Πλησιάζει η 49η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και ξυπνούν μνήμες από τα γεγονότα που συντάραξαν την Ελλάδα. Μία μέρα πριν την επέμβαση του στρατού στον χώρο του Πολυτεχνείου, η μαθήτρια Ειρήνη Μουστάκα δέχθηκε σφαίρα από ελεύθερο σκοπευτή. Ήταν Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973. Η Ειρήνη, μαθήτρια του Λυκείου τότε, μαζί με μια φίλη της, αποφάσισαν μετά το φροντιστήριο να κατευθυνθούν προς το Πολυτεχνείο μαζί με χιλιάδες νέους. Τα δύο κορίτσια έφτασαν στην πλατεία Κάνιγγος όπου ήταν και άλλοι φοιτητές τους οποίους ξυλοκόπησαν στη Βερανζέρου και μετά άρχισαν να τους κυνηγούν. Η Ειρήνη χωρίστηκε από τη φίλη της και μπήκε σε ένα καφενείο για ασφάλεια. Ωστόσο, ο ιδιοκτήτης αρνήθηκε να την βοηθήσει διότι φοβήθηκε ότι οι αστυνομικοί θα του κατέστρεφαν το μαγαζί. Τότε κατευθύνθηκε προς την πλατεία Βικτωρίας για να πάρει τον ηλεκτρικό και να επιστρέψει στο σπίτι της στην Κηφισιά.
Όταν διαπίστωσε ότι δεν εκτελούνταν δρομολόγια του ηλεκτρικού, σταμάτησε σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο και μπήκε να πάρει τον πατέρα της για να τον ενημερώσει. Την συμβούλευσε να περιμένει εκεί και να κρυφτεί μέχρι να πάει να την πάρει. Όμως, με το που βγήκε από τον θάλαμο ένιωσε κάτι ζεστό να της διαπερνάει το μάγουλο και το πρόσωπο της γέμισε αμέσως αίματα. Την είχε πυροβολήσει ένας ελεύθερος σκοπευτής που βρισκόταν σε ταράτσα ενός κοντινού κτηρίου. «Βγαίνοντας από τον τηλεφωνικό θάλαμο, νιώθω μια γλυκιά αίσθηση στο μάγουλο και στη συνέχεια ένα βόμβο μέσα στο στόμα μου λες και έσκασε βόμβα. Και βλέπω έναν πίδακα αίματος να ξεπηδάει από το στόμα μου», ανέφερε η Ειρήνη Μουστάκα στη «Μηχανή του Χρόνου». Ο κόσμος έτρεξε αμέσως να την βοηθήσει.
Η τύχη της είχε χαμογελάσει
Την μετέφεραν στην κλινική Παντάνασσα. Η Μουστάκα δεν έχασε τις αισθήσεις της και αργότερα ανέφερε πως το νοσοκομείο ήταν γεμάτο με αιμόφυρτους φοιτητές και τραυματισμένους πολίτες, ενώ όταν την έβλεπαν κάποιοι λιποθυμούσαν, καθώς το πρόσωπό της ήταν μια άμορφη μάζα αίματος. Χειρουργήθηκε από νευροχειρουργό. Η επέμβαση πήγε καλά. Μετά από χρόνια, όταν η Ειρήνη Μουστάκα συνάντησε τον γιατρό που της έσωσε τη ζωή, εκείνος της είπε ότι η περίπτωση της ήταν μία στο εκατομμύριο. Η σφαίρα είχε τρυπήσει το μάγουλό της, έκοψε τη γλώσσα της και καρφώθηκε στο σαγόνι της. Ο σοβαρός τραυματισμός της δεν παρουσίασε επιπλοκές και επουλώθηκε γρήγορα. Δεν της είχε μείνει ούτε σημάδι στο πρόσωπο. Ωστόσο, τα βάσανα δεν σταμάτησαν με τη σφαίρα που δέχτηκε. Όσο καιρό ανάρρωνε στο νοσοκομείο, δεχόταν επισκέψεις από αστυνομικούς με πολιτικά, ενώ μέχρι το τέλος της δικτατορίας, εκείνη και η οικογένειά της ήταν υπό συνεχή παρακολούθηση, συχνά δεχόμενοι απειλές.
Η Μουστάκα έδειξε στο δικαστήριο τη σφαίρα
Δύο χρόνια μετά τα σοκαριστικά γεγονότα που έλαβαν χώρα το τριήμερο του Νοεμβρίου 1973 και την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, ξεκίνησε η δίκη. Μία από τους πολλούς μάρτυρες που κατέθεσαν ήταν και η Ειρήνη Μουστάκα, στις 13 Νοεμβρίου 1975. Η Μουστάκα έδειξε στο δικαστήριο τη σφαίρα. «Έγινε πανδαιμόνιο γιατί κάποιοι έλεγαν ότι δεν είχαν πέσει σφαίρες εκείνο το βράδυ και η σφαίρα ήταν η απτή απόδειξη του αντιθέτου», ανέφερε αργότερα η Ειρήνη Μουστάκα. Στη συνέχεια, επιβεβαίωσε ότι σύμφωνα με τη βαλλιστική έρευνα, η σφαίρα προήλθε από στρατιωτικό όπλο. Ο σκοπευτής την παρακολουθούσε όση ώρα μιλούσε στο τηλέφωνο και πιθανώς να την πυροβόλησε από την ταράτσα του κρατικού κτιρίου του ΟΤΕ, σύμφωνα με τη φορά και την είσοδο του βλήματος στο πρόσωπό της.
Παρά την ένταση που δημιούργησε η μαρτυρία της Μουστάκα, η οποία όσο μιλούσε κρατούσε τη σφαίρα στο χέρι, κανένας δεν την διέκοψε. Οι κατηγορούμενοι την παρακολουθούσαν άλλοι απαθείς άλλοι ειρωνικά. Ήταν από τις βασικότερες μάρτυρες κατηγορίας. Η δικηγόρος πλέον, Ειρήνη Μουστάκα δηλώνει πως είναι «ένα ζωντανό παράδειγμα» ενάντια σε όσους ισχυρίστηκαν ότι δεν υπήρξαν νεκροί κι τραυματίες στο Πολυτεχνείο και ότι δεν πυροβολήθηκε το πλήθος. Αρκετά χρόνια μετά, διηγήθηκε την περιπέτειά της στην εκπομπή «Συνδέσεις» της ΕΡΤ, δείχνοντας μάλιστα την σφαίρα, την οποία και κρατά ακόμα…
