστας που τους εκπροσωπεί, γεννούν την απόγνωση των πολλών.
Κι αυτή είναι μια επικίνδυνη εξέλιξη.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι το τελευταίο επεισόδιο στις βίαιες αναταράξεις που ζούμε.
Κι αν στις περιπτώσεις της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Συρίας, της Λιβύης, φόρο αίματος, ολέθρου και ξεριζωμού, πλήρωσαν κυρίως οι λαοί τους, σήμερα η σύγκρουση έχει λάβει παγκόσμια χαρακτηριστικά.
Η ανθρωπότητα ζει το δράμα ενός αιματηρού, καταστροφικού, γενικευμένου πολέμου.
Η Ρωσία του Πούτιν προσαρτά παράνομα εδάφη που δεν της ανήκουν και απειλεί ακόμα και με πυρηνικά.
Η Δύση εξοπλίζει την Ουκρανία του Ζελένσκι με τα πιο σύγχρονα όπλα.
Η Ευρώπη διολισθαίνει όλο και περισσότερο στην εμπλοκή στον πόλεμο που γίνεται στο δικό της έδαφος.
Η Αμερική είναι για άλλη μια φορά σημαιοφόρος και τροφοδότης της σύγκρουσης, προωθώντας μέσω του πολέμου των άλλων τις δικές της γαιωστρατηγικές και οικονομικές επιδιώξεις.
Και το ανθρώπινο, οικονομικό, ενεργειακό κόστος καλούνται να το πληρώσουν οι λαοί της Ευρώπης και του κόσμου.
Ανάμεσά τους και ο δικός μας λαός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς στην Ευρώπη, δεν μπορεί στις συνθήκες αυτές παρά να δίνει απαντήσεις που εκπορεύονται από τις αξίες που εκπροσωπεί.
Και μέγιστη αξία η ανθρώπινη ζωή.
Για αυτό και καταδικάζουμε χωρίς καμιά επιφύλαξη και κανένα αστερίσκο την εισβολή της Ρωσίας σε μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα.
Για αυτό και επιδιώκουμε με τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα την ειρήνη.
Και θεωρούμε αδιανόητο η επίκληση της ειρήνης και του τερματισμού του πολέμου να θεωρείται μεροληπτική και να δαιμονοποιείται.
Θέλουμε και επιδιώκουμε η Ευρώπη να αναλάβει αποφασιστικές πρωτοβουλίες για να σιγήσουν τα όπλα και να μιλήσει η διπλωματία.
Γιατί γνωρίζουμε ότι ένας τέτοιος πόλεμος δε μπορεί στο τέλος να έχει νικητές.
Παρά μόνο ηττημένους.
Και εκφράζουμε την κάθετη διαφωνία μας με τη στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που έσπευσε από τους πρώτους να καταστήσει την Ελλάδα, με την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, ενεργό μέρος του πολέμου.
Ενώ παίρνουμε και στηρίζουμε στο Ευρωκοινοβούλιο και τους θεσμούς της Ευρώπης πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή.
Ταυτόχρονα όμως, ένα σύγχρονο κίνημα ειρήνης, με όρους καταδίκης της ρωσικής εισβολής, κριτικό απέναντι στη στάση της Δύσης, είναι σήμερα αναγκαίο να αναπτυχθεί στη χώρα μας.
Αυτό δεν είναι μόνο προς το συμφέρον των λαών της Ουκρανίας και της Ρωσίας.
Είναι προς το συμφέρον και του δικού μας λαού.
Γιατί οι επιπτώσεις του πολέμου, αλλά και της πολιτικής Μητσοτάκη απέναντί στον πόλεμο, είναι ήδη παρούσες στη ζωή μας.
Οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά βεβαιώνουν αυτή την εκτίμηση.
Ο πόλεμος αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία από τον Ερντογάν για νέες και επικίνδυνες προκλήσεις εις βάρος της χώρας μας.
Η Τουρκία έχει ενισχύσει τη διεθνή της θέση ως δύναμη μεσολάβησης μεταξύ των εμπολέμων.
Ο Ερντογάν είναι προνομιακός συνομιλητής του Πούτιν, του Ζελένσκι, των Ευρωπαίων και των Αμερικανών.
Η Τουρκία δεν συμμετέχει στις κυρώσεις, αν και ανήκει στο ΝΑΤΟ.
Και εμφανίζεται ως δύναμη ειρήνης και σταθερότητας, ενώ κατέχει παράνομα το Βόρειο μέρος της Κύπρου και προκαλεί καθημερινά την Ελλάδα με επιθετικές δηλώσεις και απειλές, υπό τα βλέμματα των συμμάχων, που αρκούνται σε φιλικές υποδείξεις.
Τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση στις συνθήκες αυτές;
Ο κ. Μητσοτάκης αντικατέστησε την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και το δόγμα του πυλώνα σταθερότητας με το δόγμα του πρόθυμου και δεδομένου συμμάχου.
Του αστήρικτου φυλακίου της Δύσης.
Διακινεί και πάλι την αυταπάτη, που τόσο κόστισε παλιότερα στην πατρίδα μας, ότι οι σύμμαχοι θα μας προστατεύσουν αν είμαστε υπάκουοι και πρόθυμοι.
Αλλά τη στιγμή που η Ελλάδα στέλνει όπλα στην Ουκρανία, αφαιρώντας τα από τα νησιά μας, οι Αμερικανοί εξοπλίζουν την Τουρκία και το Κογκρέσο αίρει το εμπάργκο στα F16.
Και η Ελλάδα βρίσκεται στο περιθώριο ζυμώσεων, αποφάσεων και εξελίξεων που αφορούν την Ευρώπη και την περιοχή μας.
Αποφασίζουν με λίγα λόγια και πάλι για μας χωρίς εμάς.
Εμείς, από τη πλευρά μας, επιμένουμε και θα επιμείνουμε:
Κανένας συμβιβασμός και καμιά υποχώρηση απέναντι στις τουρκικές αιτιάσεις και προκλήσεις.
Κανένας συμβιβασμός και καμιά υποχώρηση στην υπεράσπιση της πατρίδας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Ενότητα και εγρήγορση απέναντι στους τυχοδιωκτισμούς του Ερντογάν.
Και ταυτόχρονα αποφασιστικές πρωτοβουλίες και δίαυλοι διαλόγου ανάμεσα στις δυο χώρες.
Επιστροφή στην πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Με στόχο την ανάδειξη και πάλι της Ελλάδας σε πυλώνα σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σ’ αυτές τις δύσκολες, περίπλοκες, και επικίνδυνες διεθνείς συνθήκες, η πατρίδα μας έχει την ατυχία να βρίσκεται με μια κυβέρνηση και ένα πρωθυπουργό που πολλαπλασιάζουν τις οδυνηρές επιπτώσεις των διεθνών κρίσεων.
Ακόμα χειρότερα, εκμεταλλεύονται τις κρίσεις ως ευκαιρία:
Για να επιβάλουν πολιτικές που ευνοούν το μεγάλο πλούτο σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Να υπονομεύσουν το κράτος δικαίου και να οικοδομήσουν ένα καθεστώς αυταρχισμού, φθοράς, αδικίας και φαυλότητας.
Να επιστρέψουν σε λογικές και δομές παρακράτους για να μπορέσουν με μεγαλύτερη άνεση, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, να περάσουν ένα σύνολο από αντιλαϊκά μέτρα.
Δεν είναι τυχαία η έκπτωση της χώρας μας στις χειρότερες θέσεις στην Ευρώπη και τον κόσμο στους δείκτες της ζωής των ανθρώπων.
Η πανδημία είναι παγκόσμια, αλλά η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στους θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού.
Η έκθεση Λύτρα με τα ανατριχιαστικά ποσοστά θανάτου για τους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ, δίνει μια απάντηση στο πώς και το γιατί.
Αυτά είναι ποσοστά Μητσοτάκη.
Που μας διαβεβαίωνε στη Βουλή ότι δεν υπάρχει διαφορά στη περίθαλψη ενός διασωληνομένου ασθενή εντός και εκτός ΜΕΘ.
Η προνομιακή μεταχείριση των κερδοσκόπων της υγείας, οι απευθείας αναθέσεις δισεκατομμυρίων, η εγκατάλειψη του ΕΣΥ και των ανθρώπων της πρώτης γραμμής, έχουν υπογραφή την υπογραφή Μητσοτάκη.
Η παταγώδης αποτυχία που επισημαίνει τώρα ακόμη και ο Σωτήρης Τσιόδρας, έχει την υπογραφή Μητσοτάκη.
Η ενεργειακή κρίση, ο πληθωρισμός και η ακρίβεια, είναι επίσης παγκόσμιο φαινόμενο. Αλλά η Ελλάδα είναι στις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη. Και στις τελευταίες θέσεις στους μισθούς και το εισόδημα της πλειοψηφίας.
Αυτή είναι η ακρίβεια Μητσοτάκη.
Γιατί η προστασία της αισχροκέρδειας, η άρνηση φορολόγησης των σκανδαλωδών υπερκερδών των παρόχων ενέργειας, με τη ταυτόχρονη διατήρηση της υψηλής φορολογίας στα καύσιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης,
το σκάνδαλο της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, η αναδιανομή των ιματίων του κράτους και της χώρας υπέρ των ισχυρών,
έχουν την υπογραφή Μητσοτάκη.
Την ίδια στιγμή η περιστολή της δημοκρατίας συμβαδίζει με τον προκλητικό πλουτισμό των λίγων και την ανέχεια των πολλών.
Η Ελλάδα έχει γίνει παράδειγμα προς αποφυγή στην Ευρώπη με την κακοποίηση του κράτους δικαίου, τις παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων, την ενημέρωση 108, το ψέμα και την εξαπάτηση.
Αυτό είναι το καθεστώς Μητσοτάκη.
Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στη φτώχεια και την ανασφάλεια, την ίδια στιγμή που η προπαγάνδα του καθεστώτος προσπαθεί να μας πείσει ότι διαθέτουμε άξιο κυβερνήτη, ότι η χώρα ευημερεί, κι ότι βαδίζουμε προς ένα μέλλον ανάπτυξης.
Αλλά, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
Η συντριβή δικαιωμάτων,
ο φόβος για το αύριο,
η φτώχεια και η απειλή της φτώχειας την ώρα που οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι,
οι πολιτικές καταστολής,
η κακοποίηση του κράτους δικαίου,
οι προσπάθειες εργαλειοποίησης της Δικαιοσύνης
και η εξοργιστική “προπαγάνδα της ευτυχίας”,
αποτελούν ένα εκρηκτικό κοινωνικό και πολιτικό κοκτέιλ.
Αυτή είναι η αλήθεια, που καμιά προπαγάνδα δεν μπορεί να κρύψει.
Κι αυτή η αλήθεια θέτει ένα βαρύ πολιτικό καθήκον μπροστά μας.
Το καθήκον να σταθούμε πλάι στην κοινωνία.
Πλάι σε όσους υποφέρουν και πληρώνουν το κόστος της κυβερνητικής πολιτικής.
Τους εργαζόμενους, τη μεσαία τάξη, τους αγρότες, τους δημιουργούς του χεριού και του πνεύματος.
Τις νέες και τους νέους.
Να ανοίξουμε μέτωπα ενότητας και αλλαγής παντού.
Σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά, συλλογικότητα.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι σήμερα η κύρια πολιτική δύναμη που μπορεί να αποτρέψει το κοινωνικό ξεχαρβάλωμα και να μετατρέψει την διάχυτη οργή σε πολιτικό ρεύμα αλλαγής.
Να δώσει χώρο και προοπτική στο αίτημα των καιρών:
Δικαιοσύνη.
Δικαιοσύνη παντού!
Και θέλω να γίνω πιο σαφής στο σημείο αυτό.
Το πρώτο, το κύριο, το αποφασιστικό, η αρχή για μια άλλη πορεία της χώρας, είναι να τελειώσουμε με αυτό το καθεστώς.
Η Ελλάδα πρέπει να απαλλαγεί από το καθεστώς Μητσοτάκη, πριν το καθεστώς Μητσοτάκη οδηγήσει σε νέες τραγωδίες.
Πριν οι βλάβες που προκαλεί στο σώμα της κοινωνίας γίνουν ανήκεστες.
Πριν η παραγωγή της βίας και της σήψης που τη βλέπουμε ήδη να πολλαπλασιάζεται, ενίοτε και με τον πιο απεχθή τρόπο της κακοποίησης παιδιών, γίνει “κανονικότητα”.
Και για να απαλλαγούμε από το καθεστώς της αδικίας, των ανισοτήτων, της ελεγχόμενης ενημέρωσης, των απευθείας αναθέσεων, της συρίκνωσης του κράτους δικαίου, οφείλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με κάθε δημοκρατικό πολίτη.
Και να συντονίσουμε τη δράση μας με κάθε δημοκρατική πολιτική δύναμη.
Για αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ απλώνει το χέρι, χωρίς φυσικά να ξεχνάει και να παραβλέπει τις διαφορές, σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις που κινούνται στο χώρο της δημοκρατίας και της προόδου.
Σε όλες τις συλλογικότητες που δρουν με όρους δικαιωμάτων και ανθρωπισμού.
Σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες που καταλαβαίνουν ότι η σταθερότητα έχει ως προϋπόθεση τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη.
Να ενώσουμε δυνάμεις με στόχο να επιβάλουμε τη μόνη δημοκρατική διέξοδο στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα:
Την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.
Λέγεται ότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα κι αυτό είναι αλήθεια.
Αλλά και στα αδιέξοδα, όσο το καθεστώς που τα παράγει επιμένει σ’ αυτά, δεν υπάρχει δημοκρατία.
Υπάρχει αυταρχισμός, καταστολή, διαφθορά, παρακμή και εκπτώσεις σε δικαιώματα και ελευθερίες.
Στόχος μας λοιπόν είναι και πρέπει να είναι οι δράσεις και οι αντιστάσεις των εργαζόμενων, των μικρομεσαίων, των αγροτών, της νεολαίας, να ανοίξουν το δρόμο και να επισπεύσουν τη προσφυγή στη κάλπη.
Και να ανοίξουν με την ψήφο τους το δρόμο της δικαιοσύνης.
Μιας κοινωνίας προστασίας όλων χωρίς εξαιρέσεις.
Με ίσες ευκαιρίες για όλους.
Με διαφάνεια και ισότητα απέναντι στο νόμο.
Και με ένα κράτος σύμμαχο του πολίτη και όχι προαγωγό της φαυλότητας, του κομματισμού και της εύνοιας στους λίγους.
Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι
Λέγεται και είναι αλήθεια ότι μπροστά στην κοινωνία μας βρίσκεται ένας δύσκολος χειμώνας.
Όχι πως ο προηγούμενος ήταν εύκολος.
Ούτε βέβαια ισχύουν οι υπερβολές που σκοπίμως διαρρέονται.
Ωστόσο η διατροφή, η θέρμανση, η επιβίωση, θα είναι για το μεγαλύτερο μέρος των νοικοκυριών ένας εφιάλτης.
Ο λογαριασμός δε βγαίνει.
Και η ανασφάλεια απλώνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της πατρίδας.
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι πρέπει να κάνουμε στις συνθήκες αυτές;
Πρώτα-πρώτα επιτρέψτε μου να σας πω τι δε πρέπει να κάνουμε.
Δεν πρέπει και δεν μπορούμε να περιμένουμε.
Να ζητάμε από το κόσμο να κάνει υπομονή μέχρι να βγούμε.
Δε θέλουμε υπομονή.
Θέλουμε δράση.
Δεν μας αφορούν οι θεωρίες για ώριμα φρούτα και κέρδη από την κυβερνητική φθορά.
Γιατί αυτή η φθορά δεν είναι μόνο η φθορά της κυβέρνησης αλλά και η φθορά της κοινωνίας.
Κοστίζει σε ανθρώπινες υπάρξεις.
Σε δυστυχία και ανασφάλεια.
Τσαλακώνει την αξιοπρέπεια και οδηγεί τμήματα της κοινωνίας μας στο βάλτο της απόγνωσης.
Δεν υπάρχουν λοιπόν περιθώρια αναμονής.
Οφείλουμε να κινητοποιήσουμε με όλους τους τρόπους, παραδοσιακούς και σύγχρονους, όλα τα μέλη και τους φίλους του κόμματος.
Όλον εκείνο τον κόσμο τον μικρό τον μέγα, που θέλει και μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα.
Να συμβάλουμε στην αντίσταση κάθε κοινωνικού στρώματος και της κοινωνίας συνολικά στην αγριότητα των μέτρων και των πολιτικών του καθεστώτος Μητσοτάκη.
Αντίσταση, όταν το καθεστώς επιχειρεί να περάσει τροπολογίες που διευκολύνουν το ξεσπίτωμα ανθρώπων από τα αρπακτικά funds.
Αντίσταση όταν στερούν την αξιοπρέπεια από τον εργαζόμενο και του τάζουν αυξήσεις πολύ κάτω από τον πληθωρισμό.
Αντίσταση όταν μοιράζουν και μοιράζονται προκαταβολικά τα χρήματα του ταμείου ανάκαμψης.
Αντίσταση όταν διοχετεύουν δισεκατομμύρια από το δημόσιο ταμείο, δηλαδή από τις τσέπες του πολίτη, στους κερδοσκόπους της ενέργειας.
Αντίσταση όταν καταστρατηγούν δικαιώματα.
Αντίσταση όταν επιχειρείται να εμφανιστούν ως κανονικότητα οι διακρίσεις, ο ρατσισμός, οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί και η κακοποίηση ακόμα και παιδιών.
Αντίσταση παντού.
Η συζήτηση και οι αποφάσεις μας σήμερα για το συνδικαλιστικό κίνημα και τις αυτοδιοικητικές εκλογές είμαι βέβαιος ότι θα συμβάλουν στην ενότητα, την πάλη, και την αντίσταση αυτή.
Δεν είναι δική μας αποκλειστικότητα η οργάνωση αυτής της αντίστασης. Είναι υποχρέωση και έργο όλων των δυνάμεων της δημοκρατίας και της προόδου.
Δεν υπάρχει face control στα συνδικάτα, τους δήμους, τις συλλογικότητες, τη διαδήλωση και την απεργία.
Αλλά τα μέλη, τα στελέχη και οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή.
Να μην επιτρέψουν στην προπαγάνδα και τη βιομηχανία των δημοσκοπήσεων να εξουδετερώνουν συνειδήσεις.
Και να επιβάλλουν το μίζερο στερεότυπο ότι “δεν υπάρχει ελπίδα’ ότι ‘τίποτε δεν γίνεται”.
Υπάρχει ελπίδα γιατί έχουμε εναλλακτικό σχέδιο και εναλλακτική λύση.
Που προστατεύει τη κοινωνική πλειοψηφία.
Και όσο πιο γρήγορα εφαρμοστεί τόσο μεγαλύτερο μέρος της κοινωνία θα προστατευτεί και τόσο γρηγορότερα θα ανακάμψει η οικονομία και θα ανασάνει η κοινωνία.
Σ’ αυτό το χειμώνα της αγωνίας όμως δεν αρκεί για ένα κόμμα της Αριστεράς να έχει στη φαρέτρα του μόνο το άλφα της αντίστασης.
Αλλά πρέπει να δουλέψουμε και για το άλφα της αλληλεγγύης.
Με ολόκληρες γειτονιές να χειμάζονται πριν έρθει ο χειμώνας.
Με χιλιάδες οικογένειες να βρίσκονται όχι απλά στα όρια της φτώχειας, αλλά στα νύχια της πείνας.
Με στρατιές ηλικιωμένων να μην μπορούν να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη.
Και με την κρατική αδιαφορία, την απουσία και της πιο στοιχειώδους κοινωνικής προστασίας, την ασυδοσία των κυκλωμάτων, να παράγουν τραγωδίες όπως αυτή του Κολωνού και δεκάδες άλλες, από τις οποίες ελάχιστες γίνονται γνωστές,
δεν έχουμε το δικαίωμα ως πολίτες και ως αριστεροί, να παραμένουμε παρατηρητές.
Να περιμένουμε τη νίκη στις εκλογές για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα στο χώρο μας και στη χώρα.
Η χειρονομία του ακριβού μας συντρόφου Αλέξανδρου Νικολαΐδη, που ξεκινώντας για το τελευταίο του ταξίδι άφησε τα ολυμπιακά του μετάλλιά με την επιθυμία να δημοπρατηθούν για να σωθεί έστω και ένα παιδί, δεν είναι μόνο μια πράξη γνήσιας ανθρωπιάς και ευαισθησίας.
Είναι και μια παρότρυνση αλληλεγγύης.
Προς όλες και προς όλους μας.
Να δουλέψουμε το επόμενο διάστημα ώστε να κάνουμε πράξη το σύνθημα :
Κανένας μόνος του στο δύσκολο χειμώνα της κρίσης.
Η αλληλεγγύη να συνοδεύει την αντίσταση και η αντίσταση την αλληλεγγύη.
Και έτσι τα δύο άλφα της δράσης μας θα φέρουν πιο κοντά ένα τρίτο. Το άλφα της αλλαγής.
Αντίσταση, Αλληλεγγύη, Αλλαγή.
Για να στηρίξουμε τη κοινωνία.
Για να δώσουμε ελπίδα και προοπτική
Για να φέρουμε ξανά τη δικαιοσύνη, παντού.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οι επόμενοι μήνες θα είναι μια κρίσιμη δοκιμασία για το κόμμα μας. Για τις οργανώσεις και τα μέλη του.
Για όλους μας.
Από την αποτελεσματικότητα, την αποφασιστικότητα, τη δράση μας το ερχόμενο διάστημα, θα εξαρτηθούν πολλά, αν όχι όλα.
Και όχι για μας, αλλά για την κοινωνία και τη χώρα.
Και καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν είναι ένα κόμμα όπως τα άλλα.
Είμαστε το μεγάλο αριστερό, προοδευτικό, μαζικό κόμμα, που θέλει και πρέπει να είναι παρόν σε όλες τις καμπές και τις μάχες του λαϊκού μας κινήματος.
Τα δεκάδες χιλιάδες μέλη μας δεν είναι εκλογικός μηχανισμός που κινητοποιείται μόνο όταν πλησιάζει η ώρα της κάλπης.
Πολύ περισσότερο δεν είναι και δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν μηχανισμοί που δουλεύουν για κάποιους κρυφούς ή φανερούς κομματάρχες.
Είναι και είμαστε, μια δύναμη αλλαγής και δικαιοσύνης που συμμετέχει ενεργά, συλλογικά, και οργανωμένα στην προσπάθεια της κοινωνίας να ανοίξει το δρόμο προς την πρόοδο.
Ερχόμαστε από ένα δύσκολο χτες και θέλουμε να οργανώσουμε ένα καλύτερο αύριο για το λαό μας.
Αυτό απαιτεί τη συμμετοχή κάθε μέλους μας, και στο πιο μακρινό σημείο της Ελλάδας, στον προβληματισμό και τη δράση μας.
Απαιτεί ένα κόμμα, μια οργάνωση, μια δομή, που δεν αναπαράγει τον εαυτό της, αλλά είναι βαθιά ριζωμένη σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Απαιτεί τη σεμνότητα που μόνο η συλλογικότητα παράγει.
Και τη συλλογικότητα που προϋπόθεσή της είναι η σεμνότητα.
Απαιτεί την πιο μεγάλη ελευθερία της γνώμης, αλλά και την πιο μεγάλη περίσκεψη για τη στιγμή, τις προθέσεις και τις προσπάθειες του αντιπάλου, τους συσχετισμούς, όταν εκδηλώνουμε δημόσια κάποια προσωπική ή συλλογική πρωτοβουλία.
Και απαιτεί επίσης από όσες και όσους ο λαός και το κόμμα ανέδειξαν σε θέσεις ευθύνης, με ευθύνη να τις διαχειρίζονται.
Η σχέση ανάμεσα στο εγώ και στο εμείς ήταν πάντα μια δύσκολη και ευαίσθητη σχέση στην Αριστερά.
Η ηθική και η πολιτική ήταν πάντα για την Αριστερά αξεχώριστες.
Και ό, τι στους πολιτικούς μας αντιπάλους φαίνεται περιττό και ηθικοπλαστικό, για μας είναι προϋπόθεση για να κερδίσουμε τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.
Αγώνες που απαιτούν κόμμα ζωντανό, και ανήσυχο.
Αλλά και πειθαρχημένο, αποτελεσματικό.
170.00 μέλη είναι μια τεράστια δύναμη αλλαγής, συντρόφισσες και σύντροφοι.
Πολύ μεγαλύτερη αν υπολογίσουμε και το στενό κύκλο επιρροής που έχει κάθε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Είναι αναγκαίο λοιπόν σήμερα να πούμε ΝΑΙ σε ό, τι κάνει ακόμα πιο συμπαγή, πιο αποφασισμένη, πιο σίγουρη, πιο αποτελεσματική αυτή τη δύναμη.
Και να πούμε ΟΧΙ σε ό,τι αποπνέει απογοήτευση, παραγοντισμό, ανεπάρκεια και μίζερο φραξιονισμό.
Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η μάχη που μας περιμένει δε θα είναι εύκολη.
Πρώτα από όλα με τα προβλήματα της κοινωνίας.
Αλλά και η μάχη με τους πολιτικούς μας αντίπαλους.
Γιατί απέναντί μας δεν είναι ο Μητσοτάκης.
Είναι όλα μαζί συνασπισμένα τα συμφέροντα που από αυτόν κερδίζουν και τον στηρίζουν.
Με κάθε τρόπο.
Δεν θα έχουμε λοιπόν μπροστά μας περίπατο, αλλά μια δύσκολη, κρίσιμη, εκλογική αναμέτρηση.
Μια αναμέτρηση θα κρίνει όχι κάποια εναλλαγή στην εξουσία.
Αλλά αν η πατρίδα θα βυθιστεί στο βάλτο του καθεστώτος Μητσοτάκη, με τραγικές συνέπειες για την κοινωνική πλειοψηφία.
Ή αν θα ανασάνει επιτέλους στο ξέφωτο της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της προόδου.
Αν θα έχουμε αληθινή δημοκρατία ή ολιγαρχία.
Αληθινή δημοκρατία ή οικογενειοκρατία.
Αν θα μας κυβερνά ένα κράτος δικαίου ή ένα άθλιο παρακράτος.
Αν θε επιστρέψει η δικαιοσύνη παντού ή θα βαθαίνει η αδικία παντού.
Και επιτρέψτε μου εδώ να μοιραστώ μαζί σας μια στέρεα πεποίθησή μου:
Οι ερχόμενες εκλογές είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το λαό, την πατρίδα, την Αριστερά, την προοδευτική παράταξη
Μια ευκαιρία για τη ζωή και την αξιοπρέπεια των πολλών.
Μια ευκαιρία για τη δημοκρατία.
Κι αυτή την ευκαιρία είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να την αφήσει να πάει χαμένη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στην αναμέτρηση με την απλή αναλογική.
Γιατί εκπροσωπεί τη σταθερότητα που μόνο μια ανοιχτή, σύγχρονη, δημοκρατία εξασφαλίζει.
Την κοινωνική συνοχή που θεμέλιό της είναι η κοινωνική δικαιοσύνη.
Τον ανιδιοτέλεια, την ισονομία και την εντιμότητα στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών και των ευρωπαϊκών πόρων, που αποτελούν προϋποθέσεις της ανάπτυξης, αλλά και της εμπιστοσύνης του κράτους στον πολίτη.
Την εθνική αξιοπρέπεια και το αύριο της πατρίδας.
Γνωρίζουμε ότι δε θα έχουμε μια αναμέτρηση με όρους ισονομίας και ομαλότητας, χωρίς τη χρήση θεμιτών και αθέμιτων μέσων, και του φόβου για τον εκβιασμό της ψήφου.
Γνωρίζουμε ότι θα έχουμε απέναντί μας όλο το σύστημα της διαπλοκής, της διαφθοράς και του χρήματος.
Αλλά ταυτόχρονα γνωρίζουμε ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο αλλά και το μεγαλύτερο όπλο μας.
Αρκεί να δουλέψουμε μεθοδικά ώστε να πείσουμε τους πολίτες και ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους να προσέλθουν στη κάλπη.
Η μάχη μας με την αποχή είναι εξίσου κρίσιμη με τη μάχη με τους πολιτικούς μας αντιπάλους.
Με έναν κόμμα αποφασισμένο και ενωμένο.
Με ένα κόμμα που θα είναι παρόν σε κάθε χώρο που αγωνιά, αγωνίζεται και αναπνέει η κοινωνία.
Με ένα κόμμα στραμμένο προς τα έξω, είμαι βέβαιος ότι θα καταφέρουμε να πετύχουμε μια μεγάλη νίκη στις ερχόμενες εκλογές.
Με τα τρία άλφα στη φαρέτρα μας, την αντίσταση, την αλληλεγγύη και την αλλαγή.
Θα πορευτούμε ενωμένοι και αποφασισμένοι να φέρουμε ξανά τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατική αναγέννηση της πατρίδας μας.
