Γιάννης Τσορτέκης - Maestro: «Προτιμώ να με θυμηθεί κάποιος σαν ανάμνηση από το να έχει μια υποχρέωση σε μια ανάμνηση, όπως ένα μνημόσυνο» συμπλήρωσε
Ο Γιάννης Τσορτέκης παραχώρησε μία συνέντευξη στην εκπομπή «Super Κατερίνα» και μίλησε τόσο για την προσωπική, όσο και για την επαγγελματική του ζωή. Ο ηθοποιός που πρωταγωνιστεί φέτος στις σειρές «Maestro» και «Αυτή η νύχτα μένει» εξήγησε τους λόγους, που όταν φύγει από τη ζωή δεν θέλει να γίνει η ταφή του, αλλά επιθυμεί την καύση του. «Όταν αναφέρομαι στην καύση, δεν αναφέρομαι στην ταφή, η οποία μου είναι αδιάφορη, γιατί δε με αφορά αυτό. Η καύση με αφορά για τους δικούς μου ανθρώπους. Επειδή όλοι έχουμε ζήσει την περιφορά του θρήνου σε βάθος χρόνου με τα τρισάγια και τα μνημόσυνα» ανέφερε αρχικά ο ηθοποιός.
«Αυτό επαναφέρει μια δραματική ανάμνηση ή μνήμη στους ανθρώπους που συμμετέχουν εκείνη τη στιγμή σε αυτό το πράγμα. Αυτό δε θέλω σε καμία περίπτωση να το αφήσω σαν παρακαταθήκη ή κληρονομιά στους πολύ δικούς μου ανθρώπους από αγάπη προς αυτούς. Όταν φύγω, έφυγα. Είναι προτιμότερο κάποια στιγμή ή και ποτέ να με θυμηθεί κάποιος σαν ανάμνηση από το να έχει μια υποχρέωση σε μια ανάμνηση όπως ένα μνημόσυνο που είναι βασανιστικό» πρόσθεσε στη συνέχεια ο Γιάννης Τσορτέκης. «Η καύση είναι… ήρθε το πέρας, ήρθε και το άλλο πέρας, τελείωσε το πανηγύρι γιατί η ζωή συνεχίζεται» είπε ο ηθοποιός.
Και στις δύο εμφανίσεις ξεχωρίζει
Σχολιάζοντας τον ρόλο του στη σειρά «Αυτή η νύχτα μένει» και αποκαλύπτοντας κάποια στοιχεία από τα επόμενα επεισόδια: «Έχω πάει μία φορά στα μπουζούκια πριν από 5 χρόνια. Ήταν τόσο πυκνή αυτή η φορά που δεν χρειάστηκε παραπάνω. Τα πανηγύρια μου αρέσουν, τα μπουζούκια όχι. Δεν θα σας πω τι θα γίνει με τη Νίτσα γιατί δεν το ξέρω. Μπορώ να σας πω ποιες είναι οι προθέσεις γύρω από αυτό. Την ερωτεύεται παράφορα. Η Νίτσα και ανταποκρίνεται και δεν ανταποκρίνεται στην πολιορκία».
Κάνοντας αναφορά στο «Maestro» και μιλώντας για τις δύσκολες τεχνικά σκηνές αποκάλυψε: «Υπήρξαν σκηνές με πολύ μεγάλη δυσκολία τεχνικά. Δεν υπάρχει μία που θα μπορούσα να σας μιλήσω. Ήμασταν πολύ περισσότερη ώρα κάτω από το νερό. Ο φύλακας άγγελός μου, ένας δύτης, ο Άγγελος ο Μουμούρης ήταν δίπλα μου σε όλα τα γύρισματα με τον οποίο ένιωθα ασφάλεια. Το πόδι μου ήταν δεμένο. Επειδή ποντίζομαι ως νεκρός, υποστηριζόμουνα από τον ρυθμιστή αέρα έπρεπε να εξαφανιστούν όλες οι φυσαλίδες για να γίνει μια καθαρή λήψη».
