Η Συμφωνία του Παρισιού είναι μια νομικά δεσμευτική διεθνής συνθήκη για την κλιματική αλλαγή. Εγκρίθηκε από 196 μέρη στο COP 21 στο Παρίσι, στις 12 Δεκεμβρίου 2015 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Νοεμβρίου 2016. Οι τελευταίες διεθνείς δεσμεύσεις για το Κλίμα «απέχουν πολύ» από την κάλυψη των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στο +1,5°C, προειδοποιεί η υπηρεσία του ΟΗΕ για το Κλίμα. «Απέχουμε πολύ από το επίπεδο και την ταχύτητα μείωσης των εκπομπών που είναι αναγκαία για να μείνει ο κόσμος στο +1,5°C», προειδοποίησε ο Σάιμον Στιλ, επικεφαλής του ΟΗΕ Κλίμα.
Αντίθετα, το άθροισμα των δεσμεύσεων των 193 πλευρών της συμφωνίας, «μπορεί να βάλει τον κόσμο σε τροχιά αύξησης της θερμοκρασίας κατά 2,5°C μέχρι το τέλος του αιώνα», επισημαίνει η υπηρεσία του ΟΗΕ. Η συμφωνία του Παρισιού του 2015 θέτει ως στόχο την ανάσχεση της αύξησης της θερμοκρασίας της Γης «σαφώς κάτω από τους +2°C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα», όταν η ανθρωπότητα άρχισε την υψηλής κλίμακας εκμετάλλευση των ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, που είναι υπεύθυνα για την εκπομπή των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και, ει δυνατόν, στο +1,5°C. Κατά την τελευταία COP26 το 2021 στην Γλασκώβη, οι υπογράφοντες δεσμεύθηκαν για την ετήσια -αντί πενταετή- αναθεώρηση των δεσμεύσεών τους στον τομέα της μείωσης των εκπομπών, δεσμεύσεων που ονομάζονται «ορισμένη σε εθνικό επίπεδο συμβολή» (NDC).