Θλιβερές «θύμισες» ξυπνά η 31η Οκτωβρίου του 1985, καθώς εξερράγη βόμβα σε αστικό λεωφορείο της Αθήνας, στη Δάφνη επί της Βουλιαγμένης, το οποίο μετέφερε κυρίως μαθητές. Θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί ένα λεωφορείο με μαθητές αποτέλεσε στόχο, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο στόχος ήταν άλλος και η βόμβα στο λεωφορείο βρέθηκε από… λάθος.
Παπανδρέου: «Άνανδρη και εγκληματική πράξη»
Από την έκρηξη της βόμβας τραυματίστηκαν 39 επιβαίνοντες, οι περισσότεροι μαθητές. Οι αρχές εξ αρχής έκαναν λόγο για τρομοκρατική ενέργεια, ενώ συνταράχτηκαν καθώς επρόκειτο για την πρώτη μαζική τρομοκρατική επίθεση στα χρονικά της χώρας. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, σε δηλώσεις του μίλησε για «άνανδρη και εγκληματική πράξη, που μπορεί να προκαλέσει αποσταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών».
Το λεωφορείο, το οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Ακαδημία – Αργυρούπολη, ξεκίνησε από την αφετηρία στις 22:40 και ήταν γεμάτο από μαθητές που επέστρεφαν από τα φροντιστήρια του κέντρου. Μεταξύ των δεκάδων επιβατών και ένας 25χρονος φοιτητής Θεολογίας ιρανικής καταγωγής ο οποίος κάθεται στα πίσω καθίσματα. Οι τότε πληροφορίες αναφέρουν ότι ο συγκεκριμένος είχε και μια τσάντα μαζί του την οποία είχε αφήσει στο δάπεδο του λεωφορείου. Φθάνοντας στο ύψος της Βουλιαγμένης στον αριθμό 182 όπου βρισκόταν ένα υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος και το λεωφορείο τινάζεται στον αέρα. «Το όχημα άνοιξε σαν κονσερβοκούτι» έγραφαν στις κειμενολεζάντες τους οι εφημερίδες της εποχής. Ουρλιαχτά ακούγονται από παντού ενώ λίγα λεπτά οι σειρήνες των ασθενοφόρων και των περιπολικών προδίδουν ότι κάτι πάρα πολύ σοβαρό έχει συμβεί. Από την έκρηξη της βόμβας τραυματίστηκαν συνολικά 39 επιβάτες, οι 10 σοβαρά, ενώ ένας εξ αυτών υπέστη ακρωτηριασμό.
”Οι γιατροί μού έλεγαν ακόμη ότι ήμουν τυχερή που φορούσα τζιν”
«Επέστρεφα με συμμαθητές μου από φροντιστήρια της πλατείας Κάνιγγος. Ο αλλοδαπός που μετέφερε τη βόμβα καθόταν στην πίσω πλευρά του λεωφορείου και εγώ ήμουν ακριβώς δίπλα του. Είχε γυρισμένη την πλάτη του σ΄ εμένα και αυτό με έσωσε. Θραύσματα της βόμβας με χτύπησαν σε όλο μου το σώμα. Αν ήμουν γυρισμένη προς την πλευρά του, θα δεχόμουν τα κομμάτια στην κοιλιά και στο στήθος, και σήμερα δεν θα ζούσα. Είχα εγκαύματα δεύτερου και τρίτου βαθμού.
Έπεσα αιμόφυρτη στα σκαλιά του λεωφορείου που είχε ανοίξει σαν κονσερβοκούτι και το σώμα μου κρεμόταν έξω. Υποβλήθηκα σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις και από το σώμα μου οι γιατροί έβγαλαν τέσσερα μεγάλα ποτήρια με θραύσματα! Θυμάμαι ότι ακουμπούσα το σώμα μου και είχε λακκούβες. Οι γιατροί μού έλεγαν ακόμη ότι ήμουν τυχερή που φορούσα τζιν, το οποίο είναι ανθεκτικό στη φωτιά, και έτσι δεν είχα πιο εκτεταμένα εγκαύματα. Εμεινα συνολικά 40 ημέρες στο νοσοκομείο και ήμουν σε ειδικό θάλαμο με θερμοκρασία 40 βαθμών Κελσίου προκειμένου να επουλωθούν οι εκατοντάδες πληγές. Εκανα και τυμπανοπλαστική γιατί δεν άκουγα τίποτα» θα πει πριν από αρκετά χρόνια η κα Κατερίνα Πλίτσα μιλώντας στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής».
Η ΕΜΑ ανέλαβε την ευθύνη της βόμβας που δεν εξερράγη ποτέ
Λίγες ώρες αργότερα, στην εφημερίδα «Απογευματινή», άγνωστος τηλεφώνησε και τόνισε πως είχε τοποθετηθεί βόμβα έξω από το σπίτι του μεγαλοβιομήχανου Τσάτσου, ιδιοκτήτη, μεταξύ άλλων, της ΑΓΕΤ Ηρακλής, στην οδό Κανάρη στο Κολωνάκι. Βόμβα όμως εκεί δεν βρέθηκε. Η μόνη βόμβα ήταν αυτή που είχε «σκάσει» στη Βουλιαγμένης. Την επομένη ημέρα με προκήρυξη της, η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση «Επαναστατική Μαχητική Αριστερά» (ΕΜΑ), ανέλαβε την ευθύνη της βόμβας «στο σπίτι των Τσάτσων». Αυτής που δεν είχε σκάσει ποτέ, αυτής που δεν είχε βρεθεί ποτέ.
Το «πολυτελές» αμπαλάρισμα που ξεγέλασε
Ύστερα από πολλά χρόνια και κατόπιν ερευνών σε γιάφκα της «17 Νοέμβρη» το 2002, οι αρχές κατέληξαν ότι η ΕΜΑ πράγματι είχε τοποθετήσει τη βόμβα στην οδό Κανάρη και την είχε αμπαλάρει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην κινεί υποψίες. Κάποιος όμως, ενδεχομένως μπερδεμένος από το «πολυτελές» περιτύλιγμά της, την πήρε μαζί του, θεωρώντας πως περιείχε κάτι πολύτιμο και επιβιβάστηκε στο λεωφορείο.
Το «τέλος» της ΕΜΑ
Οι υποψίες έπεσαν σε έναν Ιρακινό φοιτητή, που ήταν μεταξύ των τραυματιών, αλλά η υπόθεση δεν προχώρησε, καθώς λίγους μήνες μετά επέστρεψε στην πατρίδα του. Η ΕΜΑ δεν επιχείρησε άλλη επίθεση ωστόσο οι αστυνομικές αρχές πιστεύουν πως τα μέλη της, ίδρυσαν στη συνέχεια την «1η Μάη», που ευθύνεται για την απόπειρα δολοφονίας του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιώργου Ραυτόπουλου (1987) και τη δολοφονία του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Βερνάρδου (1989). Στη συνέχεια, η «1η Μάη» απορροφήθηκε από τον «Επαναστατικό Λαϊκό Αγώνα» (ΕΛΑ).
