17χρονος Ταξιάρχης - Μυτιλήνη: "Ουδέποτε τέθηκε στην οικογένεια του 17χρονου το ενδεχόμενο της δωρεάς των οργάνων του"
Ανακοίνωση εξέδωσε ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων σχετικά με τον 17χρονο Ταξιάρχη από τη Μυτιλήνη, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει μια τεράστια μάχη και να κρατηθεί στη ζωή, ύστερα από σοβαρό τροχαίο με τη μηχανή του τον περασμένο Αύγουστο. Πιο συγκεκριμένα, στην ανακοίνωσή του ο ΕΟΜ ξεκαθαρίζει μεταξύ άλλων πως ουδέποτε τέθηκε στην οικογένεια του 17χρονου το ενδεχόμενο της δωρεάς των οργάνων του από τους θεράποντες ιατρούς, καθώς και πως ο ασθενής, παρά τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που υπέστη, ουδέποτε παρουσίασε σημεία εγκεφαλικού θανάτου και ως εκ τούτου ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν οι απαραίτητες εξετάσεις προς επιβεβαίωση ή αποκλεισμό αυτού.
17χρονος Ταξιάρχης – Μυτιλήνη: Τι λέει στο Πρώτο Θέμα
Ο νεαρός, που κατάφερε να ξυπνήσει από το κώμα μιλάει αποκλειστικά στο protothema.gr μέσα από το κέντρο αποκατάστασης όπου βρίσκεται. «Όταν άνοιξα τα μάτια μου από το κώμα είδα τη μητέρα μου… προσπάθησα να ανοίξω το στόμα μου και να της μιλήσω αλλά δεν έβγαινε η φωνή μου. Δεν το πίστευε η μαμά μου. Ήταν και οι γιατροί δίπλα μου και τους έλεγε η μαμά μου: ”Μου μιλάει το παιδί μου”. Είχαν σοκαριστεί όλοι. Κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει. Πίστευαν ότι μπορεί να μείνω φυτό ή και να πεθάνω. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι είμαι χειρουργημένος κι ότι έχω τραχειοστομία. Όταν πάτησα το κουμπί για να μιλήσω θυμάμαι ότι έκλαιγα. Δεν θα ξεχάσω τους νοσηλευτές που έμπαιναν στο θάλαμο, με έβλεπαν κι έκαναν το Σταυρό τους» λέει στο protothema.gr ο Ταξιάρχης.
Θέλω να δώσω ένα μεγάλο μήνυμα σε όλους τους νέους
«Την ημέρα που έγινε το τροχαίο, θυμάμαι ότι είχα σχολάσει από τη δουλειά και με κάλεσαν οι φίλοι μου να πιούμε ούζα σε ένα πανηγύρι. Μετά θυμάμαι ότι πήρα τη μηχανή, πάτησα τέρμα το γκάζι και τράκαρα πάνω σε ένα τοιχίο. Μετά έπεσα σε κώμα… Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο. Τώρα μιλάω κανονικά, είμαι στο κέντρο αποκατάστασης και περπατάω με πατερίτσες αλλά είναι θέμα ημερών να τις πετάξω κι αυτές. Πραγματικά είναι ένα μεγάλο θαύμα αυτό που ζω και είμαι χαρούμενος που έδωσα απέραντη χαρά στη μητέρα μου που είναι συνέχεια δίπλα μου χωρίς να χάνει την πίστη της και την ελπίδα της. Θέλω να δώσω ένα μεγάλο μήνυμα σε όλους τους νέους εκεί έξω να μην οδηγούν μετά από αλκοόλ και να φορούν πάντα κράνος. Ελπίζω η δική μου περιπέτεια να περάσει σημαντικά μηνύματα»
