Εκατοντάδες εθελοντές πληρώνουν από την τσέπη τους τα έξοδα, για τις γυναίκες που δεν μπορούν να ταξιδέψουν
Το μόνο που ήξερε ο Στίβεν ήταν η ώρα και το μέρος. Ένας πιλότος μερικής απασχόλησης από την περιοχή του Σικάγο, θα παραλάμβανε μία εντελώς άγνωστη επιβάτιδα με το μονοκινητήριο αεροπλάνο του, η οποία έπρεπε να πετάξει πάνω από χίλια μίλια, πάνω από τα σύνορα των πολιτειών, από τις μεσοδυτικές προς τις ανατολικές ακτές. «Μέσα σε 15, 20 λεπτά από τη στιγμή που έφτασα και συνάντησα το άτομο, ήμασταν στο αεροπλάνο και έβαλα μπροστά τον κινητήρα, έτοιμος να φύγουμε», θυμάται. «Ένιωσα το επιπλέον βάρος». πρόσθεσε. «Κάθε φορά που πετάω, ακόμη και μόνος μου, νιώθω ένα συναίσθημα αυξημένης εγρήγορσης… Αυτή η πτήση ήταν ένα «επίπεδο» πάνω, επειδή επρόκειτο για κάποια που δεν γνωρίζω και δεν με ξέρει».
Η επιβάτιδα αναζητούσε υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας και έπρεπε να ταξιδέψει σε μια πολιτεία όπου θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε αυτές. Ο Στίβεν είναι μόνο ένας από τους εκατοντάδες πιλότους σε όλες τις ΗΠΑ, οι οποίοι έχουν προσφέρει εθελοντικά τη χρήση των μικρών αεροπλάνων τους για να μεταφέρουν γυναίκες που αναζητούν αμβλώσεις από πολιτείες που έχουν απαγορευτεί σε πολιτείες που επιτρέπονται. Η προσπάθεια για τη διασύνδεση εθελοντών πιλότων με ασθενείς γίνεται υπό την καθοδήγηση της Elevated Access, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με έδρα το Ιλινόις. Ιδρύθηκε τον Απρίλιο σε μία προσπάθεια ανταπόκρισης στον αυξανόμενο αριθμό γυναικών που αναγκάζονται να ξεκινήσουν ακριβά και χρονοβόρα ταξίδια στην προσπάθειά τους να κάνουν άμβλωση.
Πώς έμαθε για την Elevated Access
Ο Στίβεν έμαθε για πρώτη φορά για την Elevated Access μέσω ενός άρθρου για την αεροπλοΐα στο διαδίκτυο, στα τέλη της άνοιξης, λίγο μετά τη διαρροή της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου που ανέτρεπε το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση, γυρίζοντας τις ΗΠΑ 50 χρόνια πίσω. «Δεν επεδίωκα να το κάνω, αλλά όταν το διάβασα σκέφτηκα πως αυτό ακούγεται σαν κάτι που με ενδιαφέρει, ήταν ένας τρόπος για να είμαι πραγματικά πολύ χρήσιμος ως πιλότος», θυμάται. Πράγματι, από τον Ιούνιο που Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε στις συντηρητικές πολιτείες να θέσουν νέους, εξοντωτικούς περιορισμούς, η Elevated Access έχει καταγράψει μια γιγαντιαία αύξηση των εθελοντών πιλότων, με 870 επαγγελματίες να προσφέρονται να μεταφέρουν γυναίκες πέρα από τα σύνορα των «κόκκινων» πολιτειών, για αμβλώσεις και άλλες παροχές υγείας (π.χ επιβεβαίωσης φύλου).
Για πολλές γυναίκες, ένα ταξίδι πέρα από τα σύνορα της πολιτείας τους για μία άμβλωση είναι ένας οικονομικός εφιάλτης με τεράστια εμπόδια, που μειώνουν το χρονικό παράθυρο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιες να μην προλαβαίνουν να κάνουν την άμβλωση εγκαίρως. Το Elevated Access δημιουργήθηκε για να ξεπεραστούν αυτές τις δυσκολίες. Μέσω των αεροπορικών ταξιδιών σε 3.000 αεροδρόμια σε όλη τη χώρα, έχει ήδη ολοκληρωθεί εκατοντάδες τέτοιες αποστολές. Το κόστος των πτήσεων καλύπτεται από τους εθελοντές πιλότους και τα ταξίδια είναι δωρεάν για τους επιβάτες. Οι πιλότοι πληρώνουν για τα καύσιμα και όσοι δεν έχουν δικό τους αεροσκάφος πληρώνουν για την ενοικίαση.
Πρόσφατα έγινε και μία πτήση με ιδιαίτερο συμβολισμό, η πρώτη αποστολή με μόνο γυναίκες πιλότους, πάνω επτά πολιτείες: δύο γυναίκες πιλότοι πετούσαν εναλλάξ σε μια «σκυταλοδρομία» 1.400 μιλίων για τη μεταφορά μίας γυναίκας.
Οι επιβάτιδες των πτήσεων παραμένουν ανώνυμες
«Όταν πηγαίνεις σε οποιοδήποτε κανονικό αεροδρόμιο, έχεις πολλά θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσεις, ένα από τα οποία είναι η ταυτοποίηση και δεν έχουν όλοι έγκυρη ταυτότητα. Μπορούμε να δεχτούμε ανθρώπους χωρίς χαρτιά», δήλωσε η Φιόνα, εκπρόσωπος της Elevated Access. «Στην πραγματικότητα δεν χρειαζόμαστε καμία ταυτότητα για να μεταφέρουμε κάποιον. Το μόνο πράγμα που πρέπει να ξέρουμε γι’ αυτούς είναι πόσο ζυγίζουν… για να ισορροπήσουμε το αεροπλάνο, επειδή πρόκειται για τετραθέσια ή εξαθέσια αεροπλάνα».
Πολλές από τις γυναίκες δεν έχουν ξαναπετάξει ποτέ. «Το να τους λες «Λοιπόν, πήγαινε στο αεροδρόμιο της Ατλάντα -το μεγαλύτερο αεροδρόμιο στον κόσμο- και καλή τύχη, μπες στο αεροπλάνο» είναι τόσο τρομακτικό σε σύγκριση με το να οδηγείς 15 λεπτά μακριά από το σπίτι σου, όπου “ένας πιλότος σε περιμένει για να σε υποδεχτεί και να σε οδηγήσει κατευθείαν στο αεροπλάνο του. Δεν υπάρχει παραλαβή αποσκευών, ούτε γραφείο check-in, ούτε έλεγχος», παρατηρεί η Φιόνα. «Είναι απλώς μια πιο φιλική, πιο ήπια εμπειρία για κάποιον που περνάει πολλά». Η Elevated Access συνδέει τους επιβάτες με τους πιλότους μέσω παραπομπών από τις οργανώσεις-εταίρους , όπως η Planned Parenthood και η National Abortion Federation.
Αξιολογείται η κατάσταση
«Ο οργανισμός περίθαλψης ασθενών αξιολογεί την κατάσταση και αν προκύψει ότι είμαστε ένας καλός υποψήφιος για συνεργασία, μας καλούν. Στη συνέχεια μιλάμε με τους πιλότους μας και προσπαθούμε να βρούμε έναν ή δύο σχετικούς πιλότους για το συγκεκριμένο ταξίδι», εξηγεί η Φιόνα. Λόγω της ιδιαιτερότητας των περιστατικών, οι πιλότοι που εγγράφονται για να πετάξουν για την Elevated Access ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό και ο οργανισμός απαιτεί να έχουν τουλάχιστον 200 ώρες χρόνου στο πιλοτήριο – διπλάσιο από τον αριθμό που απαιτεί η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας για την απόκτηση πιστοποιητικού πιλότου εμπορικών πτήσεων.
«Δεδομένου του χώρου στον οποίο βρισκόμαστε, ζητάμε επίσης συστάσεις. Κάνουμε ελέγχους ιστορικού. Προσπαθούμε να βεβαιωθούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται άνετα με την αποστολή μας (…) Δεν θέλουν όλοι να κάνουν αυτού του είδους τη δουλειά για προφανείς λόγους. Είναι αμφιλεγόμενη». Η πλειονότητα των εθελοντών έχει πλήρη απασχόληση και κυμαίνεται από μηχανικούς και καθηγητές λυκείου μέχρι εν ενεργεία αξιωματικούς της πολεμικής αεροπορίας.
«Αυτό είναι το χόμπι του Σαββατοκύριακου, αν θέλετε»
«Ξέρω ότι ένα από τα αφεντικά μου είναι αρκετά συντηρητικό … Ξέρω ότι θα μπορούσε να έχει κάποιο κόστος, είτε με τις βαθμολογίες προαγωγής είτε με κάποια ζητήματα που αφορούν τις εκθέσεις επιδόσεων», δήλωσε ένας αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας στο περιοδικό Defense One σχετικά με τις πτήσεις του για την Elevated Access. «Αλλά νομίζω ότι αξίζει τον κόπο. Πραγματικά πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο. Επειδή αυτό έχει σημασία σε ένα πολύ βασικό ανθρώπινο επίπεδο, για να λάβουν οι άνθρωποι τη θεραπεία που χρειάζονται».
«Αυτό είναι το χόμπι του Σαββατοκύριακου, αν θέλετε» λέει η Φιόνα. «Μόνο τα καύσιμα για μία από τις πτήσεις μας είναι αρκετές εκατοντάδες δολάρια, οπότε κάθε φορά που ένας πιλότος κάνει μία πτήση, βγαίνουν από την τσέπη του αρκετές εκατοντάδες δολάρια για βενζίνη».
Για τον Στίβεν, υπάρχει μια παράξενη ειρωνεία στη δουλειά του με την Elevated Access. «Διαβάζουμε συνεχώς, ως πιλότοι γενικής αεροπορίας, για το πόσο τυχεροί είμαστε που απολαμβάνουμε ελευθερίες πτήσης στις ΗΠΑ σε σύγκριση με άλλες χώρες, με κάποιες πολύ μικρές εξαιρέσεις». «Μπορώ ουσιαστικά να μπω στο αεροπλάνο μου όποτε θέλω, να πετάξω όπου θέλω. Δεν χρειάζεται να μιλήσω ούτε σε έναν ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας. Μπορώ να υποβάλω ένα σχέδιο πτήσης και δεν χρειάζεται να κάνω check-in σε κάποια κυβερνητική υπηρεσία.
Νομίζω ότι ως πιλότοι είμαστε πολύ περήφανοι για την ελευθερία που έχουμε και έτσι μου φαίνεται σκόπιμο να χρησιμοποιήσω την ελευθερία που έχω για να βοηθήσω ανθρώπους των οποίων οι πολύ πιο θεμελιώδεις ελευθερίες – όπως τα δικαιώματα στην ιατρική περίθαλψη ή οι αποφάσεις για το πώς θέλουν να ελέγχουν το σώμα τους – εκτίθενται σε κίνδυνο αυτή τη στιγμή».
Με πληροφορίες από Guardian
