Παιδική κακοποίηση στην Ελλάδα: «Ο κίνδυνος της κακοποίησης δεν είναι απλά δίπλα μας, είναι παντού», τόνισε ο Μιχάλης Κατρίνης
Διαχρονική και διακομματική ευθύνη του πολιτικού συστήματος, χαρακτήρισε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλης Κατρίνης, το γεγονός ότι δεν έχει διαμορφωθεί, όλα αυτά τα χρόνια, ένα αποτελεσματικό σύστημα παιδικής προστασίας. Αναφέρθηκε σε χρόνιες παθογένειες , όπως η αδυναμία των σχολικών μονάδων να αντιμετωπίσουν φαινόμενα όπως η παιδική κακοποίηση και η παραμέληση αλλά και να αναπτύξουν δράσεις πρόληψης και η υποστελέχωση των υπηρεσιών του κρατικού μηχανισμού, η έλλειψη διασύνδεσης των δομών και η απουσία οργανωμένου πρωτοκόλλου ενεργειών απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα.
Τόνισε ότι τα παιδιά στην πλειοψηφία τους αποφεύγουν ή διστάζουν να μιλήσουν για ένα θέμα, που θεωρούν απόλυτα προσωπικό και εξαιρετικά δυσάρεστο. Ενδεικτικά, 1 στα 3 παιδιά δε μιλούν ποτέ για τη σεξουαλική κακοποίηση που έχουν υποστεί, ενώ τo 90% των παιδιών που κακοποιούνται σεξουαλικά γνωρίζουν τον κακοποιητή, αφού προέρχεται από το στενό συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον. «Οφείλουμε, επίσης, να μιλήσουμε για τους κινδύνους του διαδικτύου, με τα κρούσματα θυματοποίησης να πολλαπλασιάζονται την περίοδο του lockdown. Γιατί ο κίνδυνος της κακοποίησης δεν είναι απλά δίπλα μας, είναι παντού και καθίσταται ανεξέλεγκτος με τη χρήση του διαδικτύου. Αν κάτι χρειαζόμαστε σήμερα, αυτό είναι να ληφθούν αποφάσεις που θα αντιστοιχούν σε δράσεις. Να υπάρχουν συγκεκριμένες δομές, με ξεκάθαρες και ουσιαστικές αρμοδιότητες και με διασφάλιση των πόρων που θα έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό για να ασκηθούν αποτελεσματικά αυτές οι αρμοδιότητες»’ τόνισε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ .
Οι προτάσεις του Μιχάλη Κατρίνη
1) Ειδικό πρόγραμμα σε όλα τα σχολεία για την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης των παιδιών, με ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση των δασκάλων, νηπιαγωγών και γονέων για να αναγνωρίζουν την κακοποίηση.
2) Δημιουργία αυτοτελούς κοινωνικής υπηρεσίας σε κάθε σχολική μονάδα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στελεχωμένη με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους.
3) Δημιουργία δημόσιων διεπιστημονικών κέντρων, όπου το παιδί – θύμα σεξουαλικής βίας και η οικογένειά του θα τυγχάνουν υποστήριξης από εξειδικευμένη ομάδα, για να μπορέσει το παιδί να προχωρήσει στο στάδιο που θα δώσει μαρτυρία, αλλά και να ξαναβρεί τον εαυτό του.
4) Διαφύλαξη των ευαίσθητων προσωπικών στοιχείων και της παιδικότητας, τα οποία όμως, όπως έχουμε δει, παραβιάζονται πολλαπλά. Και βέβαια αυτό προϋποθέτει το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο να αποτρέπει την αγοραία μετατροπή των κρουσμάτων παιδικής κακοποίησης σε ανθρωποφάγες τηλεοπτικές συνέχειες!
5) Ενίσχυση του προληπτικού και εγγυητικού ρόλου των εισαγγελέων ανηλίκων και στελέχωση των εισαγγελιών με κοινωνικές υπηρεσίες.
6) Σύσταση τμημάτων παιδικής προστασίας στους ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού και συμβουλευτικού σταθμού παιδιού, εφήβου και οικογένειας στους δήμους.
7) Θεσμική κατοχύρωση ενιαίου πρωτοκόλλου, καθώς και ενιαίου ποινικού μητρώου για τη διαχείριση περιστατικών κακοποίησης και εκμετάλλευσης ανηλίκων με διατομεακή συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων.
